W domu nawał różnych, często drugorzędnych obowiązków, uniemożliwia pełne doświadczenie tego czasu. Poza tym w mentalności ludzkiej pokutuje jeszcze pogląd jakoby Triduum Paschalne było jedynie przygotowaniem do właściwych świąt. Taki wyjazd wskazuje na to, że święte dni: Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielka Sobota i Niedziela Wielkanocna stanowią nierozerwalną całość. Przecież wydarzeniem zbawczym jest nie tylko zmartwychwstanie Chrystusa, ale także Jego męka i śmierć.
Głównym celem rekolekcji jest przygotowanie i świadome przeżycie odnowienia przyrzeczeń chrztu w Wigilię Paschalną. Polega ono na wyrzeczeniu się zła i uroczystym wyznaniu wiary. Szczególną rolę odgrywała w tym przygotowaniu liturgia Triduum Paschalnego. Składały się na nią: celebracja Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, Liturgia Męki Pańskiej i Wigilii Paschalnej oraz uroczyście sprawowana Liturgia Godzin. Śpiew psalmów z ich antyfonami stanowił wspaniałe wprowadzenie w atmosferę poszczególnych dni. Tu też pojawił się mały problem, ponieważ nie było osoby przygotowanej muzycznie do prowadzenia skomplikowanych nieraz śpiewów. Rolę tą przejęła jedna z uczestniczek i poradziła sobie bardzo dobrze. Dla wielu młodych zaangażowanie w pięknie sprawowaną Liturgię, a poprzez komentarze - głębsze rozumienie jej symboliki było niezwykłym przeżyciem.
Liturgia Triduum Paschalnego jest bardzo bogata w znaczenia, dlatego też mogą być trudności w zrozumieniu wszystkich symboli i znaków często przecież odnoszących się do czasów Chrystusa. Dlatego czas rekolekcji był również czasem wyjaśniania i przybliżania najpiękniejszych celebracji liturgicznych w ciągu roku.
W tematykę każdego dnia wprowadzała katecheza. I tak w Wielki Czwartek ukazywano uczestnikom symbol stołu - ołtarza, przypominając wydarzenie ustanowienia Eucharystii, w Wielki Piątek - symbol krzyża, na którym Chrystus odkupił ludzi, a w Wigilię Paschalną - symbol ognia i wody - odniesienie do zmartwychwstałego Chrystusa i odrodzenia w Nim wszystkiego. Katecheza ponadto wyjaśniała przebieg i etapy liturgii Triduum oraz komentowała czytania mszalne. W Wielki Piątek liturgię Męki Pańskiej sprawował bp Antoni Dydycz. Przez obecność Księdza Biskupa diecezji jeszcze pełniej można było uczestniczyć w Liturgii. Młodzi ludzie podkreślali później, że dwa momenty podczas liturgii Triduum były szczególnie wymowne: wielkoczwartkowe obmycie nóg dwunastu mężczyznom przez Celebransa, wielki symbol uniżenia i miłości, oraz leżenie krzyżem Księdza Biskupa na początku liturgii Wielkiego Piątku.
Ważnym elementem przeżywania każdych rekolekcji jest, obok wspólnych zajęć, indywidualna adoracja i własne przemyślenia. W programie przeznaczono dużo czasu na adorację w kościele: w czwartek i piątek przy ołtarzu adoracji (kiedyś zwanym ciemnicą), a w sobotę przy Bożym Grobie. Szczególnie budująca była postawa mieszkańców Niemirowa, którzy po kolei całymi rodzinami adorowali Najświętszy Sakrament. W miastach, skąd pochodzili głównie uczestnicy jest to już mniej widoczne i dlatego ten styk z pobożnością wiejską był tak pozytywnie zaskakujący.
Momentem przełomowym była noc z soboty na niedzielę, a potem poranek wielkanocny. Wtedy chyba już głębiej doświadczaliśmy radości ze zmartwychwstania Chrystusa. Szczególnie w wesołej atmosferze upłynęło śniadanie wielkanocne i czas po nim, nazwany godziną radości. Dzięki entuzjazmowi młodych ludzi starsi uczestnicy rekolekcji odmłodnieli przynajmniej o kilka lat. Ponadto widać było, że tym młodym ludziom udało się stworzyć wspólnotę przez te trzy dni, i mam nadzieję, a doświadczenie przyjaźni, dążenia razem do wspólnego celu pomoże im z pewnością głębiej wchodzić w Kościół. Mnie osobiście uderzała niezwykła otwartość uczestników na współpracę przy różnych zadaniach do wykonania, chodzi tu szczególnie o zaangażowanie w Liturgię i przygotowywanie śpiewów. Taka postawa dodatkowo wpłynęła na dobre przeżycie tego czasu.
Rekolekcje trwały przez cały okres trwania Triduum Paschalnego, czyli od nieszporów Wielkiego Czwartku do II nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania. Przeżycie takich rekolekcji jest elementem formacyjnym w Ruchu Światło-Życie. Oznacza to, że przyjeżdżają na nie osoby już w pewnym stopniu przygotowane, a odbycie tego typu rekolekcji pozwala uczestniczyć w dalszej formacji Ruchu. Stopniowe poznawanie prawd chrześcijaństwa poprzez realizowanie charyzmatu Ruchu jest dobrą i wypróbowaną metodą dochodzenia do dojrzałości chrześcijańskiej, poznawania piękna chrześcijaństwa i angażowania się w misję Kościoła.