Ks. Waldemar Kulbat: - Księże Kanoniku, rocznice są dobrą okazją do przypomnienia dziejów danej wspólnoty. W wypadku Czarnocina te dzieje są bardzo bogate.

Ks. kan. Kazimierz Kowalski: - Czarnocin, zaliczany do najstarszych wsi polskich, jest wzmiankowany już w XII wieku jako wieś książęca, rycerska i narodowa. W 1223 r. książę mazowiecki Konrad II nadał ją pruskiemu biskupowi Chrystianowi. Od 1260 r. znowu stała się wsią książęcą, a w latach 1289-1797 należała do biskupów włocławskich. Otrzymał ją od księcia biskup włocławski Wiesław. Od 1797 r. wieś stała się własnością rządu zaborczego, wydzierżawiona osobom prywatnym. W 1827 r. w Czarnocinie było 497 mieszkańców. W 1921 r. Rząd Polski rozparcelował dobra czarnocińskie, pozostawiając część z zabudowaniami folwarcznymi dla siebie.

- Jaka jest historia parafii i kościoła w Czarnocinie?

- Parafia w Czarnocinie została erygowana 23 kwietnia 1289 r. przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba h. Świnka. Początkowo istniał kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wystawiony z fundacji biskupa kujawskiego Wiesława w 1289 r. Pod troskliwą opieką wiernych kościół przetrwał do 1712 r., a następnie spłonął. Na tym miejscu w latach 1713-15, staraniem tutejszego plebana ks. Mateusza Kweysa i z funduszu zarządcy Czarnocina Stanisława Czajkowskiego, został wybudowany drewniany kościół. Przez dłuższy czas nieodnawiany, w 1869 r. był już w tak złym stanie, że budowniczy powiatu piotrkowskiego polecił go zamknąć, bo nie nadawał się do odnowy. Kościół spłonął, a do czasu wybudowania następnego, nabożeństwa w latach 1869-90 odprawiane były w prowizorycznej kaplicy, którą urządzono w dzwonnicy. Natomiast obecny kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, murowany, w stylu eklektycznym, wybudowany został w latach 1880-91 r. przez ks. Bulczyńskiego. Biskup włocławski Aleksander Kazimierz Bereśniewicz dokonał jego konsekracji 5 maja 1891 r. Ks. Józef Janiszewski dobudował do tej świątyni w 1905 r. zakrystię, kruchtę i wieżę. Pod koniec XIX wieku parafia Czarnocin, należąca wówczas do dekanatu piotrkowskiego, liczyła 2648 wiernych.

- Jak wygląda wyposażenie wnętrza kościoła?

- Ołtarz główny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowano w XIX wieku. Drugą kondygnację stanowi obraz Przemienienia Pańskiego. Na bramach ustawione są rzeźby: św. Piotra i św. Pawła. Ołtarz boczny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy zbudowano w XVIII wieku w stylu rokoko, z drzewa, z piękną polichromią i złoceniami. U góry znajduje się obraz św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Obraz ten został oprawiony w piękną rokokową ramę. Drugi ołtarz boczny, zbudowany w XIX wieku, przedstawia św. Franciszka z Ukrzyżowanym Chrystusem. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się obraz św. Barbary. Ołtarz soborowy i ołtarz słowa został zbudowany w stylu barokowym, z drzewa. Ambona została wykonana z drzewa, w XVIII wieku z polichromią i złoceniami. Drewniana chrzcielnica w stylu klasycystycznym pochodzi rownież z XVIII wieku. Do zabytków sztuki należą: ambona, chrzcielnica, krucyfiks barokowy, figura Chrystusa Zmartwychwstałego z XVI wieku oraz kilka świeczników w stylu barokowym. Na uwagę zasługują również: portret Marii z Krasnodębskich Maliszewskiej, zmarłej w 1870 r., oraz epitafia Adama Chrzanowskiego, zmarłego w 1884 r., i Leonidy z Krzysztoporskich Chrzanowskiej, zmarłej w 1875 r.
Oprócz kościoła, istnieje na Woli Kutowej kaplica pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej. Jest ona murowana, wewnątrz wyłożona boazerią. Przed kaplicą stoi duży żelazny krzyż. Kaplica posiada nagłośnienie, stacje drogi krzyżowej i pełne wyposażenie w paramenty liturgiczne. Poświęcił ją abp Władysław Ziółek 24 czerwca 1994 r.

- Co można powiedzieć o działalności parafii?

