Tytuł rabbi pochodzi od słowa „rab”. Pierwotnie określano nim osobę, której przypadało zwierzchnictwo nad jakąś grupą ludzi. Tak tytułowano dowódców wojskowych, a z czasem ludzi posiadających majątki i właścicieli niewolników. Nazywano tak również ludzi sprawujących władzę. W ten sposób zwracano się również do nauczycieli i ludzi wykładających zasady prawa oraz rozstrzygających spory sądowe. Do słowa „rab” dodawano zaimek „mój”. Tak powstał termin „rabbi”. Wyrażał on zależność i szacunek. Można go tłumaczyć „mój nauczyciel”, „mój mistrz”.