Odkąd w 1455 r., po wynalezieniu druku, Johannes Gutenberg wydał pierwszą Biblię, księga ta stała się jedną z najczęściej drukowanych ksiąg. Wkrótce powielane za pomocą matryc przekłady pojawiły się także w Polsce.
Jednym z pierwszych polskich drukowanych tekstów biblijnych, który został w całości zachowany do dziś, była księga Koheleta. Wydał ją w 1522 r. Hieronim Wietor. Przed nią wydrukowano jedynie początek
Janowej Ewangelii w 1516 r.
W XVI w. wydawano przede wszystkim księgi mądrościowe, np. Tobiasza czy Mądrość Syracha. Najczęściej jednak drukowano Psałterz, który pełnił w tym czasie rolę modlitewnika: czytano go, medytowano
nad nim, odmawiano na wzór godzin kanonicznych w Brewiarzu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Psałterz krakowski
Pierwszym drukowanym w całości w języku polskim był "Psałterz krakowski", zwany Wietorowskim, od nazwiska drukarza. Jego tekst, pochodzący ze średniowiecza, trochę unowocześniono i wydano w 1532 r. Oryginał tego druku znajduje się w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Wydanie drugie zachowało się w dwóch egzemplarzach: w Polskiej Akademii Nauk w Krakowie i wrocławskim Ossolineum. Oprócz psalmów, które można było odmawiać na wzór godzin kanonicznych, zamieszczono w nim pieśni ze Starego Testamentu.
Żołtarz Dawidów
Reklama
Następnym, bardzo po-pularnym wydaniem psałterza był "Żołtarz Dawidów", tłumaczony przez profesora Akademii Krakowskiej, ks. Walentego Wróbla, a wydrukowany w 1539 r. Tekst tego psałterza jest dwujęzyczny: zamieszczono w nim werset łaciński, a pod spodem jego polskie tłumaczenie. Niżej, drobniejszym pismem, znajduje się komentarz do tekstu, w którym wskazywano przede wszystkim na związek wydarzeń starotestamentowych z Chrystusem i historią Kościoła.
Późniejsze tłumaczenia
Przekładów psalmów dokonywali także wielcy polskiej literatury. Mikołaj Rej, który zapoczątkował przecież pisanie utworów w języku ojczystym, przetłumaczył psalmy z tekstu Jana van den Campena. W nagrodę za to otrzymał nawet wieś od Zygmunta Starego. Pisany prozą tekst Reja został wydany dwukrotnie, prawdopodobnie w 1546 i 1550 roku. Później psalmy tłumaczyli na przykład Jan Kochanowski i Mikołaj Sęp-Szarzyński.
