Reklama

Kościół

Krzyż był dla niego kluczem

To był czas wielkiej łaski i niezapomnianych rekolekcji – mówi ks. prał. Sławomir Oder o procesach beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym św. Jana Pawła II

Archiwum „Niedzieli Toruńskiej”

To był czas wielkiej łaski i niezapomnianych rekolekcji – mówi ks. prał. Sławomir Oder o procesach beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym św. Jana Pawła II

Jak spłacić dług miłości tak wielkiej, że ludzkie serce nie jest w stanie jej pomieścić? Tak potężnej, że nie mieści się w ludzkich dłoniach? Tak wspaniałomyślnej, że ludzki rozum nie jest w stanie jej pojąć? Sposób na to znalazł św. Jan Paweł II – trzeba oddać wszystko!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W Wielki Piątek przeżywaliśmy 16. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Przed nami kolejna, już 7. rocznica jego kanonizacji. Każdego roku wigilia Niedzieli Miłosierdzia Bożego sprawia, że ożywają wspomnienia. To dzień, w którym „papież z dalekiego kraju” wybrał się w ostatnią podróż swojego życia... Czy rzeczywiście ostatnią?

Nie postawi już swoich stóp na meksykańskiej ziemi. Nie ucałuje ze czcią swojej ziemi ojczystej. Nie przemówi w języku pidgin do mieszkańców Papui-Nowej Gwinei. Nie... Jego pielgrzymi duch jednak dopiero teraz może dotrzeć do każdego, kto go potrzebuje. Tajemnica obcowania świętych odkrywa przed nami nowe możliwości spotkania się z tym wyjątkowym człowiekiem w bieli.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Totus Tuus

Jan Paweł II wiele wycierpiał w swoim życiu i wielokrotnie był ocalany przez Boga. Miał świadomość Bożej obecności i Jego działania. Tuż po wyborze na papieża, nawiązując do wielu bolesnych wydarzeń oraz do cierpienia swoich bliskich i braci w kapłaństwie, napisał: Debitor factus sum – Stałem się dłużnikiem. – Nazwał siebie dłużnikiem miłości, którą Bóg objawia mu w drugim człowieku. – Krzyż był dla niego kluczem do zrozumienia wszystkiego, co się działo w jego życiu – podkreśla ks. prał. Sławomir Oder, postulator procesu kanonizacyjnego papieża Polaka.

Reklama

Krzyż naznaczył cały jego pontyfikat i wyznaczył drogę, której był wierny. Totus Tuus – Cały Twój – te słowa nie były tylko hasłem. To było jego życie. We wszystko, co robił, wkładał całego siebie. Gdy się modlił, był cały dla Boga. Doskonale pamiętamy go zanurzonego w modlitwie w katedrze na Wawelu czy przytulonego do krzyża podczas Drogi Krzyżowej w ostatni przeżywany przez niego Wielki Piątek.

Cały dla człowieka

Gdy spotykał się z ludźmi, każdy odnosił wrażenie, jakby mówił tylko do niego. Umiał słuchać. Często kazał odszukiwać osoby, którym nie zdążył należycie odpowiedzieć na zadane pytanie lub dopytywał się, jak została rozwiązana jakaś trudna sprawa, o której mu mówiono. Tak było w przypadku podróży do Argentyny. – Papież poznał tam pewną rodzinę, której historia bardzo go poruszyła. Kiedy po jakimś czasie spotkał się z przedstawicielami episkopatu tego kraju, zapytał, jak sytuacja, o której opowiedziała mu tamta rodzina, została rozwiązana – wspomina ks. Oder. Innym razem wezwał do siebie proboszcza z jednej z rzymskich parafii, by przekazać pewnej kobiecie odpowiedź na pytanie, na które nie zdążył odpowiedzieć podczas wizytacji.

