Co dalej po konwersji z anglikanizmu?
Kard. Semeraro przypomniał, że Newman długo się zastanawiał nad swą przyszłością w Kościele katolickim i rozważał wiele różnych opcji. Ostatecznie zdecydował się na oratorium, ponieważ pociągał go duchowy urok św. Filipa.
Kontemplacyjna dusza, pasja duszpasterska
Co łączyło tych świętych?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Obaj kochali Kościół swoich czasów - mówił kard. Semeraro - szukając sposobu, aby mógł on zabłysnąć w oczach świata swoim oryginalnym pięknem; obaj byli przyciągani ideałem monastycznym, ale chcieli go realizować w świecie, a nie w klasztorze; obaj mieli kontemplacyjną duszę, ale połączyli ją z żywą pasją duszpasterską.
Humanistyczny ideał świętości
Prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych zauważył, że obu świętych łączył też humanistyczny ideał świętości. Zarówno Filip Neri, jak i John Henry Newman byli przekonani, że świętość nie może ich odczłowieczać. Przeciwnie musi sprawić, że staną się bardziej ludzcy, a ich naturalne cechy i zdolności zostaną jeszcze bardziej uwydatnione, że ich człowieczeństwo stanie się piękniejsze - mówił prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych.
Rozumieli serce człowieka
To również dzięki temu tak bardzo rozumieli serce człowieka, potrafili je kochać i dzielić się z nim radością. Zarówno dla Filipa, jak i dla Johna Henry’ego to właśnie radość była znakiem rozpoznawczym autentycznego chrześcijaństwa. Zwracając się do św. Filipa w modlitwie, Newman mówił:
Niech moja powierzchowność będzie zawsze otwarta i radosna, a moje słowa uprzejme i miłe, jak przystało na tych, którzy niezależnie od stanu swojego życia cieszą się największym ze wszystkich dóbr, łaską Bożą i oczekiwaniem na wieczne szczęście.
W dziękczynnej Eucharystii w kościele Matki Bożej in Vallicella (Chiesa Nuova), gdzie pochowany jest św. Flip Neri, wzięli udział przedstawiciele oratorianów z różnych krajów. Obecny był również Lorenzo Fontana, przewodniczący niższej izby włoskiego parlamentu.
