Środa, 18 grudnia. Adwent
• Jr 23, 5-8 • Ps 72 • Mt 1, 18-24
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami». Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.
Reklama
Niewiele jest fragmentów w Ewangelii mówiących o Świętym Józefie, jest to święty trochę schowany, żyjący w tle, cieniu innych wydarzeń biblijnych. Święty Józef, to wbrew pozorom bardzo szczególny, wyjątkowy święty. Jego postawa wobec wydarzeń, które działy się w życiu Maryi, świadczą o jego szczególnym zjednoczeniu z Bogiem, o jego wyjątkowej relacji z Bogiem. Józef odpowiada na Boże wezwanie, podąża ufnie drogą powołania. Postawa Świętego Józefa jest dla nas wszystkich wzorem słuchania i wypełniania Słowa Bożego w codzienności. Czy słucham Słowa Bożego? Czy staram się wcielać Słowo Boże w życie?
K.S.
ROZWAŻANIA NA ROK 2025 SĄ JUŻ DOSTĘPNE! DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".
