U Świętego Maksymiliana

Na pabianickim osiedlu Piaski znajduje się świątynia poświęcona patronowi miasta – świętemu Maksymilianowi. Jest ona jedocześnie wotum za ocalenie z zamachu papieża Jana Pawła II.

Nowa parafia

Początki parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego sięgają roku 1981, kiedy to ówczesny ordynariusz diecezji łódzkiej ks. biskup Józef Rozwadowski erygował w Pabianicach przy ul. Toruńskiej 40 nowy ośrodek duszpasterski. Został on wydzielony z części parafii NMP i stanowił zalążek parafii, której kościół miał powstać na placu przy ul. Karolewskiej 46. Pierwszym proboszczem nowo erygowanej parafii został ks. Ryszard Olszewski. Już w sierpniu tego roku obchodzono I odpust związany z 40. rocznicą męczeńskiej śmierci w obozie zagłady w Oświęcimiu Ojca Maksymiliana Kolbego oraz 10. rocznicą jego beatyfikacji. Bp. Józef Rozwadowski z dniem 1 listopada 1981 r. powołał do istnienia parafię, 2 maja 1993 rok abp Władysław Ziółek dokonał poświęcenia kościoła pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbego. Największym wydarzeniem z dziejach niespełna 40-letniej parafii była uroczystość konsekracji kościoła 25 września 1994 roku, której przewodniczył ks. kardynał Józef Glemp – Prymas Polski, a udział w niej wzięły osoby duchowne i świeckie – m.in. prezydent RP Lech Wałęsa oraz ambasadorowie, a także pan Franciszek Gajowniczek, za którego życie w celi śmierci oddał św. Maksymilian. Konsekracja odbyła się w 100-lecie męczeńskiej śmierci Patrona. Dekretem abpa Władysława Ziółka z dnia 30 grudnia 2001r. kościół otrzymał tytuł Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbego. W centralnej części prezbiterium znajduje się ołtarz wykonany z marmuru carrarskiego ze srebrzonymi elementami z brązu symbolizujące łączność ofiary Chrystusa z męczeństwem i ofiarą św. Maksymiliana. Obok znajdują się ambona, sedilia oraz chrzcielnica wykonana również z marmuru. Złocone tabernakulum w kształcie słońca zostało poświęcone przez Ojca Świętego podczas pielgrzymki do Łodzi w 1987 r. Dzwony ufundowano dla upamiętnienia II Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego w 1988 r. Noszą one imiona Maryja, Maksymilian i Zygmunt. Nad prezbiterium góruje ogromny obraz św. Maksymiliana (o wymiarach 7 na 4,5 metra), który w dniu beatyfikacji o. Maksymiliana znajdował się w glorii Berniniego w bazylice św. Piotra. Został on przekazany kościołowi przez ojców franciszkanów z Niepokalanowa. W roku 2010 ufundowano marmurowy ołtarz boczny z figurą Matki Boskiej Fatimskiej jako wotum wdzięczności w pierwszą rocznicę peregrynacji Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Na placu przed kościołem znajduje się pomnik św. Jana Pawła II odlany z brązu wg projektu Solskich, poświęcony 7 października 2003 roku podczas VI Archidiecezjalnej Pielgrzymki Rodzin.

W następstwie zwycięstwa Bożej Wszechmocy powstało, utrwaliło się przekonanie, że kościół św. Maksymiliana w Pabianicach należy traktować jako wotum za ocalenie życia Jana Pawła II. (abp Władysław Ziółek)

