Barbara Zbyryt: - Pani Dyrektor, od kilku lat kieruje Pani Liceum Plastycznym w Zamościu. Proszę przybliżyć tradycje szkoły.

Hanna Maziarczyk: - Funkcjonowanie szkoły zaczęło się niewinnie od kursu rysunku odręcznego i malarstwa, w którym uczestniczyło 18 osób. Szkoła została powołana do życia przez Halinę Rogińską, latem 1945 r. Wykorzystując pomieszczenia kościoła Ojców Franciszkanów, rozpoczęto edukację artystyczną w ramach szkoły średniego typu o statusie prywatnej placówki oświatowej. W kolejnych latach szkoła została upaństwowiona i otrzymała oficjalną nazwę: Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. Znalazła się w sieci placówek oświatowych podległych resortowi kultury. Kadrę pedagogiczną zasilili: Weronika Wawryn, z wykładami wiedzy o sztuce, Władysław Żurawski, artysta malarz, uczeń Józefa Pankiewicza. Wyróżniającą się osobowością w życiu szkoły był Władysław Surdacki.
Wiele można mówić o historii szkoły, bo to przecież 64 lata istnienia. Zmieniały się programy nauczania, cykl, kadra pedagogiczna. Oferta edukacyjna była różnorodna np. półroczny kurs zabawkarstwa, kółko rzemiosła tkackiego, odczyty z cyklu: „Wiedza i sztuka”.
Niewątpliwie jest to szkoła z tradycjami. historia pokazuje jak dalece była szkołą zaangażowaną w życie środowiska lokalnego. Zamojskie środowisko artystyczne wywodzi i wywodziło się z tej szkoły. Młodzież zawsze zaznaczała i zaznacza swoją obecność w Zamościu, w życiu kulturalnym poprzez wystawy, aranżacje ważnych wydarzeń kulturowych, plenery. Kieruję szkołą od 4 lat. Każdego roku dokonuję analizy z której wynika, że kreatywność artystyczna szkoły jest zadawalająca, współpracujemy z instytucjami zamojskimi, szkołami, przedszkolami, a ostatnio rozpoczęliśmy współpracę z KUL.

- Szkoła ma siedzibę w kamieniczkach ormiańskich na Starym Mieście. Wcześniej mieściła się w budynku dawnego kościoła Ojców Franciszkanów. Obecne warunki na pewno sprzyjają pełniejszemu rozwojowi artystycznemu młodzieży. Jaki jest twórczy wkład tej szkoły w życie Zamościa i Zamojszczyny?

- W 2002 r. nastąpiło przełomowe dla naszej szkoły wydarzenie, ponieważ uzyskała budynki przy ul. Ormiańskiej; w 2005 r., kiedy obejmowałam stanowisko dyrektora szkoły, całkowicie zaistniała w nowym gmachu przy ul. Pereca 17. (…) Mamy wspaniałe warunki do nauki. Pracownie artystyczne wyposażone w nowoczesny sprzęt, sale lekcyjne, sale ćwiczeń, sprzęt komputerowy. Klasy nie są liczne, podzielone na grupy (10-12 osób). Nauka kończy się maturą. Program edukacji ogólnokształcącej jest zgodny z podstawą programową. Szkoła jest bezpieczna, stawiająca na rozwój uczniów. Uczniowie nasi zdobywają wysokie noty na konkursach ogólnopolskich, regionalnych, przeglądach artystycznych organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej, zdobywają stypendia Ministra Kultury i wiele innych nagród.
Od trzech lat organizujemy Ogólnopolski Plener Malarski, na którym uczniowie szkół artystycznych wymieniają doświaczenia, uczą się warsztatu. W ubiegłym roku szkolnym, współpracując z dyrektorem RPN w Zwierzyńcu, byłam inicjatorem pleneru rzeźbiarskiego, również ogólnopolskiego. Przyjeżdżająca młodzież jest zauroczona pejzażem Zamościa i naszego regionu. Pobyt w Zamościu, mieście o idealnym założeniu urbanistycznym, wzorcowym przykładzie architektury renesansowej, daje możliwość poznania sztuki tego okresu. Inicjatywa jest więc także promocją naszego miasta. Do ważniejszych z ostatnich realizacji można zaliczyć współpracę z wydziałem promocji i kultury i przygotowanie oprawy plastycznej do „Dni Kultury Włoskiej”. Współpracujemy ze Stowarzyszeniem Miłośników Sztuki „Boccherini” - wykonujemy plakaty, informatory, prace malarskie na Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelinowy, bierzemy udział w ważnych wydarzeniach z życia Zamościa, takich jak np. wystawa „Miasto idealne”; nawiązaliśmy współpracę ze Stowarzyszeniem i Akademią Wilanowską. Urządzamy wystawy, m.in. w Szczebrzeszynie, Zwierzyńcu, Tomaszowie Lubelskim, Lublinie. Bardzo ciekawą akcją było współuczestnictwo w zorganizowaniu Zamojskiego Integracyjnego Festiwalu „Anioły”. Uczniowie stworzyli wizję aniołów świata współczesnego. W szkole funkcjonują galerie „Korytarz” i „Patio”, w których eksponowane są prace uczniów. Niebawem zostanie otwarta kolejna, w „Kamieniczce pod Madonną”. Obecnie wystawiamy prace w Ministerstwie Kultury.

- Jaki jest profil kształcenia młodzieży? Jakie specjalizacje istnieją w szkole?

- W szkole mamy następujące specjalizacje: tkanina (gobeliny, makramy, ubiór, aplikacje oraz kompozycje wykonane z różnych materiałów), snycerstwo (ramy do luster, małe formy ozdobne, płaskorzeźby, patery, świeczniki, jak również meble, które mają swoją tradycję), reklama wizualna (kalendarze, plakaty, wizytówki, graficzne opracowania ulotek, folderów itp.). Ponadto wymienię takie przedmioty jak rzeźba, podstawy projektowania, malarstwo, rysunek, fotografia. (…)

- Czy uczniowie podejmują tematykę sakralną w swojej pracy artystycznej?

- Tak, najczęściej jest to droga krzyżowa lub Madonna z Dzeciątkiem. Ostatnio młodzież podjęła się malarskiej interpretacji poezji religijnej Aliny Paul, z tomiku „Krople nadziei”.

- Czy ranga artystyczna szkoły i tak specyficzny charakter kształcenia mają wpływ na życie osobiste Pani Dyrektor? Czy te rzeczywistości się w jakiś sposób przenikają?

- Jestem absolwentką tej szkoły, tutaj kszałtowałam swoją osobowość, rozwijałam zainteresowania artystyczne. Jestem z wykształcenia historykiem sztuki (studiowałam na KUL-u), dlatego praca w tak wspaniałej szkole sprawia mi niezwykłą radość i daje spełnienie. Obserwując pracę uczniów, cieszę się, że klimat twórczy ciągle stanowi pasję dla wielu naszych uczniów i nauczycieli. My, nauczyciele tej szkoły, wkładamy wiele wysiłku w rozwój artystyczny i intelektualny własny i młodzieży, bo przecież sztuka czyni świat łagodniejszy i pełen blasku…