Reklama

XXXVII Tydzień Eklezjologiczny

Wprowadzać w misterium Kościoła

W dniach 7-9 marca br. Koło Naukowe Teologów KUL-u zorganizowało XXXVII Tydzień Eklezjologiczny. Spotkania przebiegały pod hasłem „Przekroczyć próg Kościoła. Wokół aktualności inicjacji chrześcijańskiej”. Uczestnicy zastanawiali się nad dawnymi i obecnymi sposobami wprowadzania do Kościoła nowych członków. Ukazano inicjację w Kościele katolickim w kontekście współczesnej kultury, inicjacji w chrześcijańskich Kościołach braterskich i w społecznościach plemiennych.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Aktualność

„Od początku swojego istnienia Kościół stara się nieustannie wychodzić do tych, którzy nie stali się jeszcze uczniami Chrystusa. Pierwszym przejawem tego dynamizmu jest dzieło ewangelizacji. Konsekwencją natomiast jest inicjacja, o ile ziarno ewangelicznego słowa spotka się z pozytywną odpowiedzią. Temat tegorocznego tygodnia jest ważny i aktualny, gdyż proces stopniowego wtajemniczania w misterium Kościoła jest momentem, który kształtuje świadomość i tożsamość chrześcijańską, a obecnie dokonuje się w sytuacji coraz wyraźniejszego zanikania przekazu wiary w rodzinie i wyraźnego zawężenia jej roli w życiu publicznym” - stwierdzili w zapowiedzi Jolanta Niewierkiewicz, prezes KNT i dr Krzysztof Mielcarek, kurator Koła. Sympozjum w zamyśle organizatorów miało przybliżyć uczestnikom tematykę owego wtajemniczania. Choć granice Kościoła są bardzo trudne do zdefiniowania, to na pewno można szukać odpowiedzi na pytanie o moment przekroczenia tych granic. Wejście do Kościoła dokonuje się przez chrzest. Są trzy sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia: chrzest i bierzmowanie (oba niepowtarzalne) oraz Eucharystia (powtarzalna). Przyjęcie tych sakramentów uważa się za finał inicjacji rozpoczynającej się katechumenatem.

Podręczniki i modele

Reklama

Każdy dzień sympozjum rozpoczynał się sesją wykładową. Popołudniami odbywały się spotkania z osobami, które na co dzień zajmują się pracą z kandydatami do chrztu: z ojcami i siostrami białymi, misjonarzami Afryki i z dominikaninem Markiem Rojszykiem, prowadzącym w Krakowie ośrodek dla katechumenów. Wykłady rozpoczął ks. dr Stanisław Haręzga z KUL-u. Zwrócił uwagę na Ewangelie jako podręczniki inicjacji chrześcijańskiej. Ewangelia św. Marka spełnia funkcję pierwszego pouczenia o charakterze kerygmatycznym, przygotowującym na przyjęcie chrztu, Ewangelia św. Mateusza pomaga w wejściu we wspólnotę eklezjalną, Ewangelia św. Łukasza odpowiada przygotowaniu wspólnoty do ewangelizacji (wyjścia na zewnątrz), a Ewangelia św. Jana wskazuje na dojrzałość chrześcijańską jako zwieńczenie procesu inicjacji. Ks. dr Marek Blaza z Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie wskazał na różne modele inicjacji w Kościele pierwotnym. Krótko przytoczył też historię katechumenatu, którego złoty wiek przypadł na III w., a zanik nastąpił w VI w. wraz z rozpowszechnieniem praktyki chrztu dzieci.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kontrowersje

