AGNIESZKA KONIK-KORN: – O Apostolacie Margaretka było głośno kilka lat temu, kiedy przeżywaliśmy Rok Kapłański w Kościele. Czy może Ksiądz przypomnieć, jakie były początki tej inicjatywy?

KS. BOGUSŁAW NAGEL: – Apostolat Margaretka jest „niespodzianką Ducha Świętego” – jak o nim powiedział jeden z kanadyjskich biskupów. To właśnie w Kanadzie Margaretki mają swoje korzenie. Apostolat ten powstał z inspiracji życiem Margaret O’Donnell w 1981 r. Jego założycielką jest pani prof. Louise Ward, która to dzieło nazwała także „duchową adopcją kapłana w modlitwie”. Logo Apostolatu przedstawia margaretkę – polny kwiat, a także symboliczne imię Margaret, która – sparaliżowana wskutek choroby Heinego-Medina – cierpienia swojego życia ofiarowała w intencji kapłanów. Można zatem powiedzieć, że Apostolat jest owocem cierpienia młodej dziewczyny i jej niezwykłej miłości do Kościoła. Margaretkę tworzy siedem osób modlących się za konkretnego kapłana, każda w jednym, wybranym przez siebie dniu tygodnia.

– Został Ksiądz niedawno mianowany duchowym opiekunem Apostolatu w Archidiecezji Krakowskiej. Proszę powiedzieć, czy istnieją jakiekolwiek szacunki, ile osób zaangażowanych jest w ten Apostolat oraz ilu kapłanów omadlanych jest właśnie w ten sposób?

– Apostolat jest oddolnym dziełem, podejmowanym przez osoby świeckie. Do tej pory nie było w naszej archidiecezji wyznaczonego przez ordynariusza kapłana, który by sprawował pieczę nad tym ruchem. Nie posiadamy więc wielu danych. Kard. Stanisław Dziwisz, powierzając mi to zadanie, napisał w dekrecie: „Proszę objąć duszpasterską troską wiernych, którzy podejmują zobowiązania modlitwy w intencji kapłanów oraz roztropnie czuwać nad tym, by ta pobożna inicjatywa rozwijała się w duchu zgodnym z nauczaniem i dyscypliną Kościoła”.
W celu odpowiedzi na pytanie o ilość zaangażowanych osób powstała „Księga Apostolatu Margaretka w Archidiecezji Krakowskiej”. Korzystając ze sposobności, proszę o zgłaszanie istniejących i nowopowstałych Margaretek na adres: opiekun@apostolatmargaretka.pl. Ważny jest dla mnie kontakt i stała łączność z osobami, które są odpowiedzialne za Margaretki w parafiach, abyśmy wspólnie pracowali nad ich „rozkwitem”.
Zachęcam do odwiedzenia oficjalnej strony internetowej Apostolatu Margaretka w Archidiecezji Krakowskiej: www.apostolatmargaretka.pl. Można dowiedzieć się z niej, w jaki sposób tworzyć nowe Margaretki oraz pobrać gotowe blankiety.

– Czy może Ksiądz powiedzieć, w jaki sposób zetknął się z Margaretkami?

– Pierwszy raz dowiedziałem się o Apostolacie w 2005 r., kiedy moi rodzice w prezencie urodzinowym utworzyli dla mnie rodzinną Margaretkę. W 2007 r. zostałem wikariuszem w Makowie Podhalańskim. Tam parafianie także utworzyli dla mnie Margaretkę i zaproponowali wyjazd do pobliskiej Kalwarii Zebrzydowskiej na wspólną modlitwę. Począwszy od 2008 r., wraz z ks. Janem Krzyżowskim, proboszczem parafii w Krakowie-Kantorowicach, dwa razy do roku prowadzimy spotkania modlitewno-formacyjne dla Apostolatu Margaretka. W ich centrum jest Eucharystia, adoracja Najświętszego Sakramentu i Różaniec w intencji kapłanów. Tak to się zaczęło i trwa do tej pory. Te dwa doroczne spotkania, czerwcowa pielgrzymka do Kalwarii Zebrzydowskiej i październikowy dzień skupienia, są fundamentem stanowiącym formację Apostolatu Margaretka w naszej archidiecezji.

– Jak to „bycie otoczonym modlitwą” wygląda z perspektywy kapłana?

– Świadomość, że tak wiele osób modli się za mnie, rodzi wdzięczność i wzywa do większej gorliwości w pracy na niwie Pańskiej. To jest konkretna pomoc w duchowej walce, którą przeżywa każdy człowiek na drodze ziemskiego życia. Wreszcie, jest to wyraz miłości do Kościoła, której Zbawiciel nie pozostawi bez nagrody.
Patron kapłanów św. Jan Maria Vianney powiedział: „Nie ma złych kapłanów, są tylko tacy, za których wierni za mało się modlą”. Chciałbym w tym miejscu z pokorą podziękować wszystkim, którzy włożyli wiele pracy, przyczyniając się do „rozkwitu” Margaretek. Pragnę wyrazić moją wdzięczność wszystkim, którzy – w jakimkolwiek ruchu czy wspólnocie – modlą się za księży. Szczególne „Bóg zapłać” składam członkom Apostolatu Margaretka za modlitwę, wrażliwe serca i miłość do Kościoła.

* * *

Cele Apostolatu Margaretka:

modlitwa za wybranego przez grupę kapłana,

troska o jedność kapłanów ze swoim biskupem i między sobą,

współpraca między kapłanami i świeckimi,

wspieranie powołań do kapłaństwa i życia zakonnego.