Seniorzy naszą siłą

W 2014 roku proboszczem parafii został ks. kan. Ryszard Stanek. - Kiedy tu przyszedłem, zastałem osiedle seniorów. Blisko 70% parafian stanowią osoby w podeszłym wieku, co powoduje, że najwięcej posług stanowią pogrzeby. Wszyscy wspominają lata budowy kościoła, jej świetności i rozwoju. Konsekracja kościoła była wielkim wydarzeniem dla Pabianic, ale nie tylko. Był obecny prymas, biskupi, prezydent, ambasadorowie i wielu wiernych. Wszyscy po dziś dzień widzą ten wielki kościół i teren wokół kościoła wypełniony ludźmi. Ale to już minęło. Dziś staramy się, by parafia żyła i przyciągała wiernych na różne sposoby. Co roku organizujemy grę miejską „na maksa” i festyn parafialny. Zauważamy, że na miejsce dziadków, przychodzą wnuki. Wiele osób wyprowadziło się na Bugaj, i jak dostają mieszkania po dziadkach, wracają. Dzięki kolei aglomeracyjnej wiele osób kupuje tu mieszkania i dojeżdża do pracy w Łodzi, bo ceny mieszkań są u nas niższe. Z naszą parafią nierozerwalnie związany jest chór „Maksymilian”, który liczył ponad 50 osób. Obecnie nieco się zmniejszył, choć do dziś seniorzy lubią pośpiewać, a wraz z organistą panem Grzegorzem mają także krótkie rozważania. Stworzyliśmy nieco młodszy chór tzw. Pasyjny, który powoli się rozrasta i ubogaca swoim śpiewem liturgię. Planujemy wznowić scholę dziecięcą i młodzieżową – opowiada proboszcz ks. Ryszard Stanek.

Rodzinne życie parafii

Parafia prowadzi rozbudowane przygotowanie dziecka i jego rodziców do przyjęcia sakramentu I Komunii Świętej. Polega ono na indywidualnym spotkaniu rodziców i dziecka z księdzem proboszczem, na którym wzajemnie się poznają i rozmawiają. Następnie co miesiąc rodzice uczestniczą w spotkaniach formacyjnych z przedstawicielami Domowego Kościoła. Cykl bierzmowania również obejmuje trzyletni cykl przygotowań odbywający się w małych grupach. Na co dzień działają grupy Żywego Różańca, asysta parafialna, Grupa Miłosierdzia. Prężnie działa grupa Caritasu. Przygotowuje ona np. Dzień Ubogiego, kiedy gorący posiłek otrzymują ludzie potrzebujący. Co tydzień wydawane są również ubrania. - W kruchcie kościoła znajduje się biblioteka, gdzie każdy może przyjść, pożyczyć książkę, oddać ją lub nie. To ma być dla ludzi i im służyć. W kościele mamy także kącik dla dzieci, gdzie dzieci podczas mszy świętej mogą być pod opieka animatora. Na terenie parafii działa stowarzyszenie „Skrzydła”, która zajmuje się organizacją festynów. Co roku organizowany jest festyn w okolicach uroczystości św. Stanisława Kostki. Są na nim gry, zabawy, malowanie twarzy. Drugi festyn odbywa się na wiosnę. W tym roku były zabawy, grochówka wojskowa i kiełbaski. Jest on powiązany z Dniem Matki oraz nabożeństwem majowym. Ma to swój niepowtarzalny klimat, gdy niektórzy mogą zobaczyć, że takie nabożeństwa mamy także w kościele. I może to ich przyciągnie do naszego kościoła na dłużej – żywi nadzieję ks. Stanek. Na terenie parafii działa przedszkole i żłobek dla dzieci, gdzie uczy się ponad 100 dzieci. Księża mają także pod opieką dwa domy opieki społecznej i szpital, w którym kapelan w razie potrzeby jest dostępny pod telefonem przez całą dobę.

Kult św. Maksymiliana

Od momentu, kiedy Maksymilian został patronem miasta Pabianic, do parafii przybywa dużo pielgrzymów z archidiecezji, Polski, a także z zagranicy m. in z Japonii, w której święty pracował i gdzie drukował „Rycerza Niepokalanej”. Dekret abpa Ziółka kult Sanktuarium wypływa dzięki obrazowi podarowanemu przez ojców Franciszkanów. Każdy proboszcz jest kustoszem tego obraz św. Maksymiliana. Od 1996 roku odbywała się tutaj Archidiecezjalna Pielgrzymka Rodzin. Małżonkowie odnawiali tutaj swoje przyrzeczenia małżeńskie, świętowali jubileusze. Było to wielkie święto rodzin dla całej archidiecezji łódzkiej. Pielgrzymkom przewodzili m.in: abp Sławoj Leszek Głodź, abp Mieczysław Mokrzycki, abp Marek Jędraszewski, abp Grzegorz Ryś. Obecnie odbywająca się w Łodzi Arena Rodzin zastąpiła ta pielgrzymkę. Parafia jest także organizatorem Pieszej Pielgrzymki Pabianickiej na Jasną Górę. Pielgrzymi idą do tronu Jasnogórskiej Pani od 19 do 24 sierpnia.