Adam Łazar: Od jak dawna Zgromadzenie Sióstr Albertynek służy pomocą ubogim w Lubaczowie
S. Anna Stawarz: W 1927 r. Katarzyna i Wilhelm Pfeifferowie przekazali swój drewniany duży dom z ogrodem na Ochronkę św. Józefa dla dzieci sierot. Opiekę nad dziećmi przy wsparciu samorządu powiatowego i parafii rzymskokatolickiej objęły siostry ze Zgromadzenia Sióstr Albertynek na postawie umowy zawartej 29 października 1931 r. z Wydziałem Narodowej Organizacji Kobiet w Lubaczowie. W czasie wojny były okresy, w których siostry musiały opuszczać ochronkę. W 1950 r. przyjęły ją władze państwowe. Kierownictwo powierzyły państwowemu Zarządowi Zrzeszenia Katolików Caritas. W 1951 r. dom przekazano na Zakład specjalny dla dzieci głęboko upośledzonych. Od 1964 r. nosił nazwę Zakład specjalny dla dzieci – Caritas. Pod opieką sióstr było ok. 50 dzieci w wieku 3-18 lat. W 1990 r. albertynki ponownie przyjęły zarząd nad Domem Pomocy Społecznej dla dzieci upośledzonych umysłowo, a placówka zyskała finansowanie z budżetu państwa. W listopadzie 1992 r. ukończono budowę nowego obiektu. Dom drewniany Pfeifferów w 1966 r. rozebrano.
Reklama
Od kiedy Siostra jest dyrektorem DPS w Lubaczowie? Komu ten Dom służy…
Teraz jestem dyrektorem od roku. Miałam trzy lata przerwy, bo wcześniej byłam 6 lat dyrektorem. Aktualnie pracuje w DPS w Lubaczowie pięć sióstr z Zgromadzenia Sióstr Albertynek. Budynek jest własnością naszego Zgromadzenia. Jest w nim 65 miejsc dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. Zapewniamy im całodobową opiekę. Świadczymy usługi w zakresie bytowym, zdrowotnym, wychowawczym, wspomagania i edukacji. Kierowaniem dzieci do DPS zajmują się ośrodki pomocy społecznej właściwe ze względu na miejsce zamieszkania. Mamy w naszym Domu dzieci i młodzież w wieku od 7 do 45 lat. Ci najstarsi są porzuceni przez rodzinę. Rodzice ich nie odwiedzają, nie biorą do siebie na czas urlopów. Zastępujemy im rodziców i rodzeństwo. Nasz Dom jest dla nich jedynym domem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Ma Siostra Dyrektor marzenie inwestycyjne…
To prawda. Nie mamy w naszym obiekcie większej wielofunkcyjnej sali z basenem do prowadzenia zajęć sportowych i rekreacyjnych oraz integracyjnych. Jest ona niezbędna, by nasi wychowankowie mieli gdzie rozładować agresję, wypalić emocje i energię. Utrzymujemy kontakty integracyjne z uczniami szkół. Nie mamy pomieszczenia spotkania się z nimi, na wspólne zajęcia. Nie chodzi nam o basen do pływania, ale do zajęć rekreacyjnych. Jesteśmy w trakcie opracowania dokumentacji. Starać się będziemy o dotację z różnych programów. Nawet jeśli ją otrzymamy, to potrzebny będzie wkład własny, co w naszym przypadku nie jest łatwe do zdobycia. Już teraz zwracamy się o pomoc do ludzi dobrego serca. Nasi podopieczni są tacy spontaniczni, szczerzy, kochani, warto wesprzeć finansowo inwestycję, która będzie im służyć. Za każdy gest dobrego serca już dziś dziękujemy.
Życzymy spełnienia tego marzenia.
Wszystkich, którzy chcieliby pomóc w budowie obiektu, prosimy o wpłaty na numer konta bankowego: 12 1240 2584 1111 0010 2022 7765, z dopiskiem Sala Rehabilitacyjna