– Moja historia rozpoczęła się w rodzinnym domu w Gdańsku. Ojciec był alkoholikiem, była u nas brutalna przemoc i kompletny brak miłości. Wzrastając w takim środowisku, szybko przeżyłem okres buntu, który zaprowadził mnie do więzienia. Zacząłem żyć jak bandyta, żyłem w kulcie przemocy i w otoczeniu gangsterów. Wtedy byłem człowiekiem bardzo wulgarnym, agresywnym. Myślałem, że to jest mój sposób na życie. Okazało się to jednak drogą do nikąd i w życiu zostałem bankrutem, który wylądował w kryzysie bezdomności – zwierza się Wojtek.

Bez miłości jesteśmy bezdomni

– Dorastając w miłości, poczuciu bezpieczeństwa w rodzinie, która cię kocha będziesz posiadał te wszystkie wartości w sobie, dostajesz to w posagu, potrafisz kochać bliźniego.

Pierwszy klasyczny deficyt, to jest to deficyt miłości. Brak miłości nas niszczy. Nie mając w naszych rodzinach relacji między sobą, jesteśmy „bezdomni”, bo o naszym człowieczeństwie świadczą właśnie nasze relacje. Więc jeśli dzisiaj nie mam relacji z moją żoną, z moimi dziećmi, to jestem bezdomny - wyjaśnia nam rozmówca.

– Kiedy już staniemy się „bezdomni”, to zaczynamy kochać to bagno, a potem adorować te deficyty. Nam się to podoba, że tacy jesteśmy, ponieważ niewolnik nie może stanowić o sobie, jego wypowiedzi, w końcu całe życie będzie naznaczone niewolą. Stajemy się zniewoleni i nie doświadczamy wolności, którą daje nam Bóg. A przecież Bóg stworzył nas jako ludzi wolnych, mających wolną wolę i możliwość decydowania o sobie – zaznacza były gangster.

Pseudo-narcyzm

– Otrzymując wzorce przemocy, hazardu, pornografii, uzależnienia od narkotyków czy alkoholu, jako wyposażenie od rodziców, czy środowiska, idziemy z tym w dorosłość. Zaczynamy doświadczać zła. Dlatego człowiek, który żyje dla siebie, staje się egoistą i stacza się na dno, a bardzo łatwo i szybko można wpaść w takie życie, które można nazwać pseudo-narcyzmem. Wówczas liczę się tylko ja! Wszystko chcę ofiarować sobie. Kiedy zobaczymy, że żyjemy tylko dla siebie, to możemy zacząć z tego wychodzić. A jeśli człowiek umieści siebie w centrum, to przegra i zbankrutuje – pokazuje nam Wojtek możliwość wyjścia z kryzysu.

Jesteśmy stworzeni na podobieństwo Boga

– Wszystko w naszym życiu powinna cechować miłość. Jeśli relacja jest w miłości, to będzie ona zawsze przynosić owoce. Bo tylko miłość owocuje. Świat jest zainfekowany nienawiścią, przemocą, agresją - nie tylko fizyczną, ale też agresją ukrytą w słowach. Wtedy drugi człowiek staje się dla mnie wrogiem, a powinien być dla mnie bliźnim, bratem. Nawet gdy jesteś największym bandziorem i niegodziwcem, to w dalszym ciągu pozostajesz człowiekiem, a prawdziwa natura człowieczeństwa pozostaje głęboko ukryta. To nie jest tak, że ktoś, kto jest podłym przestępcą, okrutnym człowiekiem, staje się nim tylko z własnej woli. To całe zaplecze, które otrzymuje w młodości czyni go takim – zwraca uwagę nawrócony recydywista.

– Jesteśmy stworzeni przez Boga i na Jego podobieństwo. Poznaliśmy Boga w Jezusie Chrystusie. To On nam się objawił i zobaczyliśmy Jego ludzką twarz. W ten sposób wszyscy jesteśmy Chrystusami, bo wszyscy mamy Jego pierwiastek. On przyjął człowieczeństwo, stał się naszym bratem. I to jest w chrześcijaństwie sednem, że Bóg nigdy nie znudzi się naszymi grzechami, nigdy się od nas nie odwróci i nigdy nie przestanie nas kochać. To my do Niego się odwracamy plecami, mówimy nie chcemy mieć z Nim nic wspólnego, nie chcemy Jego miłości – kontynuuje rozmówca.

Szczęśliwe zakończenie

Dzisiaj Wojtek jest mężem i szczęśliwym ojcem. Podąża drogą neokatechumenalną i należy do wspólnoty Św. Jakuba - 12 Kroków dla Chrześcijan.

– Kiedy kocham, potrzebuję Pana Boga, patrzę na krzyż i widzę miłość, a moje serce się raduje. Bo Chrystus rozpięty na krzyżu, jest obrazem Ojca, który kocha, który przebacza grzechy, wlewa w nasze serce nadzieje i miłość. To wszystko czego pragniemy – dodaje na zakończenie Wojtek Zdrojewski.