15 listopada br. zmarł ks. Mieczysław Figas, najstarszy kapłan naszej archidiecezji. Człowiek, który w swoim życiu doświadczył wielu łask Bożych, ale także i przeciwności losu. Kapłan, który swoją dobrocią, miłością potrafił zbliżać ludzi do Boga.
Urodził się 27 października 1907 r. w Trzemesznie. 8 lat później cała rodzina przeprowadziła się do Gniezna. Po zdaniu matury 27 maja 1927 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Z powodu rozbudowy budynków seminaryjnych rozpoczął w nim naukę dopiero w 1928 r. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk kard. Augusta Hlonda 12 czerwca 1932 r. w katedrze poznańskiej. Oprócz ks. Mieczysława Figasa wyświęconych było 70 diakonów, m. in: późniejszy bp Jan Czerniak. Neoprezbiter Mieczysław postanowił przyjąć słowa "Najsłodsze Serce Maryi, bądź moim zbawieniem" jako drogowskaz swojej pracy kapłańskiej.
Pierwszą placówką duszpasterską, na którą został posłany, była parafia pw. św. Mikołaja w Witkowie. Tutaj zdobył swoje pierwsze doświadczenia w kontaktach z wiernymi. Kolejnym wyzwaniem, jakie postawiono przed późniejszym Księdzem Radcą, było objęcie probostwa w Kędzierzynie (1937 r.) Okres 50-letniej pracy w tej parafii był czasem, kiedy siadał do konfesjonału i jednał serca i dusze z Bogiem, Kościołem, Matką Najświętszą i ludźmi. Był to czas trudnej i ciężkiej próby jego wiary. Ksiądz Mieczysław przeżył obóz w Sachsenhausen-Oranienburgu, a następnie w Dachau. To tutaj, jako więzień o numerze obozowym 22440, był, jak sam o sobie mówił, "królikiem doświadczalnym", na którym przeprowadzano badania na malarię.
Parafia kędzierzyńska, którą objął po powrocie z niewoli, stała się dla niego domem rodzinnym, do którego, po przejściu na emeryturę (1987 r.), wracał zawsze chętnie, pełen optymizmu i radości. Tu przeżył jubileusze kapłaństwa i tutaj, zgodnie ze swoją ostatnią wolą, spoczął na wieki.
Pogrzebową Mszę św. 19 listopada w kościele w Kędzierzynie sprawował bp Bogdan Wojtuś. Ks. Heliodor Jankiewicz, proboszcz parafii w Witkowie i długoletni przyjaciel Księdza Radcy, podczas kazania zwrócił uwagę na jego posługę kapłańską, na jego dobroć, miłość, prawdziwą przyjaźń w stosunku do ludzi.
Osoba o tak wielkim sercu pozostanie w pamięci nie tylko najbliższych, ale z pewnością w sercach wszystkich, na których drodze stanął śp. ksiądz Mieczysław.