Internetowa przestrzeń to droga do drugiego człowieka i jego codzienności, w której niejednokrotnie brakuje miejsca dla Boga. Wirtualna ambona pozwala głoszącemu Dobrą Nowinę uprzątnąć drogę do kościoła tym, którym ona już dawno zarosła chwastami, albo przygotować i utwierdzić ją dla tych, którzy nigdy z niej nie korzystali. Nad problemem tym zastanawiali się uczestnicy Warszawskiego Festiwalu Teologicznego, zorganizowanego w pierwszych dniach maja przez Akademię Katolicką w Warszawie.

Chrześcijańskie polowanie

Wirtualna ambona ma z pewnością wiele plusów. Ale czym rzeczywiście jest i komu właściwie służy?

Ambona, najczęściej kojarzona z miejscem w kościele, z którego odczytuje się teksty liturgiczne i głosi kazania, to także skała wystająca ze stoku górskiego. Amboną jest też drewniana platforma na słupach lub na drzewie, służąca do polowań lub do obserwacji. Czy więc internetowa ambona nie może być pewnym połączeniem tych trzech językowych znaczeń? Ze skalnej półki widać przecież więcej i dalej. Myśliwska ambona także poszerza horyzont i ułatwia dostrzeżenie oraz upolowanie zwierzyny. Oczywiście, wirtualna ambona jest nie po to, aby „upolowanych” internautów chwycić dla własnego zysku, kolejnych „lajków” i subskrypcji, ale by zdobyć ich dla Jezusa. – Chodzi o to, że wychodzimy potem z sieci do realnego życia. Nasze działanie w internecie to preewangelizacja, która tworzy grunt pod ewangelizację. Ona wymaga relacji i spotkania. Ważne jest więc, abyśmy nie zatrzymywali się tylko na sieci, ale szli z Jezusem tam, gdzie jesteśmy na co dzień – wyjaśnia dr Agata Rujner, autorka kanału na YouTubie Prawie Morały.