Ks. Władysław Kenar zmarł 28 maja wieczorem, przeżywszy 87 lat, w tym 63 w kapłaństwie. Mszy św. pogrzebowej w łańcuckiej Farze przewodniczył metropolita przemyski abp Adam Szal, a koncelebrowali ją: rocznikowy kolega ks. Kenara bp Edward Frankowski - emerytowany biskup pomocniczy diecezji sandomierskiej, jego uczeń bp Marian Buczek - senior diecezji charkowsko-zaporoskiej na Ukrainie oraz wielu księży.

- O świętej pamięci księdzu prałacie możemy powiedzieć, że był to kapłan według Bożego Serca; kapłan, który kochał Chrystusa, kochał Jego Matkę. Kapłan, który kochał Kościół założony przez Chrystusa i w sposób bardzo czynny uczestniczył w jego życiu na różnych placówkach duszpasterskich, a w sposób szczególny tutaj w łańcuckiej parafii - powiedział abp Adam Szal.

Ks. Władysław Kenar urodził się 25 kwietnia 1937 r. w Iwoniczu koło Krosna. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu, przyjął święcenia kapłańskie 18 czerwca 1961 r. Jako wikariusz pracował w parafiach: Humniska, Brzozów, Sanok Fara, Jarosław i Łańcut. Następnie był administratorem parafii w Malcach k. Niska. Przez 26 lat (1984 - 2010) był proboszczem parafii Farnej pw. św. Stanisława Biskupa w Łańcucie. W tym czasie dał się poznać jako niestrudzony społecznik oraz duszpasterz zatroskany nie tylko o los swoich parafian. Był pomysłodawcą i założycielem Towarzystwa Pomocy im. Św. Brata Alberta Koło w Łańcucie, wspierał także działalność świetlicy dla dzieci oraz klubu dla młodzieży „Wzrastanie". Za działalność charytatywną otrzymał w 2005 r. statuetkę Dobrego Pasterza przyznaną przez Caritas Archidiecezji Przemyskiej. W wyniku starań ks. Kenara doszło do koronacji Cudownego Obrazu Matki Boskiej Szkaplerznej koronami poświęconymi przez Jana Pawła II. Aktu tego dokonał w 1992 r. abp Ignacy Tokarczuk. Przyczynił się także do odnowienia zabytkowego kościoła farnego oraz budowy trzech innych świątyń w Łańcucie. W 2009 roku Rada Miasta Łańcuta przyznała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łańcuta. W roku 2010 przeszedł na emeryturę i pozostał w łańcuckiej parafii, pomagając w duszpasterstwie głównie jako spowiednik. Został odznaczony godnością kościelną Expositorium Canonicale, przywilejem noszenia Rokiety i Mantoletu oraz mianowany przez św. Jana Pawła II Honorowym Prałatem Ojca Świętego.

Zmarł 28 maja 2024 r. Pochowany został na łańcuckim cmentarzu.