Eksploatacja górnicza Tatr jest dłuższa niż turystyczna – dowodzi otwarta właśnie ekspozycja w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. Tatry stały się ośrodkiem turystyki 150 lat temu, natomiast górniczym były 300 lat wcześniej. Zanim zaczęto zdobywać szczyty, od wieków wędrowali po Tatrach poszukiwacze skarbów i górnicy.

Jak pokazuje wystawa „Górnictwo w Tatrach Polskich”, początki górnictwa w tym rejonie związane są z wydobyciem miedzi i srebra. W XVI wieku eksploatację prowadzono w Dolinie Starorobociańskiej, a potem w Chochołowskiej i Kościeliskiej. W XVIII wieku w Kościeliskiej, Chochołowskiej, Lejowej oraz na Kopie Magury wydobywano żelazo i mangan. O tradycjach przypomina nazwa Kuźnic, gdzie w XIX wieku działał ośrodek górniczy i hutniczy. Wydobywano także surowce skalne (największy z kilku kamieniołomów znajdował się w okolicach Krokwi), a także rudę uranu, którą w połowie XX wieku wywożono do badań w ZSRR. Pozostałością są dwie sztolnie w Dolinie Białego.