W Kętach na Podbeskidziu, w miejscu, gdzie w 1891 r. bł. Matka Celina Borzęcka otworzyła pierwszy na ziemiach polskich dom zakonny zmartwychwstanek, w 27 października odbyły się uroczystości związane z 100 rocznicą śmierci założycielki zgromadzenia. Biskupi, księża, siostry zakonne i pielgrzymi z całej Polski, a także Białorusi, oraz mieszkańcy diecezji bielsko-żywieckiej dziękowali Panu Bogu za życie i dzieło wyniesionej 6 lat temu na ołtarze zmartwychwstanki.

Mszy św. w kęckiej świątyni pw. świętych Małgorzaty i Katarzyny przewodniczył abp Celestino Migliore. Wraz z nuncjuszem apostolskim w Polsce przy ołtarzu modlili się ordynariusz bielsko-żywiecki, bp Tadeusz Rakoczy oraz biskup pomocniczy diecezji Piotr Greger. Liturgię koncelebrowali liczni księża zmartwychwstańcy przybyli z różnych zakątków kraju. Do świątyni, gdzie umieszczone są sarkofagi z relikwiami bł. Celiny i doczesnymi szczątkami jej córki, sługi Bożej Matki Jadwigi, współzałożycielki zgromadzenia, pielgrzymowali dziś wierni m.in. z Białorusi oraz różnych zakątków kraju: Warszawy, Sochaczewa, Koniecpola, Poznania, Radomia, Szczekocin, Koniecpola, Lublina, Krakowa, Wrocławia i krakowskiej Woli Duchackiej.

Nuncjusz w homilii przypomniał, że 100 lat temu bł. Matka Celina Borzęcka narodziła się dla nieba. Zauważał, że dzień śmierci założycielki zmartwychwstanek wypadł w niedzielę 26 października 1913 roku, dzień, w którym Kościół obchodzi pamiątkę zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. „W swej dobroci Pan sprawił, że zmarła tu w Kętach, gdzie dokładnie 22 lata wcześniej kupiła skrawek ziemi, domek, na pierwszą placówkę nowego zgromadzenia na ziemiach polskich. To stąd siostry rozjechały się w różne strony świata”– mówił arcybiskup zaznaczał, że słowem, które zostało przyjęte i przeżyte ze szczególnym pietyzmem przez Matkę Celinę i jej siostry było „zmartwychwstanie” – „tajemnica paschalna, która prowadzi do śmierci starego człowieka i powoduje powstanie nowego człowieka, spełnionego i odnowionego w Chrystusie”.

Jak wskazywał, życie błogosławionej Celiny przypominało swoistą haftowaną tkaninę. „W jej życiu, jak w haftowanej tkaninie, możemy zobaczyć dwie strony: regularną, piękną, miłą - nowego człowieka; a można ją było wydobyć, dlatego, że pod nią był wcześniej, używając języka biblijnego, człowiek stary - zagmatwany i niejasny” – dodawał.

Ordynariusz bielsko-żywiecki życzył, by związani z ziemią kęcką święci i błogosławieni – św. Jan Kanty, św. abp Józef Bilczewski, bł. Matka Celina, Świątobliwa Ludowika, sługa Boża Matka Maria Łempicka czy bł. Jan Paweł II – mieli w swej opiece papieża Franciszka i nuncjusza apostolskiego w Polsce. „I modlimy się też ufnie o rychłą kanonizację bł. Celiny i beatyfikację jej córki, sługi Bożej Jadwigi” – zapewniał.

Podczas uroczystości nuncjusz poświęcił nowy, umieszczony w nawie głównej kościoła obraz bł. Matki Celiny i jej córki wykonany przez artystę, Wacława Sobieraja.

S. Maria Donata Wołowiec CR, przełożona prowincji warszawskiej przyznała w rozmowie z KAI, że zmartwychwstanki, podobnie jak inne żeńskie zgromadzenia, przeżywają dziś kryzys powołań. „Jest mało powołań. Dziewczęta co roku się zgłaszają, ale nie wszystkie potrafią podjąć ostateczną decyzję. Trudno im tak na dłuższą metę powiedzieć Panu Jezusowi tak” – mówi siostra.