Ks. M. Blaza mówił o ciekawostce z praktyki Kościoła antiocheńskiego (zachodniosyryjskiego) z IV i V w., dotyczącej namaszczania przedchrzcielnego (świadectwa Jana Chryzostoma), interpretowanego w dość kontrowersyjny sposób jako udzielanie Ducha Świętego przed chrztem. Niektórzy podobne myślenie wywodzą chociażby ze sceny wylania Ducha na pogan przed ich chrztem po mowie św. Piotra w Cezarei w domu Korneliusza (Dz 10,44-48). Trudno takie udzielanie wiązać z sakramentem bierzmowania w dzisiejszym rozumieniu. Ks. prof. Czesław Krakowiak z KUL-u zdecydowanie sprzeciwił się teorii, że bierzmowanie poprzedzało chrzest. Nigdy nie było sakramentalnego udzielania Ducha Świętego przed chrztem. Ks. dr Stanisław Grodź z KUL-u mówił o inicjacjach dojrzałościowych i wyspecjalizowanych (na uzdrowiciela, szamana itp.) w religiach plemiennych. Prelegent wskazał na potrzebę twórczego wykorzystywania rodzimych rytuałów inicjacyjnych i wkomponowywania obrzędów inicjacji profesjonalnej do chrześcijańskiego wtajemniczania w misterium zbawienia.

Inicjacja prawosławna, katolicka i ewangelicka

Archimandryta o. dr Jerzy Pańkowski z warszawskiej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej ukazał dwa aspekty spojrzenia na inicjację w Kościele prawosławnym. Pierwszy to aspekt zewnętrzny - strona wizualna, wskazująca na konieczność przyjęcia trzech podstawowych sakramentów (chrztu, bierzmowania i Eucharystii). W Kościołach wschodnich związek między chrztem i bierzmowaniem jest tak silny, że sakramentów tych udziela się razem. Drugi wewnętrzny aspekt inicjacji wskazuje na współdziałanie człowieka z Bogiem w wymiarze osobistym, na poziomie serca i sumienia. Ks. prof. Cz. Krakowiak zwrócił uwagę na modele udzielania sakramentów inicjacji w Kościele katolickim po Soborze Watykańskim II (niemowlętom, dorosłym, dzieciom szkolnym). Zalecenie, aby bierzmowania udzielać przed Eucharystią (dokumenty Kościoła mówią o tym wyraźnie), może być zmienione na wniosek episkopatów krajowych z przyczyn pastoralnych i organizacyjnych. Taka sytuacja ma miejsce w Polsce. Prelegent podkreślił, że inicjacja wymaga czasu. Nie można jej wiązać z naturalnymi momentami życia czy rytami przejścia. Dokonuje się nie tylko przez rytuały sakramentalne, ale przez osobiste wewnętrzne przylgnięcie do Chrystusa. Prof. Karol Karski z ChAT-u ukazał inicjację w perspektywie Kościołów po reformacji (ewangelicko-augsburskiego i ewangelicko-reformowanego). Wspólnoty te zachowały dwa sakramenty inicjacji chrześcijańskiej: chrzest i Wieczerzę Pańską. Chrzest składa się z rozdzielonych czasowo aktów przyjęcia niemowląt do Kościoła i konfirmacji udzielanej osobom w wieku 14-16 lat (odpowiednik bierzmowania w Kościele katolickim). Konfirmacja ma fundamentalne znaczenie w procesie rozumienia chrześcijańskiej tożsamości.

Kontekst współczesny

Ks. prof. Jerzy Szymik zaprezentował cienie i blaski współczesnej kultury w jej odniesieniu do chrześcijaństwa. Opisując współczesny kontekst inicjacji, prelegent wskazał na propozycje mające usprawnić wychodzenie chrześcijan do świata z orędziem o kochającym Bogu. Wskazano na pomoc w doświadczaniu Boga Miłości i Dobroci, kreślenie zachwycającego obrazu Boga, odpowiadanie dobrem na zło, promocję rodziny i in. Ks. dr Paweł Mąkosa z KUL-u przytoczył statystyki Kościoła katolickiego w Polsce ukazujące spadek uznania dla dogmatów, praktyk kultowych i norm moralnych wynikających z wiary wśród młodzieży oraz symptomy kryzysu mającego źródło w mizernej katechezie inicjacyjnej. Wyjściem w takiej sytuacji jest poważne zaangażowanie w katechezę szkolną, ale i systematyczną katechezę parafialną, katechezę dorosłych, kursy ewangelizacyjne, udział w ruchach i stowarzyszeniach religijnych. Burzliwa refleksja nad potrzebą konsekwentnej i nieustannej aktualizacji form i metod wprowadzania ludzi w misterium Kościoła potwierdziła duże zainteresowanie tematem. Spośród wielu wniosków z obrad z pewnością można przytoczyć twierdzenie, że nowa ewangelizacja i katechizacja zaowocują wtedy, gdy Kościół zaproponuje nowe metody przeżywania wiary w zetknięciu z rzeczywistością.