Reklama

Gdy 26 sierpnia 1998 r. zmarł Francesco Crucitti, który operował papieża po zamachu na jego życie, Ojciec Święty natychmiast udał się do jego rodziny, by po prostu przy nich być, pomodlić się razem z nimi. To wydarzenie do dziś żywo wspomina syn zmarłego lekarza, Pierfilippo. – Nasze poruszenie było bardzo wielkie, bo razem z braćmi byliśmy dotknięci odejściem taty, byliśmy wręcz zmiażdżeni po jego śmierci, ale ten moment dał nam doświadczenie nadziei – wspomina. Dodaje, że papież zawsze, ilekroć spotykał się z ich matką, dziękował jej słowami: „Pani mąż uratował mi życie”. Kiedy wysiadał z samochodu pod domem Crucittich, dwie kobiety, które akurat wychodziły ze sklepu z zakupami, padły z wrażenia na kolana, a on podszedł do nich i je pobłogosławił. Taki był Jan Paweł II. Dla niego ważny był każdy człowiek.

Ksiądz prał. Oder wspomina historię z Afryki, gdy jedna z kobiet, nie mając nic do zaoferowania, wycisnęła sok do nie najczystszej szklanki i podała go papieżowi do picia. Wiele osób odradzało mu wypicie tego soku ze względu na szerzące się choroby, ale on przyjął ten dar, ponieważ widział w nim grosz ewangelicznej wdowy, która oddaje mu wszystko, co posiada. – Taki był jego styl. Potrafił nawiązywać relacje międzyludzkie, które przekraczały wszelkie ramy wymiaru instytucjonalnego.

Doświadczenie cierpienia i choroby, tak bliskie Janowi Pawłowi II, uczyniło go bardzo wrażliwym na cierpienie drugiego człowieka. Podczas swoich pielgrzymek nigdy nie pomijał chorych. Podchodził do nich i ich dotykał, jakby oddawał cześć każdemu z nich. Na sugestię, żeby przyspieszył, odpowiadał: „Przy osobach cierpiących nigdy nie należy się spieszyć”.

Słowo i cierpienie

Do dziś żywe w pamięci wielu osób pozostaje błogosławieństwo „Urbi et Orbi”, którego udzielił papież w Niedzielę Zmartwychwstania. Nie mógł już wówczas wypowiedzieć żadnego słowa, tylko pobłogosławił zgromadzonych na placu św. Piotra. Gdy oddalał się od okna, wyszeptał słowa całkowitego poddania się woli Bożej: „Jeżeli nie mogę już wypełniać swojej posługi duszpasterskiej, przebywać z ludźmi, celebrować Mszy św., lepiej chyba, bym umarł”. Po tych słowach dodał: „Niech się stanie wola Twoja, Totus Tuus”.

Reklama

Dla papieża pielgrzyma niemożność głoszenia Ewangelii była niewątpliwie wielkim dramatem. Słowo było bowiem jego głównym – obok cierpienia – orężem. To właśnie wtedy, po raz kolejny, oddał wszystko Bogu. – Paradoksem jest to, że w czasie, gdy nie mógł wypowiedzieć żadnego słowa, wykrzyczał całemu światu, przez swoje zjednoczenie z krzyżem, prawdę o wierności do końca, o zjednoczeniu z Chrystusem – mówi ks. Oder.

Najważniejsza lekcja

Kiedy 2 kwietnia 2005 r. papież odszedł do domu Ojca, nikt nie miał wątpliwości, że odszedł człowiek niezwykły. Wielu chciało, by ogłoszono go natychmiast świętym. Jednak decyzja papieża Benedykta XVI o przeprowadzeniu procesu beatyfikacyjnego była dalekowzroczna. Dzięki temu, że przesłuchano 114 osób: 35 kardynałów, 20 arcybiskupów i biskupów, 11 księży, 5 braci zakonnych, 3 siostry zakonne, 36 katolików świeckich, 3 niekatolików i 1 żyda, mamy pełen obraz papieża. – Dziś Jan Paweł II jest dla wielu, zwłaszcza młodych, postacią historyczną, a ci, którzy poznali go w sposób powierzchowny i nie mają dobrej woli, podają jego świętość w wątpliwość. Proces zobiektywizował jego świętość. On jest świętym nie dlatego, że ludzie go za takiego uznawali, ale taki wniosek wyciągamy, badając historię jego życia – podkreśla ks. Oder.

