Obchody Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 w Metropolii Warszawskiej odbywały się w stolicy 18-21 maja. Złożyło się na nie: świętowanie 80. rocznicy urodzin Ojca Świętego, VII Tydzień Społeczny, 305. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski i uroczystości ku czci św. Andrzeja Boboli, patrona metropolii.

Pierwszy dzień zdominowały obchody 80. urodzin Jana Pawła II. We Mszy św. rozpoczynającej uroczystości jubileuszowe w bazylice katedralnej Prymas Polski - kard. Józef Glemp dziękował Bogu za pontyfikat Papieża-Polaka. Po Eucharystii na Zamku Królewskim odbyła się sesja poświęcona Janowi Pawłowi II, wieczorem zaś w Teatrze Wielkim miał miejsce koncert ku jego czci. W jubileuszowe obchody wpisane zostało również poświęcenie seminarium misyjnego "Redemptoris Mater". W uroczystościach uczestniczył inicjator Drogi Neokatechumenalnej Kiko Arquello.
VII Tydzień Społeczny zainaugurowała Msza św. koncelebrowana przez członków Episkopatu Polski w kościele św. Stanisława Kostki. Hasło tegorocznych spotkań brzmiało: Wiara źródłem kultury w Polsce trzeciego tysiąclecia. Podjęto refleksję nad efektami zmian gospodarczych w naszym kraju. "Niestety, wzrost gospodarczy idzie w parze ze wzrostem ubóstwa" - mówił min. Jerzy Kropiwnicki. Prof. Anna Dylus zauważyła, że obecnie w naszej gospodarce rynkowej ścierają się dwie tendencje. Według pierwszej - jedynym obowiązkiem społecznym jest pomnażanie zysku, podczas gdy według wskazań katolickiej nauki społecznej ważniejsze jest zaspokajanie ludzkich potrzeb. Zastanawiano się też nad sytuacją polityczną w naszym kraju oraz udziałem chrześcijan w polityce. Niestety, w Polsce wciąż panuje błędne przekonanie, że chrześcijanin nie powinien zajmować się polityką, a każdą władzę traktuje się jako wroga.
Podczas obrad Konferencji Episkopatu Polski biskupi rozmawiali na temat posługi na rzecz ubogich, pomocy Kościoła dla imigrantów, na temat ekologii oraz sytuacji TV Niepokalanów. Episkopat poparł dalszy rozwój tej jedynej telewizyjnej stacji katolickiej. Bezpośrednio po zakończeniu obrad 66 biskupów odwiedziło 57 instytucji dobroczynnych, niosąc tam orędzie ewangeliczne.
Na obchody jubileuszowe złożyły się również uroczystości ku czci św. Andrzeja Boboli. Relikwie i figura męczennika nawiedziły katedrę warszawsko-praską 19 maja. Mszy św. koncelebrowanej przez Episkopat Polski przewodniczył Ksiądz Prymas. Następnego dnia relikwie i figurę przewieziono na pl. Teatralny, gdzie odbyła się centralna uroczystość obchodów. Wokół ołtarza obok kilkudziesięciu polskich biskupów stanęli m.in. przewodniczący Episkopatów: Czech - abp Jan Graubner, Grecji - abp Mikołaj Foscolos, Episkopatu katolickiego Serbii - abp Franciszek Perko oraz bp Antoni Kos z Mołdawii.
Wymownym momentem uroczystości było wyznanie win, jakie w imieniu wiernych Kościoła katolickiego w naszej ojczyźnie złożył Prymas Polski. Kard. Glemp przepraszał Boga m.in.: za akty kolaboracji niektórych księży w okresie PRL, za życie ponad stan duchownych, za uleganie nałogom oraz tolerowanie przejawów antysemityzmu. Osobiście Ksiądz Prymas przeprosił za to, że nie zdołał ocalić życia ks. Jerzego Popiełuszki oraz za swoją postawę w czasie stanu wojennego. - Bałem się rozlewu krwi - mówił łamiącym się głosem, a na twarzy widać było spływające łzy. Na placu rozległy się oklaski. Kard. Glemp prosił także o przebaczenie grzechów społecznych obecnych w życiu dzisiejszej Polski. Wśród nich wymienił na pierwszym miejscu brak powszechnego dostępu do pracy, brak zapewnienia dostatecznego bezpieczeństwa, brak poszanowania wartości moralnych w demokracji.
Kazanie jubileuszowe wygłosił metropolita krakowski - kard. Franciszek Macharski. Wypowiedź Księdza Prymasa uznał za świadectwo jego miłości do Jezusa i Kościoła, który został mu powierzony. "Warszawo! Przekonaj się, że jesteś kochana - mówił kard. Macharski - że kocha Cię ten Biskup! Że Cię Kościół kocha! Że Cię Polska kocha! Uwierz i zaufaj tej miłości! Rodzenie się Warszawy było związane z napięciami i zamętem. Tu koronowano królów Polski, kształtowała się szlachecka demokracja. Tu tworzyła się trudna historia XVIII i XIX wieku. Może to było trudniejsze niż koronowanie lub grzebanie królów w Krakowie. Warszawa stała się symbolem państwa. Obydwa miasta przeżyły trudne chwile w latach 50. Kraków skazany był na wyobcowanie i ateizację, Warszawa miała narzucony program stolicy komunistycznego państwa-satelity, bez Pana Boga. Jednak to w Warszawie stanął krzyż na przyjęcie Ojca Świętego. Krzyż nie końca czasów, ale nowego początku" - mówił Kaznodzieja. Na placu rozległy się oklaski zebranych. Słowa kard. Macharskiego miały dla warszawiaków szczególne znaczenie, z uwagi na fakt, iż wypowiedział je biskup Krakowa. Były jakby powiewem jubileuszowego pojednania dawnej i obecnej stolicy Polski.