Podziel się:

Oceń:

2005-12-31 00:00

Wybrane dla Ciebie

Szef MSWiA Siemoniak: rząd widzi wielką rolę Kościoła w budowaniu pokoju społecznego

2025-02-27 12:32

PAP/Rafał Guz

Rząd widzi ważną rolę Kościoła w budowaniu pokoju społecznego i zgody oraz w koncentrowaniu się obywateli na wyzwaniach, które przed nami stoją - powiedział w czwartek szef MSWiA Tomasz Siemoniak. Dodał, że dialog pomiędzy państwem a Kościołem to podstawa działania.

Więcej ...

Apel o anulowanie długów krajom biednym

2025-02-26 10:42

Karol Porwich/Niedziela

Zysk nie jest jedynym kryterium pomiaru gospodarki: głównym jest godność osoby ludzkiej - powiedział podczas konferencji w Genewie watykański sekretarz ds. stosunków z państwami i organizacjami międzynarodowymi abp Paul Gallagher. Zaapelował o prace nad znalezieniem rozwiązania w kwestii redukcji i anulowania długów państwom rozwijającym się.

Więcej ...

Ukraina: zakonnica, która leczy fizyczne i duchowe rany osób, które przeżyły wojnę

2025-02-27 16:03

Karol Porwich/Niedziela

„My, Ukraińcy, nie byliśmy gotowi na wojnę. Wojna przyszła niespodziewanie i zaczęliśmy w niej żyć. Wielu zareagowało najlepiej, jak potrafiło. Łatwo było mi zdecydować, co robić: kiedy ktoś przeżywa traumę, staram się mu pomóc” - mówi w rozmowie z watykańskimi mediami siostra Onufria Baczinska ze Zgromadzenia Sióstr Służek Maryi Niepokalanej. Od ponad ośmiu lat pracuje ona w ośrodku rehabilitacyjnym Wernyhora-Modrycz w którym od początku wojny na dużą skalę w kraju leczonych jest wielu rannych żołnierzy i cywilów.

Więcej ...
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najpopularniejsze

Dzisiejsza Ewangelia mówi o niezwykłym radykalizmie w...

Wiara

Dzisiejsza Ewangelia mówi o niezwykłym radykalizmie w...

Wezwanie przewodniczącego KEP do modlitwy w intencji...

Kościół

Wezwanie przewodniczącego KEP do modlitwy w intencji...

Prokuratura: mamy do czynienia z zabójstwami dokonanymi w...

Wiadomości

Prokuratura: mamy do czynienia z zabójstwami dokonanymi w...

Na której ręce powinno się nosić różaniec...

Kościół

Na której ręce powinno się nosić różaniec...

Komunikat Watykanu: stan zdrowia papieża dalej jest...

Franciszek

Komunikat Watykanu: stan zdrowia papieża dalej jest...

Afryka: Islamscy terroryści ścięli w kościele głowy 70...

Wiadomości

Afryka: Islamscy terroryści ścięli w kościele głowy 70...

Watykan/ Kardynał Krajewski o stanie papieża: wiemy to,...

Franciszek

Watykan/ Kardynał Krajewski o stanie papieża: wiemy to,...

Komunikat Watykanu. Czy można już mówić o poprawie...

Kościół

Komunikat Watykanu. Czy można już mówić o poprawie...

„Jezu, ufam Tobie” - mijają 94 lata, odkąd Chrystus...

Wiara

„Jezu, ufam Tobie” - mijają 94 lata, odkąd Chrystus...