Kościół reformuje się wówczas, gdy ochrzczeni bardziej stanowczo dążą do świętości, pozwalając, by moc Ducha Świętego stwarzała ich na nowo, na podobieństwo Boga. Jedynie zaraźliwość świętości może przemieniać Kościół od wewnątrz. Od początków chrześcijaństwa zawsze istniało wezwanie do reformy, rozumianej jako większe zbliżenie się do Boga. Reforma jest sposobem lepszego odpowiadania na absolut, jakim jest powołanie chrześcijańskie. Chrystus daje nam środki do przeprowadzenia tej reformy, przez swoje słowo i modlitwę, stanowiące rdzeń wszelkiego odrodzenia; Ewangelia składa w nas życie i łaskę Boga. Sakramenty są środkami stałego uzdrawiania, stałej reformy i odnowy.

Za:"Bóg albo nic. Rozmowy o wierze". Z kard. Robertem Sarahem rozmawia Nicolas Diat. Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 2016.