Dobrze, że tak jest, iż na progu dorosłości maturzyści na czele z Księdzem Biskupem oraz opiekunami przybywają do domu Matki, aby zapatrzeć się w Jej oczy, a Ona prowadzi do Jezusa i przyjaźni z Nim oraz wskazuje nieustannie na swojego Syna, mówiąc, jak kiedyś w Kanie Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5).

Wzrastać w mądrości

Wszystkich niezależnie od wieku Maryja uczy miłości do Boga i drugiego człowieka, jak wzrastać w mądrości i w łasce, a ten proces będzie trwać do końca naszych dni. Takie doświadczenie było udziałem ok. 2 tys. młodych z różnych zakątków diecezji, którym towarzyszyło ok. 50 duszpasterzy oraz wielu wychowawców, nauczycieli, katechetów, dyrektorów szkół. Złożyli oni również podziękowanie Matce Najświętszej za dar peregrynacji Jej Cudownej Ikony w diecezji toruńskiej. Otwierali serca na łaskę przebaczenia w sakramencie pokuty, przyjęli Jezusa w znaku chleba, przedstawiali własne pragnienia, troski i radości oraz swoich najbliższych, przyjaciół, tych, których kochają. W domu Królowej Polski i Królowej ludzi młodych patrzyli na Matkę Bożą i Jej Syna. – Tajemnica tej Ikony odsłania przed nami spojrzenie i gest Maryi wskazujący na Jezusa; na Jezusa, którego młodzi w swoim życiu mają spotkać, odkryć i poznać – mówi ks. dr Artur Szymczyk, diecezjalny duszpasterz młodzieży. – Na spotkanie w tym wyjątkowym miejscu, jakim jest Sanktuarium Jasnogórskie, zapraszamy młodych, którzy są w momencie niezwykle ważkim w ich życiu, aby tu wraz z Maryją, kontemplując oblicze Jezusa, zaczerpnęli moc do codziennych zmagań, aby tu odkrywali sens i cel swojego życia oraz wolę Bożą kierowaną do nich.

Bądź ze Mną

Centralnym punktem pielgrzymki była koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem bp. Józefa Szamockiego w intencji maturzystów. W imieniu Jasnej Góry zebranych powitał podprzeor o. Łukasz Buzun OSPPE, który zwrócił uwagę na znaczenie w życiu człowieka wewnętrznej pewności, że kierunek, który obiera, ma sens. I Eucharystia jest takim odzyskiwaniem duszy, jest pokarmem dla duszy. W tym kontekście życzył, aby ten czas był błogosławiony.

W homilii bp Józef Szamocki przypomniał, że każdy z nas jest umiłowanym dzieckiem Boga i to doświadczenie dziecięctwa Bożego będzie odkrywał przez całe życie. Wyjaśnił, czym jest powołanie kojarzone przede wszystkim w kategoriach pracy do wykonania albo roli do spełnienia. Niełatwo rozumieć powołanie jako konsekwencję miłości Boga, która przychodzi do każdego z nas z osobna. Dlatego Jezus proponuje: – Chodź i bądź ze Mną. Zamieszkaj ze Mną. Ja chcę zamieszkać w twoim sercu. Wzrastajmy razem, a rozpoznasz, co czynić. To zadanie dla wszystkich: być z Nim zawsze. – Myślę, że to czujecie dzisiaj, kiedy jesteście tutaj, na Jasnej Górze, tego nie chcecie utracić, zwłaszcza kiedy będziecie już dokonywać bardziej samodzielnych wyborów, wchodząc w dorosłe życie – mówił Biskup Józef. W tym procesie wzrastania ważne są: ufność, nieustanne szukanie Jezusa, pragnienie Jego miłości i obecności. Dokonuje się to w modlitwie, czynie, miłości, wolontariacie, np.w Szkolnych Kołach Caritas. A dziś miejscem osobistego spotkania z Jezusem jest właśnie Częstochowa. – Odkrywamy Go w tajemnicy modlitwy, Pisma, Eucharystii i w tej wspólnocie, ucząc się miłowania. Od was będzie dużo zależało, jaki będzie dzień jutrzejszy, jaka będzie Polska za 10, 20 lat – podkreślił Ksiądz Biskup. Zachęcał więc młodych, aby zawierzyli się Bogu jako kochającemu Ojcu.

