Piątek, 17 stycznia. Wspomnienie św. Antoniego, opata
• Hbr 4, 1-5.11 • Ps 78 • Mk 2, 1-12
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Gdy Jezus po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu. Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w duszy: «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, jeśli nie Bóg sam jeden?» Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: «Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego».
Reklama
Grzech wiąże człowieka, unieruchamia, zniewala, przywiązuje do siebie, niesie spustoszenie, szkodzi, jest chorobą duszy i ciała. A człowiek go wybiera, wchodzi w niego – czasami pod pozorem dobra – i kończy jak ten paralityk. Powalony na łożu boleści, bez nadziei wyjścia, bez pomocy, bez wiary. Jeśli znajdą się jacyś ludzie, przyjaciele, samarytanie, którzy z wiarą przyniosą tego paralityka do Jezusa Zbawiciela, to może dokonać się cud, cud uzdrowienia duszy i ciała. Czy pamiętam, że grzech niesie paraliż? Panie, chroń nas przed utratą poczucia grzechu, wzmacniaj w nas cnotę pokuty.
B.W.
ROZWAŻANIA NA ROK 2025 DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".