W niedzielnych uroczystościach udział wzięła m.in. przełożona generalna zgromadzenia Matka Teresa Maria Kreft CR.

W Kętach znajduje się wybudowany przez założycielki zgromadzenia klasztor. Tutaj od początku odbywa się formacja zakonna w nowicjacie oraz istnieje dzieło apostolskie, zwane kiedyś ochronką, a obecnie funkcjonujące jako przedszkole im. błogosławionej Matki Celiny Borzęckiej. Dzieci z tego przedszkola witały podczas niedzielnych uroczystości gości, recytując wiersze i śpiewając piosenki.

Domy Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego znajdują się w Polsce, na Białorusi, we Włoszech, Wielkiej Brytanii, w Stanach Zjednoczonych, w Kanadzie, w Argentynie, Australii i Tanzanii. W Polsce pracuje obecnie 280 sióstr zmartwychwstanek.

Celina z Chludzińskich Borzęcka urodziła się 29 października 1833 r. na kresach dawnej Rzeczypospolitej w Antowilu, blisko Orszy (obecnie Białoruś). W 1853 r. poślubiła Józefa Borzęckiego i zamieszkała w Obremszczyźnie koło Grodna. Urodziła czworo dzieci, z których dwoje zmarło w wieku dziecięcym. Po śmierci męża, w 1875 r. wyjechała z dwiema córkami do Rzymu. Tu poznała generała zmartwychwstańców, ks. Piotra Semenenkę. Pod jego wpływem postanowiła wraz z córką Jadwigą założyć żeńską gałąź tego zgromadzenia. 6 stycznia 1891 r. zmartwychwstanki zostały zatwierdzone jako zgromadzenie kontemplacyjno-czynne, którego zadaniem było nauczanie i chrześcijańskie wychowanie dziewcząt.

W 1891 r. Celina otworzyła w Kętach pierwszy dom zakonny na ziemiach polskich. W 1896 r. rozpoczęła pracę apostolską w Bułgarii, następnie w Częstochowie i Warszawie, a w 1900 r. w Stanach Zjednoczonych. Zmarła w Krakowie 26 października 1913 r., pochowana została w grobowcu na cmentarzu w Kętach obok – zmarłej 7 lat wcześniej – córki. W 1937 roku nastąpiła ekshumacja ich prochów, które zostały przeniesione do krypty pod kaplicą sióstr zmartwychwstanek. W 2001 roku odbyła się kolejna ekshumacja i prochy obu Założycielek Zgromadzenia spoczęły w sarkofagu w kościele parafialnym pw. świętych Małgorzaty i Katarzyny.

Proces beatyfikacyjny matki Celiny rozpoczęto z inicjatywy papieża Piusa XII w Rzymie w 1944 r. Dekret o heroiczności cnót podpisał Jan Paweł II w 1982 r. W 2002 r. w Krakowie przeprowadzono proces dotyczący domniemanego uzdrowienia prawnuka matki Celiny. 10 kwietnia 2002 r. kard. Franciszek Macharski dokonał zamknięcia dochodzenia kanonicznego w tej sprawie i dokumentacja została przekazana Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.

16 grudnia 2006 r. Benedykt XVI podpisał dekret zatwierdzający uzdrowienie dokonane za przyczyną matki Celiny.

Beatyfikacja matki Celiny Borzęckiej odbyła się 27 października 2007 w bazylice św. Jana na Lateranie. Dokonał jej w imieniu papieża prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, kard. José Saraiva Martins. W uroczystościach beatyfikacyjnych wzięli udział metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, biskup bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy oraz liczni wierni z diecezji bielsko-żywieckiej.

Zmartwychwstanki swoje posłannictwo pełnią przez modlitwę i prace apostolskie, m.in. wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży, katechizację, pracę parafialną, pracę w szpitalu, działalność charytatywną i misyjną.