Przyszły święty i gorliwy krzewiciel reform soboru trydenckiego przyszedł na świat w arystokratycznej i zarazem bogatej rodzinie w posiadłości Arona (ok. 50 km od Mediolanu). Był spokrewniony ze strony matki ze słynnym rodem Medici. Z domu wyniósł nie tylko bardzo solidne wykształcenie, ale przede wszystkim głęboką wiarę, która przekładała się na czyny miłosierdzia.
Od najmłodszych lat przygotowywał się do tego, by zostać duchownym. W międzyczasie w Padwie zdobył podwójny doktorat z prawa świeckiego i kościelnego. W czasie gdy jego wuj zasiadł na Stolicy Piotrowej jako Pius IV (zm. w 1565 r.), św. Karol Boromeusz stał się ważną rzymską osobistością kościelną, czego zwieńczeniem była nominacja kardynalska i arcybiskupstwo Mediolanu. Wszystko to wydarzyło się, gdy miał zaledwie 23 lata, choć właściwe święcenia przyjął dwa lata później. Takie to były czasy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Gorliwie sprawował powierzone mu urzędy i nie nadużywał władzy wynikającej z przysługujących mu tytułów. Podobnie było z dochodami. Dzielił się z innymi tym, co posiadał. Jego biografowie podkreślają, że żył ubogo, chociaż był bardzo wpływową postacią w Kurii Rzymskiej. Piętnował też kościelne nadużycia, co przysporzyło mu wielu wrogów.
Po śmierci swojego protektora i wyborze kolejnego papieża – św. Piusa V opuścił Wieczne Miasto, by bez reszty oddać się posłudze w archidiecezji mediolańskiej. W 1564 r. zorganizował wyższe seminarium duchowne – jedno z pierwszych na świecie. Przeprowadzał wizytacje parafii, by wprowadzać soborowe zmiany. Zwołał w sumie aż osiemnaście synodów. Zakładał szkoły, sierocińce i przytułki. Troszczył się o chorych, m.in. podczas zarazy w Mediolanie w 1577 r. Mimo reformy liturgii udało mu się zachować tzw. obrządek ambrozjański, który istnieje po dziś dzień.
Święty Karol Boromeusz pozostawił po sobie sporą literacką spuściznę, odnoszącą się m.in. do formacji przyszłych księży. Jego doczesne szczątki znajdują się w jednej z krypt katedry w Mediolanie. Patronuje m.in.: boromeuszkom, bibliotekarzom, proboszczom i seminaryjnym wykładowcom. Sztuka natomiast przedstawia go zazwyczaj w stroju kardynała. Jego atrybuty to: bicz, czaszka, gołąb, kapelusz kardynalski, krucyfiks, czasem sznur na szyi – ponieważ nosił takowy w czasie pokutnych procesji.
Św. Karol Boromeusz, biskup
Ur. 2 października 1538 r. Zm. 3 listopada 1584 r. Kanonizowany 1 listopada 1610 r.
_1733754340.jpg)
_1733754239.jpg)
