W krótkim odstępie czasu ukazała się druga pozycja książkowa, wydana przez Wyższe Seminarium Duchowne w Łomży, zatytułowana: Formacja Formatorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych. Stronę merytoryczną tej książki stanowią zagadnienia związane z procesem przygotowania osób odpowiedzialnych za formację kandydatów do kapłaństwa.

Kościół rozpoczynając trzecie tysiąclecie pragnie urzeczywistniać orędzie Chrystusa z nową gorliwością i odpowiedzialnością, przy pomocy nowych metod i sposobów głoszenia i dawania świadectwa Ewangelii. Odpowiedź temu wyzwaniu w dużej mierze zależy od przygotowania, życia i posługi kapłanów - pasterzy Kościoła świętego.

Współpraca człowieka z Bogiem w formowaniu ludzkiej osobowości zakłada przede wszystkim świętość życia i postaw samych formatorów, ich wierność Ewangelii i sumieniu, pełną realizację własnego powołania, wyrażoną w sumiennym podejmowaniu i spełnianiu obowiązków wynikających z misji bycia formatorem. Stąd silna i dojrzała osobowość moderatorów, oceniana z punktu widzenia ludzkiego i ewangelicznego, warunkuje skuteczność całego procesu wychowania. Niniejsza publikacja zawiera materiał z jubileuszowego spotykania w Częstochowie (4-7 września 2000 r.), formatorów wyższych seminariów duchownych, diecezjalnych i zakonnych oraz delegatów ds. stałej formacji kapłańskiej. Dotyczy ona, między innymi, takich zagadnień, jak: Tożsamość i zadania formatorów seminaryjnych; Prawda w relacjach pomiędzy formatorami; Dekalog formatora, czyli główne wytyczne formacji podstawowej w świetle dokumentów Kościoła; Blaski i cienie seminarium jako środowiska wychowawczego. Przewodnią myśl poszczególnych tematów można sprowadzić do słów św. Pawła z Listu do Galatów: "Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje" (Gal 4, 19).

Niniejsza pozycja wprawdzie jest adresowana do formatorów wyższych seminariów duchownych diecezjalnych i zakonnych, to jednak może stanowić bogaty materiał w zakresie rozwoju życia chrześcijańskiego. Poszczególne rozważania mogą stać się inspiracją do twórczego wysiłku na rzecz pełnego rozwoju osoby ludzkiej, do odkrywania bardziej subtelnych i przenikniętych duchem chrześcijańskich wartości i metod wychowywania młodego pokolenia.