„Dnia 20 czerwca 1983 roku św. Jan Paweł II Wielki nawiedził Poznań. Mija już 40 lat od tamtego dnia. Było to największe wydarzenie w historii miasta Poznania” – powiedział na początku Eucharystii metropolita poznański. Zwrócił uwagę, że od 26 lat wierni gromadzą się na Łęgach Dębińskich na spotkaniach modlitewnych pod Krzyżem papieskim, upamiętniającym tamto spotkanie.

Przewodniczący KEP przypomniał, że podczas Mszy św. papież beatyfikował Matkę Urszulę Ledóchowską ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK – dzisiaj świętą. „Była to pierwsza beatyfikacja dokonana na polskiej ziemi” – zaznaczył abp Gądecki.

Metropolita poznański podkreślił, że dzisiejsza Msza św. jest okazją do wyrażenia wdzięczności Panu Bogu „za wszelkie dobro duchowe, jakie zrodziło się pośród nas dzięki temu nawiedzeniu, a jednocześnie stało się okazją do przeproszenia za zaniedbane okazje do pójścia za głosem Ducha Świętego i papieża Franciszka, Piotra naszych czasów”.

W kazaniu ks. prałat Jan Stanisławski, który od 1977 roku był proboszczem parafii katedralnej, podzielił się refleksją na temat pobytu św. Jana Pawła II w Poznaniu. „Ta refleksja jest wynikiem tego, co ciągle jest w moim sercu i uważam to za wielką łaskę mojego życia” – stwierdził.

Przypomniał, że Jan Paweł II skierował też szczególne pozdrowienie do wszystkich katechetów i katechetek. Papież zauważył, że Poznań jest wielkim ośrodkiem katechetycznym i początkiem myśli katechetycznej oraz katolickiej nauki społecznej.

Ks. prałat Stanisławski przywołał słowa Ojca Świętego: „Poznań współczesny, Poznań wielkiej tradycji, miasto, które wyznacza w życiu narodu szczególny styl budowania wspólnego dobra. Miasto wielkich zakładów przemysłowych, współczesnej kultury uniwersyteckiej, w którym tak szczególnie dojrzewała katolicka myśl społeczna oraz ogólnonarodowa struktura katolickich organizacji”. Podkreślił, że papieska homilia ukazała wieki archidiecezji i chrześcijaństwa w Polsce.

„Myśl teologiczna i historyczna Ojca Świętego, wygłoszona podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Łęgach Dębińskich, budowała naszą tożsamość. Te słowa były nam wszystkim bardzo potrzebne” – stwierdził ks. prałat Stanisławski.

Zaznaczył, że pragnieniem Ojca Świętego w czasie spotkania z duchowieństwem w poznańskiej katedrze była też, oprócz nawiedzenia Złotej Kaplicy, modlitwa przy trumnie zmarłego 13 sierpnia 1977 roku abp. Antoniego Baraniaka. „Chciał pomodlić się przy trumnie abp. Baraniaka, wspomniał go jako męczennika i człowieka wielkiej pokory. Jako kardynał odwiedził abp. Baraniaka w szpitalu przed jego śmiercią” – mówił ks. prałat Stanisławski.

Zaznaczył, że warto sięgać po papieskie myśli, które nam pozostawił. „Ojciec Święty zostawił nam niesłychany skarb. Mam propozycję, żeby nasze wszystkie organizacje, jak Akcja Katolicka, Wojownicy Maryi, Żywy Różaniec i inne odczytywały, jaką mamy mieć jako Polacy tożsamość w dzisiejszych czasach wielkiego zamętu. Modlimy się do Jana Pawła II, świętego już dzisiaj, i jesteśmy Bogu wdzięczni, że mamy tak wielkiego orędownika w niebie” – dodał prałat.

Wieczorem odbyło się spotkanie modlitewne pod Krzyżem papieskim przy ul. o. Mariana Żelazka (dawniej Łęgi Dębińskie – dziś park Jana Pawła II), w obecności relikwii św. Jana Pawła II i św. Matki Urszuli Ledóchowskiej.

Bp Jan Glapiak złożył świadectwo, jak wiele osobiście zawdzięcza św. Janowi Pawłowi II, który towarzyszył mu przez cały sześcioletni okres formacji seminaryjnej, a następnie przez lata służby kapłańskiej, a teraz biskupiej.  „Od niego będę się uczył, jak służyć Bogu i ludziom” – stwierdził ks. biskup.

Przyznał, że jako diakon i senior został wybrany przez ks. Ambrożego Andrzejaka, ojca duchownego, aby na placu przed katedrą wręczyć Ojcu Świętemu kwiaty w imieniu wspólnoty seminaryjnej.

Bp Glapiak wspominał, że Ojciec Święty „w całej swej serdeczności, której opisać nie potrafię, położył swoją lewą dłoń na moim prawym ramieniu i patrząc na mnie, z uwagą wysłuchał moich słów. Niestety, poza Ojcem Świętym i wychowawcami, którzy obok mnie stali, zapewne nikt więcej ich nie słyszał. W tym czasie bowiem śpiewano Sto lat i wołano Niech żyje Papież!”.

„Nie zapomnę nigdy jego oczu! Jaki tam był ogień miłości. Miłości, która chciałaby objąć wszystkich i z pewnością to czyni w sposób duchowy. Ale Ojciec Święty chciałby obdarzyć tą miłością każdego z osobna” – mówił poznański biskup pomocniczy.

„Moi Drodzy, tak to wtedy – bardzo uczuciowo – przeżywałem ten wyjątkowy dzień, który dzisiaj, po 40 latach wspominamy, dziękując Bogu za wielki dar, jakim był i nadal jest św. Jan Paweł II, dla nas osobiście, dla Kościoła w naszej Ojczyźnie i na całym świecie” – stwierdził bp Glapiak.

Św. Jan Paweł II nawiedził Poznań 20 czerwca 1983 roku. To wydarzenie zgromadziło na Łęgach Dębińskich ok. 1 200 000 wiernych. Wówczas podczas Mszy św. papież dokonał pierwszej w Polsce beatyfikacji – Matki Urszuli Ledóchowskiej ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (dziś świętej). Nawiedził również poznańską Bazylikę Archikatedralną.

Św. Jan Paweł II drugi raz odwiedził stolicę Wielkopolski w trakcie swojej piątej pielgrzymki do Ojczyzny – 3 czerwca 1997 r.