W swojej homilii Ojciec Święty nawiązał do czytanego dziś fragmentu Ewangelii (J 17,20-26), zawierającego modlitwę Pana Jezusa o jedność uczniów i zachęcił do pracy na rzecz prawdziwej jedności. Podkreślił, że chodzi o tę jedność, jaka istnieje między Jezusem a jego Ojcem, o „jedność zbawienia” budującą Kościół, jedność zmierzającą ku wieczności. „Kiedy w życiu, w Kościele lub w społeczeństwie obywatelskim, działamy na rzecz jedności jesteśmy na drodze, którą wytyczył Pan Jezus” – stwierdził Franciszek.

Papież przestrzegł jednocześnie przed fałszywą jednością, która kończy się podziałem. Wskazuje na to pierwsze czytanie (Dz 22,30;23,6-11) dzisiejszej liturgii, gdzie w Sanhedrynie dochodzi do podziałów między oskarżycielami św. Pawła. Chociaż początkowo wydają się zwartym blokiem, to Apostoł powoduje ujawnienie się istniejących między nimi różnic, stwierdzając, że „staje przed sądem za to, że spodziewa się zmartwychwstania umarłych”. Niektórzy z jego oskarżycieli należeli do Saduceuszów twierdzących, „że nie ma zmartwychwstania ani anioła, ani ducha”, natomiast faryzeusze wierzyli w jedno i drugie. Zatem Pawłowi udaje się rozbić tę udawaną jedność, powstał spór, a ci którzy go oskarżali podzielili się.

Nie kończy to prześladowań Pawła, a lud pod wpływem inspiratorów domaga się jego zabicia. Komentując to wydarzenie Ojciec Święty zauważył, że ten lud zostaje wykorzystany i z rzesz staje się anonimową masą. To wydarzenie, które się często powtarza. Podobnie było podczas Niedzieli Palmowej, kiedy najpierw Jezusa witano słowami. „Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie”, by niebawem domagać się Jego śmierci - „Ukrzyżuj Go!”.

Franciszek zauważył, że często, by kogoś oskarżyć wykorzystuje się obmowę. Czynią tak na przykład ci, którzy starają się przeprowadzić zamach stanu. W ten sposób tworzona jest pozorna jedność. Przypomniał swoje stanowcze potępienie obmowy, będącej postawą potencjalnego zabójcy. Papież dodał, że także w odniesieniu do Jezusa używano paplaniny, aby Go zdyskredytować, a następnie wyeliminować.

„Pomyślmy o wielkim powołaniu, do którego zostaliśmy wezwani: jedności z Jezusem, z Ojcem. I tą drogą musimy iść, mężczyźni i kobiety, którzy się jednoczą i zawsze starają się iść naprzód drogą jedności. Nie fałszywej jedności, pozbawionej podstaw, służącej tylko do pójścia o krok dalej i potępienia ludzi, i do realizowania interesów, które nie są nasze: interesów księcia tego świata, który jest zniszczeniem. Niech Pan da nam łaskę, abyśmy zawsze kroczyli drogą prawdziwej jedności” – zakończył swoją homilię Ojciec Święty.