Reaktywowane w 1989 roku, mające w Kielcach dobre tradycje sięgające czasów bp. Augustyna Łosińskiego, Diecezjalne Studium Organistowskie im. św. Cecylii świętuje jubileusz 30-lecia istnienia. – Celem naszego Studium jest formacja ogólnomuzyczna ze zwróceniem szczególnej uwagi na grę organową oraz kształcenie osobowości w duchu chrześcijańskim, by przyszli organiści byli ludźmi oddanymi parafii i dziełu, które będą wykonywać – mówi dyrektor DSO ks. Michał Olejarczyk.
Jubileusz wyśpiewany i wymodlony
Obchodzono go 23 listopada. Była Msza św. w bazylice pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego, koncert w wykonaniu Chóru studium, konferencja oraz spotkanie integracyjne absolwentów, studentów, kadry nauczycieli i wychowawców.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
– Dziękujemy Panu Bogu, przez wstawiennictwo Pani Bożej Łaskawej Kieleckiej, za piękno muzyki i śpiewu kościelnego, które są pięknem samym w sobie, ale też pięknym Bożym darem danym do dyspozycji człowieka – mówił w homilii bp Jan Piotrowski. Przypomniał, że jubileusze zawsze „wyrastają z dzieł, jakie Bóg pozwala podejmować człowiekowi”, wskazał na troskę o muzykę mającą na celu oddawanie czci Bogu, czego wyrazem był np. Sobór Watykański II i soborowa Konstytucja o liturgii. Bp Piotrowski przywołał m.in. słowa z Konstytucji dotyczące „organów piszczałkowych, które należy mieć w wielkim poszanowaniu jako tradycyjny instrument muzyczny”. Zauważył, że powołane 30 lat temu studium „miało wyznaczać piękniejszą drogę dla muzyki pełnej harmonii, piękna pieśni i liturgii i kształtować dobrych organistów”. Wspomniał zasłużone dla studium postaci – jego twórcę śp. ks. prof. Zbigniewa Rogalę i śp. prof. Jerzego Rosińskiego. – Pozostawili po sobie rzeszę uczniów: organistów, kleryków, sympatyków. Muzyka i wiedza o tej niezwykłej sztuce nakazuje nam pamięć o ich szlachetnych osobach – mówił bp Jan Piotrowski.
Po Mszy św. zebrani w bazylice wysłuchali koncertu w wykonaniu pedagogów i studentów studium.
Blisko 50-osobowy Chór DSO wykonał Mszę Polską Jana Maklakiewicza, pod batutą prof. Teresy Romańskiej, przy akompaniamencie organisty Mariusza Bednarza. Przed publicznością zaprezentował się również Wojciech Janocha, z Sonatą D-dur Felixa Mendelssohna-Bertholdy’ego, a także Mariusz Bednarz z wykonaniem Entreé Theodora Dubois. Organista Dominik Kukulski zagrał Passacaglię d-mol Dietricha Buxtehudego, zaś Paweł Wróbel Annum per Annum Arvo Pärta.
Studium wczoraj i dziś
22 listopada 1989 r. bp Stanisław Szymecki wydał dekret erygujący Diecezjalny Ośrodek Kształcenia Organistów w Kielcach, któremu później nadano nazwę Diecezjalne Studium Organistowskie. Oprócz wspomnianych profesorów, tzn. ks. Zbigniewa Rogali i Jerzego Rosińskiego, ogromne zasługi dla fachowości instytucji położył wówczas także ks. Henryk Piwoński.
Reklama
Tradycje i początki sięgają jednak głębiej, w czasy odradzającej się polskiej państwowości. W 1921 r. bp Augustyn Łosiński powołał do istnienia Diecezjalną Komisję dla spraw Organistowskich, która spowodowała powstanie Biskupiej Szkoły Muzycznej w Kielcach. Jej dyrektorem został ks. Teofil Jarzębski – absolwent Papieskiej Wyższej Szkoły Muzycznej w Rzymie, który zgromadził wokół siebie doborową kadrę. Rozwój szkoły zahamowała II wojna światowa. Czasy PRL stały na przeszkodzie powołaniu jakiejkolwiek diecezjalnej szkoły dla organistów, pomimo starań kolejnych biskupów. Stało się to dopiero możliwe 30 lat temu, po przemianach politycznych.
Spośród obowiązujących obecnie w Studium przedmiotów trzeba wyróżnić grupę stanowiącą o specyfice tej szkoły: organy, jako przedmiot główny, ponadto zasady chorału gregoriańskiego, bogaty repertuar śpiewów gregoriańskich, śpiew liturgiczny. Studenci poznają różne formy muzyki liturgicznej, jej historię i literaturę muzyki religijnej. Kształcą się także w zakresie emisji głosu, dyrygowania, kształcenia słuchu, organoznawstwa, prawodawstwa muzyki liturgicznej, liturgii i praktyki muzyczno-liturgicznej.
Wśród kadry studium znajduje się wiele znanych postaci ze świata muzyki m.in. kompozytor dr Paweł Łukowiec czy koncertujący organista dr hab. Paweł Wróbel.