Harry Potter i Komnata Tajemnic jest ekranizacją drugiej książki z cyklu J. K. Rowling. Powieści te, ukazujące się w wysokich nakładach również w Polsce, wzbudzają liczne komentarze i kontrowersje. Pani Rowling ukazała bowiem szkołę czarnej magii jako receptę na doskonalenie się i szczęście młodych ludzi, w pewnym sensie w opozycji wobec otaczającego świata i tradycyjnego systemu wartości. Dlatego książki te wzbudzają wątpliwości natury wychowawczej.
Dyskutanci wokół pierwszej części filmu wysuwali zarzuty, że do książek Rowling przeniknęły elementy tradycji zabobonów, niezdrowych magii, a nawet satanizmu. Niektórzy rodzice nie widzieli jednak aż tak wielkich zagrożeń.
Harry Potter, dorastający nastolatek, wychowywany w rodzinie okropnego wuja, w szkole objawia niespodziewane talenty magiczne i zaprzyjaźnia się z rówieśnikami. W pierwszym z cyklu filmów, wyświetlanym przed rokiem, pokazywano przyjazd Harry´ego do szkoły i jego pierwsze kroki w nauce magii. Harry Potter i Komnata Tajemnic ma nieco inny charakter niż pierwsza część. Harry wraca do szkoły na następny rok nauki i wpada w tarapaty. Zaczynają dziać się bowiem dziwne i niewytłumaczalne zjawiska, których źródło tkwi w niedostępnej Komnacie Tajemnic. Harry i jego rówieśnicy staczają prawdziwy bój z groźnymi potworami.
Film przypomina amerykańskie horrory o przygodach dzieci, wplątanych w przerażające wydarzenia. Pełno tu mrocznych i klaustrofobicznych scen, typowych raczej dla horroru gotyckiego, a nie dla kina dla dzieci. Ten 2,5-godzinny film, pomijając jego podtekst ideowy, wydaje się nad miarę rozciągnięty w czasie i zbyt agresywny.