W listopadzie 2000 r. minęły trzy ważne urszulańskie rocznice:
465. założenia Urszulanek, 125. - przybycia do Krakowa, 100. - początków
Unii Rzymskiej. Siostry urszulanki dziękowały Bogu za dar beatyfikacji
swej współsiostry - bł. Marii Klemensy Staszewskiej oraz uczennicy
i nauczycielki urszulańskiej - bł. Natalii Tułasiewicz (w gronie
108 męczenników za wiarę). Te radosne jubileusze włączone zostały
w Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa i Tysiąclecia Diecezji Krakowskiej.
25 listopada, w dniu założenia przez św. Anielę Merici
przed niemal pięcioma wiekami Towarzystwa św. Urszuli, zgromadziłyśmy
się w bazylice Mariackiej w Krakowie wraz z przedstawicielami Kościoła,
grona nauczycielskiego szkoły, przedszkola, byłych wychowanek, innych
naszych współpracowników, dobroczyńców, z przedstawicielkami wspólnot
urszulańskich i delegatami bliskich nam innych zgromadzeń żeńskich
i męskich.
Mszy św. przewodniczył abp Marian Jaworski ze Lwowa,
a współkoncelebransami byli: bp Kazimierz Nycz i ks. inf. Bronisław
Fidelus oraz 12 kapłanów.
Przełożona prowincjalna - m. Regina Malińska złożyła
akt zawierzenia Matce Bożej naszej Prowincji, a szczególnie klasztoru
krakowskiego.
W wygłoszonej homilii abp Jaworski przedstawił pracę
wychowawczą urszulanek w Kościele krakowskim. Ukazał ideę szkolnictwa
i wychowania chrześcijańskiego w charyzmacie św. Anieli. Te Deum
wybrzmiało hołdem, radością i wdzięcznością za wszystkie łaski i
błogosławieństwa, jakimi obdarował nas Pan.
27 listopada 2000 r. razem z nami świętowały siostry
przełożone zgromadzeń archidiecezji krakowskiej, dziękując za 50
lat przyjmowania ich w naszej kaplicy i ofiarowały dar - kielich
z puszką do Komunii św.
10 grudnia kaplicę wypełnili członkowie Sodalicji Matki
Bożej Królowej Korony Polski, zwłaszcza nasze byłe wychowanki.
Z racji 100-lecia Unii Rzymskiej Ojciec Święty Jan Paweł
II skierował na ręce przełożonej generalnej - m. Colette Lignon specjalne
przesłanie, życzenia i błogosławieństwo.
Urszulanki Unii Rzymskiej wyrosły z Towarzystwa św. Urszuli,
założonego przez św. Anielę Merici w 1535 r., we Włoszech. W 1612
r. we Francji pojawiła się forma Zakonu Urszulanek, stamtąd siostry
wyruszyły w świat. W 1900 r. ok. 70 autonomicznych klasztorów połączyło
się, tworząc Unię Rzymską, instytut kontemplacyjno-czynny. Z tradycją
Zakonu związane jest głębokie życie duchowe i działalność zgodnie
z charyzmatem: wychowanie i kształcenie dziewcząt.
Na ziemiach polskich urszulanki rozpoczęły swą działalność
w Poznaniu w 1857 r. W wyniku działań Bismarcka (kulturkampf) zostały
zmuszone do opuszczenia Wielkopolski. Osiedliły się wówczas w Galicji,
tworząc wspólnoty w Krakowie i Tarnowie. Pierwszym klasztorem był
właśnie dom krakowski. Zakupiono skromny dom przy ul. Starowiślnej,
a potem sąsiednie parcele na kaplicę, klasztor, szkołę-pensjonat.
Przez 50 lat powstał kompleks budynków. Siostry prowadziły w nich
najpierw szkołę pensjonatową (potem zaczęły przyjmować uczennice
dochodzące), bezpłatną szkołę elementarną, następnie - wyższą wydziałową
z kursem pedagogicznym, przygotowującym do matury seminaryjnej. Od
1908 r. do chwili zamknięcia w 1954 r. prowadziły szkołę podstawową,
liceum, gimnazjum, potem gimnazjum i liceum oraz pensjonat dla uczennic,
a od 1906 r. - pierwszy w Krakowie internat dla studentek. W 1908
r. z inicjatywy bł. m. Urszuli Ledóchowskiej, urszulanki klasztoru
krakowskiego, utworzona została w Petersburgu fundacja, która dała
początek Zgromadzeniu Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego,
prężnie rozwijającego się w Polsce i poza jej granicami.
W czasie okupacji urszulanki krakowskie prowadziły jawną
szkołę podstawową i włączyły się w tajne nauczanie oraz działalność
charytatywną: kuchnia RGO przy ul. Starowiślnej 11, placówki dla
wysiedlonych przy ul. Krupniczej 38 i Kanoniczej 14, a także przeznaczyły
budynek nr 11 przy ul. Starowiślnej na potrzeby rzesz wysiedlonych.
Po zakończeniu działań wojennych na nowo podjęły działalność
dydaktyczno-wychowawczą, od 1949 r. stopniowo ograniczaną, a potem
prześladowaną przez władze komunistyczne, aż wreszcie w 1953 r. zlikwidowaną (szkoła podstawowa, liceum i bursa dla studentek).
W 1950 r. kard. Adam Sapieha erygował przy klasztorze
Sióstr Urszulanek Diecezjalny Instytut Katechetyczny, następnie w
1951 r. - Międzyzakonny Wyższy Instytut Katechetyczny. Przy klasztorze
istniał bardzo rozbudowany punkt katechetyczny dla uczniów szkół
podstawowych i średnich, pracownia pomocy katechetycznych. Tu też
powstawały pierwsze podręczniki do nauczania religii.
Po zmianach społeczno-politycznych, które nastąpiły w
Polsce, reaktywuje się stopniowo dawne dzieła apostolskie: publiczne
przedszkole w 1993 r., rok później - publiczna szkoła podstawowa (koedukacyjna), a od kilku lat tworzy się bursa studencka.
Hasło szkół urszulańskich brzmi: Bóg i Ojczyzna to nasz
cel oraz Serviam, a dewiza Zakonu: Soli Deo gloria.
Pomóż w rozwoju naszego portalu