Ponadto młodzież uczestniczyła w nabożeństwie różańcowym w Kaplicy Cudownego Obrazu (przygotowali młodzi z Nowego Miasta Lubawskiego), podążała śladami męki i śmierci Jezusa w czasie Drogi Krzyżowej na wałach (z Brodnicy) oraz wysłuchała konferencji o. Marcina Ciechanowskiego, paulina, rekolekcjonisty, duszpasterza młodzieży, egzorcysty posługującego w Sanktuarium Jasnogórskim, a na zakończenie uczestniczyła w Apelu Jasnogórskim. Oprawę muzyczną Mszy św. przygotowała młodzież z Grudziądza.

Tajemnica szczęścia

O. Marcin Ciechanowski OSPPE na przykładzie wiary Abrahama, który uwierzył Bogu wbrew prawom natury, wyjaśnił różnicę między wiarą w Boga a wiarą Bogu. Dla Niego bowiem nie ma rzeczy niemożliwych. Trzeba tylko, czy aż, uwierzyć. Modlitwa o pomyślność na maturze jest ważna, ale najważniejsza jest osobista relacja z Bogiem. Dlatego o. Marcin pytał: Po co żyjesz? Co łączy cię z Jezusem? Czy potrafisz Bogu uwierzyć, że to, co ci mówi, jest dla ciebie dobre, że ma dla ciebie wspaniały plan? Chodzi o to, aby wybrać Boga w swoim życiu, by Go nie stracić tu, na ziemi, a potem w wieczności, tym bardziej że teraz życie wieczne jest mało namacalne. Bóg oferuje wszystkim szczęście, a tym, co odrywa od Niego, jest grzech będący nieszczęściem dla człowieka. W tym duchu zachęcał do nawrócenia, czystości przedmałżeńskiej, korzystania z sakramentów pokuty i Eucharystii, ponieważ – jak powiedział – aby odrzucić Boga wystarczy, że nie przyjmujemy Go w Komunii św.

Ojciec paulin wyjawił młodym źródło tego, czego szukają, mówiąc, że prawdziwym szczęściem jest Bóg, bo w Nim jest wieczność. – Tylko Bóg jest dla ciebie szczęściem, które nie kończy się, nie umrze – podkreślił i dodał: – W jaki sposób dziś przeżywasz Mszę św. i przyjmujesz Komunię św., w taki sposób będzie przeżywał wieczność. Zachęcając do życia z Bogiem, który jest czystą miłością, oznajmił, że On całą wieczność chce spędzić z tobą! Piękna perspektywa. Ogromny zaszczyt i honor oraz największa nagroda.

Może warto potraktować to jako zadanie na tegoroczny Wielki Post...

* * *

Mówią maturzyści

Na Jasnej Górze już byłam i wróciłam z wielką tęsknotą; chciałam tu być po raz kolejny. A intencja – na pewno matura, ale myślę, że takie rozważne, mądre wkroczenie w dorosłość, by łask od Boga nigdy nam nie brakowało, by Maryja też nam je upraszała cały czas. Czuje się też jedność młodych ludzi – piękne uczucie.
Ola

Pielgrzymka na Jasną Górę to dla mnie przede wszystkim spotkanie z Maryją. Nawet nie chodzi o same słowa, o to, jak te intencje ułożyć w głowie tak ładnie, ale o kontakt, by być bliżej Niej. Na początku, gdy staliśmy przy wejściu do kaplicy, z daleka widzieliśmy Obraz, a potem przesuwaliśmy się coraz bliżej i czuło się bliskość, by w końcu zobaczyć wyraźnie rysy Jej twarzy. To jest wspaniałe przeżycie spotkać Ją twarzą w twarz i powierzyć swoje intencje. Przyjechałem tu – jak wszyscy maturzyści pewnie – z prośbą o pomyślność na maturze, o światło Ducha Świętego przez Jej wstawiennictwo, również modlimy się za naszego nauczyciela, który poważnie choruje, rodzina powierzyła swoje intencje, więc modlę się też za swoją rodzinę.
Dominik