Początek listopada to ten szczególny czas, kiedy pochylamy się nad grobami swoich bliskich, a na cmentarzach robi się ruch. Każdy pragnie, by pomniki zostały odświeżone, wyczyszczone i by przybrały świąteczny klimat. Ludzie przychodzą, by powspominać, by ożywić tu jeszcze bardziej swoją pamięć o najbliższych osobach, które przeszły na drugi brzeg.

Przed nami uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny, a potem oktawa modlitw za wszystkich wiernych zmarłych. Warto więc w tym szczególnym czasie pamięci o zmarłych pomyśleć o tym, aby nasza modlitwa za tych, którzy są już w wieczności nie trwała tylko chwilę i byśmy wracając z cmentarza nie stwierdzili nagle, że spotkaliśmy się z rodziną, przyozdobiliśmy groby, pospacerowaliśmy między alejkami, a zabrakło w tym wszystkim modlitwy. Modlitewna pomoc zmarłym to wyraz naszej z nimi solidarności i miłości. W jednym z prywatnych objawień czytamy, że każdy uczynek miłości ofiarowany zmarłym jest jak szklanka wody podana spragnionemu.

Przedłużyć modlitwę za zmarłych

To prawda, że chyba najlepiej modli się za zmarłych na cmentarzu, kiedy człowiek pochyla się nad grobem swoich bliskich, ale trzeba pamiętać, że istnieje wiele sposobności, aby przedłużyć tę modlitwę przy grobie. Jedną z nich są Msze św. w intencji zmarłych. – Zamawianie Mszy św. za zmarłych to bodaj najważniejszy sposób modlitwy za nich. W szczególnych okolicznościach możliwe jest również odprawianie Mszy św. gregoriańskich, czyli 30 Mszy św. odprawianych codziennie przez cały miesiąc. Wypominki to kolejna sposobność do przedłużenia modlitwy przy grobie. W oktawie Wszystkich Świętych, a także przez cały rok modlitwa za zmarłych polega na wyczytywaniu imion i nazwisk, i wspólnej modlitwie za nich. Pewnie można by modlić się za bliskich zmarłych w ciszy swojego domu, ale Bóg obiecuje nam, że tam, gdzie dwóch albo trzech modli się w Jego imię, tam jest On jakby bardziej obecny. Wypominki nie są wiec prywatną modlitwą za zmarłych, ale modlitwą całego Kościoła. Oczywiście, nie znaczy to, że jej prowadzenie zostawimy księdzu, a my mamy spokój. Polecając dusze zmarłych w modlitwie wypominkowej powinniśmy starać się wziąć czynny udział w niej. Wielką pomocą dla zmarłych jest także Liturgiczna Modlitwa Dnia (Brewiarz), czytanie i rozważanie słowa Bożego, Różaniec, nabożeństwo Drogi Krzyżowej, jak również Komunia św. Do tych praktyk religijnych Kościół nadał możliwość zyskania odpustu zupełnego, który także może stać się darem dla dusz czyśćcowych – wyjaśnia ks. Tomasz Zmarzły.

Najważniejsza jest modlitwa

W tych dniach to właśnie modlitwa za dusze zmarłych jest najważniejsza. Wbrew pozorom – ważniejsza niż odwiedzenie cmentarza. Może stanowić wyraz miłości, wdzięczności, zadośćuczynienia. I choć już wiele razy przeżywaliśmy Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to niech i te nadchodzące będą dla nas okazją, aby wspomnieniem, refleksją, zadumą objąć wszystkich bliskich, kochanych, tak ważnych w naszym życiu, potrzebnych i niezastąpionych. Niech to będzie okazja, aby pomyśleć, jacy byli, co nam zostawili po sobie, za co ich kochaliśmy.

Oko w oko z Dobrem

Św. Paweł Apostoł pisze: „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1?Kor 2,9). I na tę chwilę, na dzień zanurzenia w to inne, ale wciąż moje życie, wszyscy czekamy, do niego z każdym dniem się zbliżamy. Na pewno nie bez obaw, przy czym ludzkie obawy zazwyczaj nie dotyczą tego, że za progiem biologicznej śmierci mogłoby nie być niczego. Nasze obawy są zgoła inne. To przecież ja tam pójdę. Ja – z całym inwentarzem i dobytkiem lat przeżytych na tym świecie. Pójdę, by stanąć oko w oko z Dobrem, bo tak przecież można nazwać Boga. A we mnie i w tobie nie samo dobro. Zła też wiele. I obojętności, słabości wiele i przewrotności. Mojego grzechu i mojej winy.

– Uroczystość Wszystkich Świętych jest szansą dla każdego z nas na ponowne odkrycie prawdy o wieczności, bo „czas ucieka wieczność czeka” i nie ma odwrotu… Z każdym dniem jesteśmy bliżej naszych bliskich zmarłych, za krótką chwilę życia dołączymy do nich, czas biegnie nieubłaganie swoim rytmem, nie można go spowolnić, zatrzymać ani przyśpieszyć, można go tylko dobrze wykorzystać lub w czasie ziemskiego życia się zatracić – zaznacza ks. dr Jan Koclęga z Częstochowy.