Podobnie jak w roku ubiegłym w łódzkim domu centralnym Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego przy ul. Obywatelskiej 60, w dniach 30 stycznia - 1 lutego miały miejsce modlitewne spotkania w ramach triduum przygotowującego obchody V Światowego Dnia Życia Konsekrowanego.

30 stycznia Siostry Urszulanki wraz z trzydziestoosobową grupą młodzieży odmówiły liturgiczną modlitwę Nieszporów i wysłuchały rozważania ks. Alojzego Henela, misjonarza św. Wincentego á Paulo z Pabianic. W środę 31 stycznia na zaproszenie Sióstr przybyły na Obywatelską przedstawicielki zaprzyjaźnionych zgromadzeń zakonnych: Służebniczki Najświętszej Maryi Panny, Antonianki od Chrystusa Króla i Pasjonistki (Zgromadzenie Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa) . Wspólnie uczestniczyły we Mszy św., którą odprawił i homilię wygłosił ks. Alojzy Henel. Nawiązując do czytanego w Liturgii fragmentu Ewangelii, kaznodzieja porównał życie rodzin zakonnych do życia Jezusa Chrystusa. Działalność i nauczanie Jezusa, nawet cuda jakich dokonywał, bywały odrzucane przez współczesnych Mu ludzi. Podobnie praca i wysiłek apostolski osób zakonnych bywają nie zauważane i nie doceniane, a ich miłość nie odwzajemniana przez ludzi, do których zostały posłane. Ks. Henel zachęcał Siostry by nie poddawały się zniechęceniu i trudnościom. Prawdę Ewangelii - mówił - należy podawać w sposób piękny, w dobrym miejscu i czasie stosownym. Nie zniechęcać się niepokojem jaki może wywołać u adresatów przekazywane Słowo Boże, lecz potwierdzać życiem to co się głosi. Być świadkiem nadziei, ewangelicznego ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Ufać mocy Słowa i umieć je powtórzyć tak, jak zostało zapisane w Ewangelii. Poprzeć wysiłki i pragnienie dobra modlitwą osobistą i wspólnotową. Zaufać znakom konsekrowanym pozostawionym przez Boga, łasce chrztu św., bogactwu ślubów i powołania zakonnego. Jeśli świat sprzeciwia się tym znakom to jak bardzo są one ważne. Piękna i umacniająca była ta homilia.

Ostatni dzień triduum poświecony był wspólnej kontemplacji oblicza Jezusa Chrystusa ukrytego w Przenajświętszym Sakramencie. I znowu, w modlitwę i śpiew, ks. Henel wplótł rozważanie o znakach życia klasztornego, podkreślając znaczenie jego prostoty, wyciszenia, perspektywy eschatologicznej oraz służby w heroicznej miłości. Prosił by Siostry otoczyły modlitwą wszystkich, którzy są szczególnie drodzy ich sercom, którzy zostali przez Opatrzność powierzeni ich szczególnemu wstawiennictwu. Życie konsekrowane bowiem to życie z Bogiem i w Bogu, ale zawsze dla człowieka, dla jego istnienia i zbawienia.

Przez trzy dni modlitwa we wspólnocie rodziła radość, która wypełniała serca także podczas wspólnego biesiadowania i kolędowania, na które Siostry zaprosiły kolejno młodzież, przedstawicielki innych zgromadzeń, a w dniu trzecim osoby świeckie od lat zaprzyjaźnione z domem na Obywatelskiej.