- Do naszej parafii należą następujące miejscowości: Bieżywody, Biskupia Wola, Budy Szynczyckie, Czarnocin, Kalska Wola, Kutowa Wola, Remiszewice, Szynczyce, Tychów, Zamość, Zawodzie. Na terenie całej parafii zamieszkuje 3264 wiernych. Plebania została zbudowana w 1916. Prowadzi do niej aleja, wyłożona kostką brukową. Jest też organistówka, dom parafialny z budynkami gospodarczymi, mieszkaniem dla kościelnego i siedzibą Akcji Katolickiej. Parafia posiada 11 ha gruntów. Jest także cmentarz o powierzchni 2,8 ha i pas ochrony o szerokości 9 m wokół cmentarza. Cmentarz jest ogrodzony, z 5 ujęciami wody.

- Relacja Księdza Kanonika ukazuje wielką troskę wiernych o kościół, zabudowania i sprawy materialne parafii. Czy w istocie tak jest?

- Wszystkie budynki, dzięki ofiarności parafian i mojej trosce, są zadbane. Dachy na wszystkich budynkach pokryte zostały blachą, ogrodzenia są z kutego żelaza. Kościół został pomalowany z racji jubileuszu 125. rocznicy budowy, dzięki ofiarności sponsora Pawła Święcickiego i wiernych. Zostały odnowione 34 kapliczki przydrożne w całej parafii. Celem zapoznania z ich pięknem i upamiętnienia ich renowacji został wydany kalendarz na 2005 r. ze zdjęciami odnowionych kapliczek.

- Jakie jeszcze inwestycje zostały dokonane?

- Jeśli chodzi o najważniejsze inwestycje w przeszłości, to w 1949 r. zakupiono trzy dzwony: Wincenty, Piotr i Marek, odlane ze spiżu na Śląsku. Dwa dzwony żelazne: św. Michał i Opiekun Maryi, ufundowali wierni za proboszcza ks. Feliksa Cieszkowskiego. Poświęcił je bp Kazimierz Tomczak 9 października 1954 r. Staraniem ks. Jana Umińskiego, jako wotum na 1000-lecie Chrztu Polski, zostały ufundowane witraże. Poświęcenia witraży dokonał 22 czerwca 1967 r. bp Jan Kulik. W czasie wizytacji parafii, w grudniu 1988 r., bp Adam Lepa poświęcił ołtarz, boazerię, nową radiofonię, lichtarze, ogrodzenie cmentarza, ogrodzenie plebanii i kościoła. Moim staraniem w 1994 r. zostało załatwione prawo własności i wpis do Księgi Wieczystej majątku kościelnego: kościoła, cmentarza, plebanii, organistówki, domu parafialnego, gruntów rolnych i kaplicy na Woli Kutowej. Od października ub.r., ku zadowoleniu naszych wiernych, funkcjonuje piękne zewnętrzne oświetlenie naszego kościoła.

- Jak się przedstawiają sprawy duchowe w parafii?

- Przy parafii utworzono Izbę Pamięci, w której eksponowano narzędzia rolnicze i sprzęt gospodarstwa domowego na wsi. Powołano też wydawnictwo miesięcznika parafialnego Echa Czarnocina, który cieszy się wielką popularnością. Nasi wierni czytają liczne pisma religijne, m.in. Niedzielę, Rycerza Niepokalanej, Posłańca Serca Jezusowego. Bardzo bym pragnął, aby czytelnictwo prasy religijnej nadal się rozwijało.
Przy kościele działa Bractwo III Zakonu św. Franciszka, a we wszystkich wioskach są Kółka Żywego Różańca. Na terenie parafii są trzy szkoły. W Zespole Szkół Rolniczych ok. 340 uczniów bierze udział w katechezie. Odbywa się ona także w Zespole Szkolno-Gimnazjalnym, obejmującym szkołę podstawową i gimnazjum, oraz w szkole podstawowej w Szynczycach. Katechezę prowadzi ks. Jacek Kucharski oraz dwie katechetki: Krystyna Romosławska i Anna Kozal. Młodzież i dzieci biorą aktywny udział w życiu religijnym naszej wspólnoty parafialnej. Młodzież opracowuje historię powstania 40 kapliczek na terenie parafii.
Nad całością życia parafialnego czuwam ja, jako proboszcz, a w duszpasterstwie pomaga mi wikariusz ks. Jacek. Jednak niewiele bym zrobił bez ofiarności naszych wiernych. Za wszystkie dzieła duchowe i materialne, jakie dokonują się w parafii dzięki ofiarności parafian, sponsorów, sołtysów, oraz pań z Koła Gospodyń Wiejskich, należą się im wyrazy głębokiego szacunku i serdeczne podziękowania.

- Cieszę się z tych wszystkich dzieł i życzę Księdzu Kanonikowi, ks. Jackowi i wiernym parafii spełnienia wszelkich dobrych zamierzeń.