„Nasze spotkanie naznaczone jest cierpieniem, które razem dzielimy, z powodu wojen, nękających różne części Bliskiego Wschodu, szczególnie zaś ze względu na przemoc, uderzającą w chrześcijan i członków innych mniejszości religijnych, zwłaszcza w Iraku i Syrii. Iluż naszych braci i sióstr doświadcza codziennych prześladowań” – ubolewał papież. Wyraził przekonanie, że gdy myślimy o ich cierpieniach, „spontanicznie wykraczamy poza podziały wyznaniowe czy obrządkowe, gdyż w tych ludziach jest Ciało Chrystusa, który jeszcze dzisiaj jest zraniony, pobity, upokorzony”.

W tym kontekście Ojciec Święty stwierdził z mocą, że „nie ma powodów religijnych, politycznych czy gospodarczych, które mogłyby usprawiedliwić to, co dotyka setek tysięcy niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci”. „Czujemy się głęboko zjednoczeni w modlitwie wstawienniczej i w działaniach charytatywnych z tymi cierpiącymi członkami Ciała Chrystusa” – powiedział papież.

Zwrócił następnie uwagę, że obecna wizyta patriarchy w Watykanie „jest dalszym krokiem na drodze rosnącej bliskości i wspólnoty duchowej między nami po gorzkich nieporozumieniach minionych wieków”. Wspomniał o podpisanej 20 lat temu przez swego gościa i Jana Pawła II wspólnej Deklaracji Chrystologicznej, stanowiącej – jak zaznaczył – kamień milowy na drodze wiodącej ku pełnej jedności. Za pośrednictwem tego dokumentu oba Kościoły potwierdziły, że „wyznają jedną wiarę Apostołów w bóstwo i człowieczeństwo Naszego Pana Jezusa Chrystusa, zjednoczone w jednej osobie, bez wymieszania ani zmiany, bez podziału ani rozdzielenia” – przypomniał podstawy tej nauki Ojciec Święty.

Na zakończenie zapewnił swego gościa, że „towarzyszy modlitwą pracom Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Katolickim a Asyryjskim Kościołem Wschodu, aby dzięki temu przybliżał się błogosławiony dzień, w którym będziemy mogli sprawować przy tym samym ołtarzu ofiarę chwały, która uczyni nas jednym w Chrystusie”.

Katolikos patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu Mar Dinkha IV (Khamania) urodził się 15 września 1935 w miejscowości Darbandokeh koło Irbilu w północnym Iraku. Święcenia kapłańskie przyjął 15 lipca 1957, a sakrę biskupią – 11 lutego 1962, w obu wypadkach nastąpiło to w Teheranie, w którym mieszkał od czasu studiów teologicznych. W latach 1962-76 był; biskupem tego miasta i całego Iranu. W 1964 wprowadził w Kościele kalendarz gregoriański. 17 października 1976 kolegium 6 biskupów wraz z niższym duchowieństwem, zebrane w opactwie anglikańskim w Londynie, wybrało go patriarchą jego Kościoła, 120. następcą patriarchy Seleucji i Ktezyfonu. Również w stolicy Wielkiej Brytanii odbyła się jego intronizacja.

W 1984, w związku z nasilającymi się prześladowaniami chrześcijan na Bliskim Wschodzie i coraz większą emigracją jego współwyznawców, ale także w związku z podziałami w łonie samego Kościoła, patriarcha przeniósł swą siedzibę z Iraku do Stanów Zjednoczonych i obecnie znajduje się ona w mieście Morton Grove koło Chicago.

Asyryjski Kościół Wschodu, będący spadkobiercą dawnego Kościoła nestoriańskiego i mający korzenie apostolskie (za jego założyciela uchodzi św. Tomasz Apostoł), jest od 1968 głęboko podzielony. Od 20 lutego 1972 urzęduje drugi patriarcha – Mar Addai II (Szlimun Gheevargese; ur. w 1950), używający tytułu katolikos patriarcha Starożytnego Apostolskiego i Katolickiego Kościoła Wschodu z siedzibą w Bagdadzie. W 1984 Mar Dinkha IV nawiązał z nim dialog, aby doprowadzić do pojednania i zakończenia schizmy w tym Kościele.

Patriarcha kilkakrotnie odwiedzał papieży, zwłaszcza Jana Pawła II. Po raz pierwszy przybył tam na rozpoczęcie jego pontyfikatu 22 października 1978, następnie w listopadzie 1994 złożył historyczną, pierwszą od kilkunastu wieków oficjalną wizytę w Watykanie. Jej owocem była wspomniana wspólna Deklaracja Chrystologiczna, podpisana 11 tegoż miesiąca przez obu zwierzchników kościelnych. Znosiła ona ponad 1500-letni podział między obu Kościołami, choć nie przywracała jeszcze pełnej jedności. W następstwie tego powołano Mieszany Komitet ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Katolickim a Asyryjskim Kościołem Wschodu, który na swym pierwszym posiedzeniu zebrał się w dniach 22-24 listopada 1995 w Rzymie. Od tamtego czasu do dzisiaj odbyło się 12 zebrań tego gremium.

Ponadto patriarcha wziął udział w pamiętnym międzyreligijnym Dniu Modlitwy o Pokój 27 października 1986 r. w Asyżu. A 21 czerwca 2007 przyjął go w Watykanie Benedykt XVI.

Asyryjski Kościół Wschodu – jedna z najstarszych wspólnot chrześcijańskich o początkach sięgających I w. – liczy dziś ponad 400 tys. wiernych, mieszkających w Iraku, na terenach b. ZSRR (głównie Armenia i Gruzja), w Indiach (tamtejsza wspólnota ma charakter autonomiczny w stosunku do głównego nurtu), w Libanie, Syrii i Iranie oraz na emigracji w Europie, USA, Australii i w Nowej Zelandii. W przeszłości był to jeden z najbardziej dynamicznych odłamów chrześcijaństwa, którego misjonarze docierali do Indii, Tybetu, a nawet Mongolii i Chin (Mandżuria).