Krzyż, będący trudem nie do uniesienia staje się dowodem całkowitego oddania
i miłości. Bezradność wobec krzyża objawia się cichą, bliską obecnością. Cierpienie z krzyża i cierpienie bezradności ostatecznie owocuje pokojem i radością. Oto my Wiara i Światło, pełna sprzeczności, niesiona Bożym tchnieniem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Kalwaria Zebrzydowska położona jest na terenie Prowincji Polski Południowej, pomiędzy Wadowicami a Krakowem. Kapelan Prowincji tej części Polski, ks. Maciej Ścibor, napisał do nas tak.
Na początku maja 2018 roku pragniemy uwielbić Boga i złożyć nasze dziękczynienie za 40 lat wspólnot Wiary i Światła w Polsce. Uczynimy to w sanktuarium pasyjno-maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej. Dlaczego Kalwaria?
Jednym z symboli rozpoznawczych naszego ruchu jest ikona ukrzyżowania. Pod Krzyżem Zbawiciela stoją – Jego Matka i umiłowany uczeń Jan. W wiaroświatlanej modlitwie wypowiadamy m.in. słowa:
„Panie Jezu,/…/ powierzamy się Twojej Matce, Maryi. Pomóż nam zawsze stać, wraz
z Maryja, u stóp krzyża, blisko wszystkich, ukrzyżowanych tego świata”.
Zgromadzimy się w tym sanktuarium – polskiej Jerozolimie – by przeżywać chwile, gdy Jezus oddawał w opiekę Matkę swojemu uczniowi i jednocześnie prosił Matkę, by trwała przy wspólnocie Jego uczniów. W tej wspólnocie odsuniętych, zagubionych, ale tak bliskich Jezusowi, pragniemy zobaczyć siebie.
Kalwaria także dlatego, że dobrze nam znany św. Jan Paweł II od dzieciństwa nawiedzał to miejsce budując swoją wiarę i bliskość z Matką, a jako pasterz Kościoła powiedział tu w Kalwarii: „Tajemnica zjednoczenia Matki z Synem i Syna z Matką na dróżkach Męki Pańskiej, a potem na szlaku Jej pogrzebu od kaplicy Zaśnięcia do „grobku Matki Bożej”. A wreszcie: tajemnica zjednoczenia w chwale na dróżkach Wniebowzięcia i Ukoronowania. Wszystko to, rozłożone w przestrzeni i czasie, wśród tych gór i wzgórz, omodlone przez tyle serc, przez tyle pokoleń, stanowi szczególny rezerwuar, żywy skarbiec wiary, nadziei i miłości Ludu Bożego tej ziemi. Zawsze, kiedy tu przychodziłem, miałem świadomość, że zanurzam się w tym właśnie rezerwuarze wiary, nadziei i miłości, które naniosły na te wzgórza, na to sanktuarium, całe pokolenia Ludu Bożego ziemi, z której pochodzę”.
Reklama
Przybądźmy, by przez dziękczynienie złożyć siebie, nasze rodziny i wspólnoty Wiary
i Światła w sercu Zbawiciela i Jego Matki.
Przybądźmy licznie oraz zapraszajmy na to święto radości także nasze rodziny, sąsiadów, koleżanki, kolegów z pracy, ze szkoły. Zapraszajmy osoby, których teraz nie ma
w naszych wspólnotach, ale kiedyś były. Niech ten czas wybrzmi głośnym, szerokim okrzykiem Bożej Chwały.
Rozpoczynamy przygotowania, do których zapraszam każdego z Was. Zacznijmy
od modlitwy. Zachęcam Was, aby na każdym comiesięcznym spotkaniu wspólnoty odmówić razem, trzymając się za ręce, modlitwę „Ojcze nasz” w intencji przygotowań i świętowania tego jubileuszu. Proszę rozpocznijmy tę modlitwę od kwietnia 2017 i zakończymy ją
w maju 2018 r. W kolejnych listach opisuję więcej szczegółów organizacyjnych.
Dziękując Bogu za dar Waszej obecności.
Joanna Koczot wicekoordynator międzynarodowy ruchu Wiara i Światło
