historia domu Bożego jest nieco starsza niż nasza parafia. W 1905 r. zapadła decyzja budowy poprzedniczki naszego kościoła Przemienienia Pańskiego – kaplicy, która stanowiła filię parafii św. Wojciecha. Ponieważ liczba mieszkańców parafii chojeńskiej dochodziła do 45 tys., postanowiono podzielić parafię św. Wojciecha. W maju 1915 r. specjalna komisja kościelna powołana w myśl decyzji biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego złożona z ks. prał. Wincentego Tymienieckiego, dziekana łódzkiego i ks. kan. Karola Szmidla, proboszcza parafii Świętego Krzyża w Łodzi, określiła granice samodzielnej parafii na Dąbrówce. Dekret erekcyjny nowej parafii pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Łodzi wydany został 7 czerwca 1915 r. Nowa parafia liczyła 30 tys. wiernych, a jej pierwszym proboszczem został ks. Ryszard Malinowski, któremu do pomocy przydzielono dwóch wikariuszy.

Diecezja łódzka utworzona została przez papieża Benedykta XV 10 grudnia 1920 r. i objęła pięć ówczesnych dekanatów: łódzki miejski, łódzki zamiejski, łęczycki, brzeziński i kłodawski. Pierwszym ordynariuszem łódzkim Papież mianował ks. Wincentego Tymienieckiego – dotychczasowego proboszcza parafii św. Stanisława i dziekana łódzkiego. W czasie jednej z pierwszych wizyt w naszej parafii – na zakończenie misji świętych w marcu 1922 r. Ksiądz Biskup udzielił sakramentu bierzmowania 5830 osobom, a w grudniu tegoż roku poświęcił dwa dzwony parafialne. Nowemu proboszczowi, którym od 1922 r. był ks. dr Stefan Jerin, zawdzięczamy poszerzenie w latach 1923-25 ówczesnej niewielkiej świątyni przez dobudowanie trzech naw kościoła. Bp Wincenty Tymieniecki poświęcił kamień węgielny pod rozpoczętą już budowę świątyni 14 października 1923 r. Ks. Stefan Rylski, proboszcz w latach 1929-37, zajął się architektoniczną strukturą kościoła. Zburzono pierwotną kaplicę, nawy przedłużono o dwie arkady i przebudowano zasadniczą kondygnację z frontem. W lewej bocznej nawie umieszczono kaplicę Matki Boskiej Berdyczowskiej.