Reklama

Felietony

Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą

Adobe.Stock.pl

Kwarantanna jest czasem próby, sprawdzianem z posłuszeństwa, wytrwałości i odpowiedzialności za siebie, za najbliższych, za sąsiadów.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tysiące marynarzy powracających z wypraw – po miesiącach spędzonych na morzu, po tygodniach wyrzeczeń i rozłąki z rodzinami – witało z radością swoją Wenecję, La Serenissima – Najjaśnieszą, jak ją nazywali. Ich wielka tęsknota za domem, potęgowana jeszcze widokiem połyskujących w słońcu kopuł Bazyliki św. Marka, kształtem wielkiego gmachu Arsenału, była wystawiana na ostatnią, najcięższą próbę. Kwarantanna, quaranta giorni – 40 dni – to był czas wyznaczony marynarzom do pozostania na swych statkach, aby rozpoznać, czy poza drogocennymi towarami zalegającymi w ładowniach nie przywieźli jakiejś nieznanej choroby, zarazy, jak ją wówczas nazywano, która nie bogactwo, lecz nieszczęście i tragedie przyniosłaby wszystkim mieszkańcom. Tak się działo przez wiele stuleci. Wobec braku wiedzy i środków medycznych, z bezsilności wobec chorób zbierających śmiertelne żniwo, metoda izolacji chorych – kwarantanna była najprostszym, logicznym i jedynym sposobem powstrzymania rozprzestrzeniania się tego zła.

Przez lata, wobec tej straszliwej niewidzialnej siły, postrzeganej jako kara za grzechy, w Bogu szukano wsparcia i nadziei. Dość przywołać papieża Grzegorza I Wielkiego, który w 590 r., wobec epidemii dżumy, która dziesiątkowała Rzym, spotęgowanej najazdem Lombardczyków z północy, nakazał ludowi szukać ratunku i pomocy właśnie w modlitwie i procesjach przebłagalnych. Warszawska pielgrzymka piesza na Jasna Górę, która przemierza pątniczy szlak od 1711 r., była wyrazem podziękowania za wymodlone ocalenie miasta przed zarazą. Dziś, kilkanaście dni przed Wielkanocą, Ojciec Święty Franciszek w przejmującej modlitwie na pustym, zalanym deszczem jak łzami placu św. Piotra prosił Najwyższego o ustanie pandemii.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Gdy piszę ten felieton – w trzecim tygodniu pobytu z moimi najbliższymi w domowej kwarantannie – zaczynam zadawać sobie pytania: co się stało ze światem? Gdzie popełniono błąd? Jak mocno nieprawdziwe założenia przyjęliśmy w planowaniu przyszłości? Czy nie doszliśmy do pewnego samouwielbienia i przekonania o nadprzyrodzonej roli w świecie? Czy nie zastąpiliśmy tego, co się dzieje za sprawą Bożą, cynicznie prostym i niebezpiecznym zarazem tłumaczeniem, pomyłką techniczną, błędem naukowców, niedostateczną świadomością rządzących? Czy widzimy teraz swoją bezradność i opadającą maskę stereotypów, która przez dziesięciolecia skrywała prawdziwe oblicze świata? Czy nie odsłonił się stan uśpienia współczesnego człowieka? Czy w końcu rozumiemy, jakie są priorytety i prawdziwe cele naszego życia? Wobec tych i zapewne setek własnych pytań każdy pozostaje sam, ale w tym czasie próby, z coraz większą świadomością potencjalnego zagrożenia, warto to głęboko przemyśleć.

Reklama

Kwarantanna jest czasem próby, sprawdzianem z posłuszeństwa, wytrwałości i odpowiedzialności za siebie, za najbliższych, za sąsiadów. Pojawiają się głosy kreślące dramatyczne wizje przebywania z rodziną dłuższy czas w zamknięciu. Czy to naprawdę jest cierpienie? Czymże jest nasze zamknięcie w bezpiecznym miejscu, we własnych czterech ścianach, bez „głodu i chłodu”, z dostępem do książek, telewizji, internetu, wobec tragedii wojny, zesłania, tułaczki, obozów koncentracyjnych, internowania i więzienia w stanie wojennym, które przeżyli nasi rodzice i dziadkowie, wobec utraty dorobku życia w pożarach czy innych klęskach żywiołowych? Czy tragedią jest możliwość bycia z rodziną, nadrobienia zaległości w rozmowach z dziećmi, we wspólnych posiłkach, co jest zwykle niemożliwe w codziennym zabieganiu?

Przyjmijmy to doświadczenie jako szczególny Wielki Post, szczególne rekolekcje, szczególną pokutę i szansę na nawrócenie. Pan Bóg nigdy nie daje nam dźwigać więcej, niż jesteśmy w stanie unieść, więc podejmijmy walkę ze swoimi przyzwyczajeniami i pamiętajmy, że – jak powiedział św. Augustyn – „dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą”...

Podziel się:

Oceń:

+2 0
2020-04-07 14:12

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Prawdziwe szczęście

Niedziela małopolska 1/2024, str. VI

Ks. Stanisław Czernik

Archiwum ks. Stanisława Czernika

Ks. Stanisław Czernik

Myśli na nowy miesiąc

Więcej ...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Niedziela wrocławska 13/2010

Karol Porwich/Niedziela

Więcej ...

Kard. Ryś o namaszczeniu podczas Mszy Krzyżma

2024-03-28 12:34

Julia Saganiak

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Kościół

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

Kościół

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

Roxie Węgiel: Wiara w Boga wyznacza mi kierunek życia

Wiara

Roxie Węgiel: Wiara w Boga wyznacza mi kierunek życia

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

W internecie pojawiło się nieznane dotąd nagranie...

Kościół

W internecie pojawiło się nieznane dotąd nagranie...

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Kościół

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...