Semana Santa, czyli Wielki Tydzień u katolików w Hiszpanii to liczne procesje pasyjne przechodzące ulicami miast, szczególnie okazale celebrowane w Andaluzji i Sewilli. Bardzo uroczysta procesja ma miejsce także w katalońskiej Tarragonie.

Przy każdej parafii istnieją bractwa religijne, które zajmują się organizacją Wielkiego Tygodnia. Z kościołów wynoszone są ogromne pasos, czyli platformy z figurami Chrystusa i scenami Pasji. Taki feretron niesiony na barkach mężczyzn może ważyć nawet pół tony. Bractwa spotykają się przed wyznaczoną świątynią, skąd pokutnicy - nazarenos - ubrani w długie tuniki i spiczaste czapy, jedynie z otworami na oczy- wyruszają ze świecami lub pochodniami przy dźwiękach bębnów, dud, trąb. Idą często całe rodziny - dorośli i dzieci, dziadkowie.

Zakryta kapturem twarz symbolizuje postawę wstydu i pokuty za grzech, który stał się przyczyną śmierci Jezusa. Stożkowaty kształt czapy sugeruje, że pokuta wznosi się do nieba, skąd Bóg daruje winę grzesznikowi. Ostatnia figura to niesiony przez kapłanów ogromny krzyż z wizerunkiem Chrystusa, za którym idą biskupi i księża.

W bardzo podniosłej atmosferze, skłaniającej do głębokiej refleksji nad Męką Pańską, procesja przez kilka godzin przemierza ulice Tarragony, po czym wraca już po zmierzchu w blasku pochodni i kolorowych świateł iluminujących poszczególne platformy - ołtarze. Na czas procesji życie w mieście praktycznie zamiera, główne ulice są wyłączone z ruchu, a większość mieszkańców uczestniczy w modlitewnej celebracji Męki Pańskiej.