Czego dziś chce nas nauczyć św. Jan Paweł II? Co jest najważniejszą lekcją dla nas? – Przeżył całe swoje życie, spłacając dług miłości, a taki dług spłaca się tylko miłością. We wszystkim, co robił, kochał: kochał Boga, kochał ludzi, kochał Kościół, kochał nieprzyjaciół – podsumowuje ks. Oder i dodaje, że to jest testament, który Ojciec Święty zostawił każdemu z nas.

Podziel się:

Oceń:

2021-04-20 11:14

Wybrane dla Ciebie

Bp Przyborek w Markowej: gościnność Rodziny Ulmów rodziła się z Chleba Życia

2025-07-06 17:09
Błogosławiona rodzina kierowała się w życiu zasadą miłości Boga i bliźniego

www.ulmowie.pl

Błogosławiona rodzina kierowała się w życiu zasadą miłości Boga i bliźniego

W Markowej trwa Święto bł. Rodziny Ulmów, związane z przypadającym jutro wspomnieniem liturgicznym „Samarytan z Markowej”. Uroczystej Mszy św. w niedzielę w miejscowym kościele przewodniczył bp Piotr Przyborek, biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej, przewodniczący Rady KEP ds. Turystyki i Pielgrzymek oraz członek Rady ds. Rodziny. W homilii podkreślił, że ujęła go gościnność Ulmów, która nie pozostawiała nikogo głodnym, mimo że niewiele mieli. Jak podkreślił, taka postawa rodzi się z karmienia się Chlebem Życia, czyli komunią św.

Więcej ...

Bł. Maria Teresa Ledóchowska

Bł. Maria Teresa Ledóchowska

pl.wikipedia.org

Bł. Maria Teresa Ledóchowska

Więcej ...

Jasna Góra: 60. Pielgrzymka Apostolstwa Chorych

2025-07-06 19:01

Magdalena Kowalczyk

Apostolstwo Chorych do Maryi na Jasną Górę przybywa każdego roku we wspomnienie Matki Bożej Uzdrowienia Chorych, 6 lipca. Dziś, podczas 60. pielgrzymki, dziękowano zwłaszcza za 60 lat istnienia Apostolstwa Chorych na świecie. - Zbieramy setki, o ile nie tysiące, intencji osób chorych i przywozimy je tutaj przed ołtarz Matki Najświętszej. Składamy je i prosimy o łaskę zdrowia - wyjaśnił ks. Wojciech Bartoszek, organizator pielgrzymki. Wspólnota Apostolstwa Chorych powstała w Niderlandach w 1925 r. Jej podstawowym celem jest odkrywanie duchowo-religijnego sensu życia naznaczonego chorobą i cierpieniem.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Watykan: zmiany w nuncjaturach, w tym w Warszawie

Kościół

Watykan: zmiany w nuncjaturach, w tym w Warszawie

Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytanie: Czy...

Wiara

Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytanie: Czy...

Proboszczem parafii, gdzie będzie wypoczywał papież...

Leon XIV

Proboszczem parafii, gdzie będzie wypoczywał papież...

Rozważania na niedzielę: Dlaczego chcą osłabić...

Wiara

Rozważania na niedzielę: Dlaczego chcą osłabić...

Rodzice mogą iść do sądu. Jak szkolne świadectwo bez...

Wiadomości

Rodzice mogą iść do sądu. Jak szkolne świadectwo bez...

Jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego ws. lekcji...

Wiadomości

Jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego ws. lekcji...

Najwyższy pomnik Jana Pawła II na świecie zdewastowany

Kościół

Najwyższy pomnik Jana Pawła II na świecie zdewastowany

Czechy: biskup częściowo znosi obowiązek uczestnictwa w...

Kościół

Czechy: biskup częściowo znosi obowiązek uczestnictwa w...

Nowenna do Przenajdroższej Krwi Chrystusa

Wiara

Nowenna do Przenajdroższej Krwi Chrystusa