Nabożeństwo eucharystyczne poprowadził ks. Paweł Cembrowicz, proboszcz parafii katedralnej. Uroczystej Eucharystii przewodniczył metropolita wrocławski, homilię wygłosił ks. Piotr Wawrzynek. Kaznodzieja zauważył, że Bóg działa tu i teraz, gdy sprawujemy Eucharystię, gdy głoszone jest słowo Boże, gromadzi się wspólnota Kościoła, w której obecny jest Zmartwychwstały Pan.

– I każdy taki moment, gdy Bóg przychodzi i dotyka człowieka trzeba rozpoznać. Ale nie tylko rozpoznać, trzeba także Bogu odpowiedzieć. Bóg zawsze oczekuje naszej odpowiedzi wiary, nawrócenia. Przez te momenty nawiedzenia Bóg zmienia losy konkretnych osób i prowadzi do świadectwa ewangelicznego życia. O tym właśnie na zakończenie procesu beatyfikacyjnego sióstr mówił nasz pasterz (abp Józef Kupny): „Nie po to wpatrujemy się w przykład sióstr elżbietanek, by zachwycać się gotowością do poświęceń dla zachowania złożonych ślubów, ale przede wszystkim po to, by uwierzyć w moc, którą każdy z nas otrzymał w sakramencie chrztu, bierzmowania, a niektórzy z nas w sakramencie małżeństwa, podczas święceń kapłańskich, czy ślubów zakonnych”. Teraz jest czas, gdy Bóg chce działać w naszych sercach, tak jak w każdej Eucharystii i w każdym momencie spotkania z Nim – mówił ks. Wawrzynek.

Następnie nawiązał do perykopy ewangelicznej o powołaniu celnika Mateusza i zauważył, że możemy ją rozważać w czterech kontekstach – słuchania, życia, powołania i odpowiedzi oraz świadectwa wśród swoich. Dla Mateusza spotkanie z Jezusem było czasem Bożego nawiedzenia, kairos.

Z kolei dla sióstr elżbietanek to kairos dokonywało się w lutym, marcu i maju 1945 r., gdy ginęły z rąk oprawców. – Świadectwo i męczeństwo nie są jednak kwestią chwili. To były rzeczywiście momenty gwałtowne, trudne i bolesne, ale w życiu sióstr możemy zauważyć drogę, która prowadziła je do konsekwentnej wierności Bogu i ślubom zakonnym. Ta droga zaczęła się w ich życiu rodzinnym. Gdy czytamy ich życiorysy, widzimy, że pochodzą z domów, w których Bóg jest ważny. Pochodzą z rodzin, które pokazują miłość bliźniego jako drogę życia. Ich serca są tak ukształtowane, że widzą Boże zaproszenie, choć jeszcze nie wiedzą, jaka jest jego meta. Drugi kontekst to ich życie zakonne. Siostry żyją w oddaniu się Bogu przez ślub czystości, co jest bardzo mocnym rysem ukazanym w ich życiu i męczeństwie, ale żyją też w oddaniu bliźniemu, bo taki jest charyzmat zgromadzenia: opieka nad chorymi i starszymi, opieka i wychowanie dziewcząt. I to jest drugi kontekst życia. Te dwa konteksty prowadzą siostry do zdecydowanej odpowiedzi i wierności Bogu w momencie nawiedzenia – mówił kaznodzieja.

Podkreślił następnie, że to, co się wydarzyło w życiu sióstr i nasze przygotowanie do ich beatyfikacji ma być pięknym świadectwem umiejętności odpowiedzenia na Boże nawiedzenie, na moment wierności życia dla Boga do końca.

– Celnik Mateusz, s. Maria Paschalis i jej towarzyszki uczą nas rozpoznawać czas Bożego nawiedzenia. Uczą nas rozpoznawać nasz kairos. Tym momentem kairos jest też każda Eucharystia, każdy moment modlitwy, czytania słowa. To bardzo ważne, abyśmy w taki sposób na co dzień to wszystko przeżywali, bo nie wiemy, kiedy Bóg zechce przyjść do nas osobiście - mówił ks. Wawrzynek.

Na koniec nawiązał do czytania z Listu do Efezjan i zwrócił uwagę na trzy wskazania, które przyjęte sercem pomogą nam rozpoznawać kairos, czas przyjścia Boga w naszej codzienności. Są to: budowanie siebie w cierpliwości przez ćwiczenie w miłości bliźniego; dążenie do jedności i budowania pokoju oraz wierne i ochotne wykonywanie swojej posługi dla Chrystusa.

– Życie sióstr jest właśnie takim życiem, życie Apostoła Mateusza jest takim życiem – wiernym wykonywaniem posługi aż do końca – tam, gdzie jesteśmy w swoim powołaniu, w tym miejscu, w którym Pan nas stawia. To nas czyni gotowymi, żeby rozpoznać nawiedzenie. Jeśli jest w nas miłość, jeśli jest w nas dążenie do miłości i jeśli jest w nas stan służby. Warto wobec tego zapytać: Jak Bóg mnie dzisiaj nawiedza? Jak Bóg nas dzisiaj nawiedza? Jak Bóg Ciebie dzisiaj nawiedza przez to, co widzisz w powołaniu Lewiego. Jak nawiedza Ciebie przez świadectwo sióstr? – pytał ks. Wawrzynek i zakończył: – Tu w tej Eucharystii chcemy się zatrzymać i przeżyć ten moment, w którym Pan dotyka naszych serc, umacnia na drodze życia i przygotowuje do spotkania z Nim w dniu naszego nawiedzenia.

Beatyfikacja sióstr w archikatedrze wrocławskiej planowana jest na czerwiec 2022 r. Będzie to pierwsza beatyfikacja w archidiecezji wrocławskiej po II wojnie światowej. Przygotowanie przed uroczystością beatyfikacyjną ma charakter nowenny odprawianej w każdy trzeci wtorek miesiąca począwszy od 21 września. Rozpoczyna się o godz. 18.00 nabożeństwem eucharystycznym, po którym sprawowana jest uroczysta Eucharystia.