Pismo Święte o Matce Bożej mówi bardzo oszczędnie. Ale to, co mówi, wystarcza, aby poznać, kim Ona jest dla Kościoła i dla nas. Maryja jest zawsze obecna we wspólnocie Kościoła. Jest obecna w Nazarecie, gdy zgadza się na Wcielenie, przyjęcie do swego łona Syna Bożego z Jego Królestwem. "Ona nas wtedy wszystkich pod swoim sercem nosiła" - powie jeden z papieży. Jest w Kanie Galilejskiej, aby pomagać w sprawach doczesnych zakłopotanym gospodarzom wesela. Jest przy krzyżu, gdzie dokonuje się Odkupienie świata, również poprzez Jej współcierpienie. Jest w Wieczerniku, gdzie gromadzi się i modli Kościół.
Wszędzie tam, gdzie jest Kościół, jest i Ona. W sanktuariach, obrazach, figurach, kapliczkach przydrożnych jest, aby nam pomagać i otaczać matczyną opieką.
Dlatego na zakończenie II Soboru Watykańskiego papież Paweł VI ogłosił Maryję Matką Kościoła i nazwał Ją "znakiem nadziei i pociechy". Piękne słowa i wspaniała radosna prawda wiary!
Ojciec Święty na rozpoczęcie 25-lecia swego pontyfikatu 16 października 2002 r. podpisał i ogłosił list apostolski Rosarium Virginis Mariae - O Różańcu Świętym.
W liście tym zapowiedział otwarcie Roku Różańca, który ma potrwać do października 2004 r.
Modlitwa różańcowa według wskazań Ojca Świętego została rozszerzona przez wprowadzenie do niej Tajemnic Światła. Zawierają one zbawcze wydarzenia z życia Jezusa, których dotąd nie było w Różańcu: chrzest w Jordanie, cud w Kanie Galilejskiej, głoszenie Królestwa Bożego, przemienienie na górze Tabor i ustanowienie Eucharystii. Ojciec Święty podał powody dowartościowania modlitwy różańcowej i ogłoszenia Roku Różańca: centrum naszej wiary stanowi Chrystus. Maryja nie przesłania Go, ale będąc w niebie z ciałem i duszą prowadzi nas do Syna (por. audiencja generalna 16 X 2002 r.).
W liście Novo millennio ineunte wezwał nas do kontemplacji oblicza Chrystusa. Teraz pragnie, aby wzorem i nauczycielką tej kontemplacji była dla wszystkich Maryja, Jego Matka. Różaniec jest drogą przyswojenia sobie tajemnicy kontemplacji. Skarb modlitwy różańcowej, który jest "streszczeniem Ewangelii" - trzeba odkryć. Trzeba uczyć się Chrystusa od Maryi, upodobnić się do Chrystusa z Maryją.
Ojciec Święty w swym liście apostolskim O Różańcu Świętym mówi, czym dla niego była i jest modlitwa różańcowa: "Od mych lat młodzieńczych modlitwa ta miała ważne miejsce w moim życiu duchowym. Przypominała mi o tym z mocą moja niedawna podróż do Polski, a przede wszystkim odwiedziny w Sanktuarium w Kalwarii. Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy. Dwadzieścia cztery lata temu, 29 października 1978 r., zaledwie w dwa tygodnie po wyborze na Stolicę Piotrową, tak mówiłem niejako otwierając swe serce: Różaniec to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem..." (por. O Różańcu Świętym).
Papież, wielki czciciel Maryi i orędownik modlitwy różańcowej, przypomina nam na nowo prawdę: "Przez Maryję do Jezusa", która była od wieków uznawana w Kościele. Św. Ludwik Grignion w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny pisze: "Nie wierzę, aby ktokolwiek mógł dojść do ścisłego zjednoczenia z Panem naszym i do pełnej wierności Duchowi Świętemu - bez całkowitego zjednoczenia się z Najświętszą Dziewicą i bez wielkiego uzależnienia się od Jej mocy".
Nauczanie Ojca Świętego o wartości i potrzebie modlitwy różańcowej jest poparte prywatnymi objawieniami Matki Bożej, która zatroskana o los swych dzieci przychodzi na ziemię i wzywa do pokuty, do odmawiania Różańca. Tak było w Lourdes, Fatimie i innych miejscach Jej objawień.
Jedynym zatwierdzonm przez Kościół objawieniem Maryi w Polsce jest Gietrzwałd na Warmii. W roku 1877 Matka Boża ukazywała się wielokrotnie dwom dziewczynkom: 13-letniej Justynie Szafrańskiej i 12-letniej Barbarze Samulowskiej. Na uwagę zasługuje fakt, że Matka Boża mówiła do dzieci po polsku w czasie, gdy na mapach nie było Polski, a w Niemczech trwał Kulturkampf - walka z Kościołem i polskością. Dzieci pytały: "Kto Ty jesteś piękna Pani?". "Jestem Niepokalane Poczęcie" - usłyszały. "Czego żądasz od nas?". Usłyszały wezwanie do pokuty i codziennego odmawiania Różańca. Później pouczone przez rodziców i starszych i ośmielone dobrocią pięknej Pani, zanosiły do Niej prośby: "Czy chorzy u nas będą uzdrowieni?" - "Odmawiajcie Różaniec" - odpowiedziała Matka Boża. "Czy grzesznicy nawrócą się?" - "Odmawiajcie Różaniec". "Czy aresztowani księża wrócą do nas z więzień?" - "Odmawiajcie Różaniec". Znana w Gietrzwałdzie modlitwa różańcowa została teraz podwojona i gorliwsza. Wszystkie prośby zanoszone przez dzieci zostały wysłuchane. Chorzy wyzdrowieli, grzesznicy nawrócili się, księża powrócili z więzień. Królowa Polski przyszła z pomocą ludowi Bożemu!
Wielka jest moc modlitwy różańcowej. Jest ona potężną bronią, którą powinniśmy trzymać w swych rękach i używać jej codziennie, idąc przez życie często trudne i niełatwe.
Ojciec Święty w ogłoszonym Roku Różańca wzywa nas do modlitwy różańcowej w intencji pokoju, którego nie ma dotąd w świecie. Prymas Polski kard. Józef Glemp prosi natomiast o odmawianie Różańca w intencji budowy świątyni Opatrzności Bożej. Wzniesienie jej będzie wypełnieniem zobowiązania podjętego przeszło 200 lat temu przez Sejm, po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja.
Jan Paweł II swój list apostolski kończy słowami: "Oby ten mój apel nie popadł w zapomnienie niewysłuchany! (...) Chętnie wypowiadam wzruszające słowa bł. Bartłomieja Longo, apostoła Różańca: o błogosławiony Różańcu Maryi, słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem; więzi miłości, która nas jednoczysz z aniołami; wieżo ocalenia od napaści piekła; bezpieczny porcie w morskiej katastrofie! Nigdy już ciebie nie porzucimy. Będziesz nam pociechą w godzinie konania. Tobie ostatni pocałunek gasnącego życia" (por. O Różańcu Świętym).
Weźmy te słowa Namiestnika Chrystusowego do serca i różaniec do ręki, aby codziennie wypraszać Boże Miłosierdzie, Bożą pomoc dla siebie, Kościoła i świata.