Jakub Jóźwiak: W Środę Popielcową ruszyła kolejna akcja “Wojowników Maryi”. Nosi ona nazwę “Niniwa – pokuta rodzin”. Jaka jest jej idea?

Ks. Dominik Chmielewski: Czas, w którym żyjemy pokazuje, jak ważna jest walka o rodzinę. Mam kontakt z wieloma prawnikami, którzy biorą udział w sprawach rozwodowych i mówią ich zwiększonej licznie, odkąd zaczęła się pandemia. Ludzie nie są w stanie zafunkcjonować w swoich rodzinach, w swoich domach. Dochodzi do wielu tragedii: ilość przemocy, agresji domowej jest nieprawdopodobna. Mając to na uwadze oraz przypominając sobie słowa Matki Boża mówiącej s. Łucji w Fatimie, że ostateczna walka między Bogiem a szatanem rozegra się o rodzinę, wykorzystują czas łaski trwającego w Kościele Roku św. Józefa, patrona rodzin, postanowiliśmy związać z pokutą rodzinę. Zazwyczaj czyny pokuty, wyrzeczenia podczas trwania Wielkiego Postu, były podejmowane indywidualnie. Inicjatywa ta ma sprawić, aby rodziny zaczęły pokutować w swoich domach za grzechy przeciwko jedności małżeńskiej, niszczącej miłość rodzinną. Idea pokuty rodzin o tyle jest nowatorska, że rodziny pokutują razem. Chcę, żeby członkowie rodzin stworzyli takie “kalendarze pokuty”, gdzie np. mama wpisuje swoje czyny pokutne względem męża, dzieci; tata względem żony i dzieci itd., tak żeby każdego dnia, każdy był zaangażowany wobec uczynienia jakiegoś, drobnego chociażby, wyrzeczenia, umartwienia, pokonania jakieś słabości, czy wyznania swojej miłości jako zadośćuczynienie za grzechy przeciwko miłości w rodzinie. Wyrzeczenie należy wpisać w taki kalendarz pokutny, żeby każdego dnia cała rodzina zjednoczyła się w rodzinnej pokucie.

JJ: Czy oprócz wspomnianych wyrzeczeń, zalecana jest jakaś modlitwa?

ks.DCh: Chcemy zacząć od takiego minimum i zachęcić, by rodzina zmobilizowała się do wspólnej modlitwy jedną dziesiątkę Różańca Świętego. Taka praktyka trwa 3-4 minuty, więc nie ma jakiegoś wielkiego problemu czasowego. Trudności mogą pojawić się wtedy, gdy rodzinnej modlitwy nie było wcześniej. Dla wielu będzie to wyzwanie. Trudnością ma też być podjęcie się przez ten 40-dniowy czas jakiegoś wyrzeczenia, który ma choć troszeczkę zaboleć. Będzie to taka jedna ogólna ofiara. Wiąże się ona z bólem, ponieważ nie możemy dawać ofiary z czegoś, co nam zbywa, co nas nie kosztuje. Składamy więc przez te 40 dni taką ogólną ofiarę z jakiejś konkretnej przyjemności, jakiejś rzeczy, która sprawia nam przyjemność, a jej brak wprowadzi pewien dyskomfort. Mówiąc w skrócie: Codzienna praktyka to jedna dziesiątka Różańca Świętego w rodzinie i takie małe ofiary, które składamy każdego dnia wpisując je w kalendarz pokuty rodziny.

JJ: Odmówić należy dowolna tajemnicę różańcową czy jest jakaś wskazana?

ks.D.Ch: Dowolna.

JJ: Jeśli chodzi o tytuł “Niniwa - pokuta rodzin”, czy jest to nawiązanie do wydarzeń z księgi proroka Jonasza?

ks.D.Ch: Tak, to jest bardzo ważne, że Bóg odpowiada zawsze na nawrócenie. Bóg, kiedy widzi pokutującą rodzinę, na pewno odpowie wieloma łaskami miłosierdzia dla tej rodziny, w tym przebaczenia i uzdrowienia ran. W sytuacji, gdy rodzina pokutuje, następuje także odnowienie zjednoczenia. Dokonuje się to przez ręce Maryi. Gdy rodzina pokutuje dokonują się niesamowite uzdrowienia. Wiemy, że Matka Boża we wszystkich Swych objawieniach prosi o pokutę. Praktycznie słowo pokuta nieustannie wybrzmiewa w Jej ustach. Pokuta jest Bożym głosem, Bożą odpowiedzią na problemy dziś związane z rodziną, małżeństwem, Kościołem. Nie bójmy się mówić o pokucie, ponieważ Niebo nieustannie mówi nam o tym. To jest program Pana Boga dla dzisiejszego Kościoła, dzisiejszej rodziny: wielkie nawrócenie we wspólnej pokucie.

JJ: Dlaczego termin akcji przypada na czas Wielkiego Postu. Czy to nawiązanie do słów proroka Jonasza: Jeszcze 40 dni a Niniwa zostanie zniszczona?

Ks. DCh: Dokładnie. 40 dni jest czasem symbolicznym pokuty. Jezus przez 40 dni “pokutował” na pustyni przed rozpoczęciem Swojej ewangelizacyjnej działalności. Wielki Post trwa 40 dni, zatem doskonale wpisuje się w rozpoczęcie takiego mocnego postanowienia, żeby rozpocząć też pokutę w swoim własnym życiu.

JJ: Dlaczego obecny świat ma problem z pokutą?

Ks. DCh: Pokuta mobilizuje nas, aby skonfrontować się z prawdą o sobie samym, czyli zobaczyć swój grzech, swoje odejście od Boga, krzywdy które czynię Bogu, bliźniemu, ale też samemu sobie. Ta konfrontacja z prawdą nie jest łatwa dla człowieka. My uciekamy od prawdy, czyli od odpowiedzialności za swoje własne czyny. Potem to jest trud, aby wynagrodzić Bogu i drugiemu człowiekowi za te grzechy. Nie jest to coś przyjemnego. My dzisiaj jesteśmy pokoleniem uzależnionym od ciągłego uprzyjemniania sobie życia. Praktycznie wszystkie reklamy, konsumpcjonizm, hedonizm który panuje, on cały czas mówi nam “dogadzaj sobie, ma być ci cały czas przyjemnie”. Natomiast pokuta jest czymś bardzo nieprzyjemnym i uciekamy od niej. Idziemy drogami na skróty, próbujemy jakoś reperować swoje życie za pomocą jakichś doraźnych środków, dlatego uciekamy od tego, co jest tym najważniejszym środkiem: spotkania z Bogiem, który uzdrawia, który leczy. Tym środkiem jest też pokuta, szczególnie w takich okresach jak Wielki Post.