Reklama

Niedziela Wrocławska

Nasz Bodziu

Ks. Bogdan był dobrym pasterzem, znającym swoje owce

Archiwum rodzinne

Ks. Bogdan był dobrym pasterzem, znającym swoje owce

Są ludzie, którzy zostawiają niezatarte ślady dobra i odciskają pieczęć w sercach innych. Żyjąc na ziemi, rozdają siebie, jak rozdaje się chleb potrzebującym. Odchodząc do wieczności, nie umierają, zakotwiczeni w pamięci tych, którym udało się ich spotkać.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ksiądz Bogdan Buryła, szlachetny kapłan, serdeczny i piękny człowiek. Nie minął jeszcze rok od jego śmierci, która przedwcześnie go zabrała. „Na pozór nic wielkiego się nie wydarzyło, świat nadal istnieje, wygląda nawet, że nic nie wie o Tobie ” – napisał w książce jemu poświęconej brat księdza, ks. Wacław Buryła. A jednak „tak bardzo brakuje Twojego głośnego śmiechu, Twojego uśmiechu, którym rozświetlałeś tak wiele ciemności”.

Bóg był domownikiem

Ksiądz Bogdan pochodził z rodziny pełnej miłości i otwartości na Boga i człowieka. I to zdefiniowało całe jego życie. Rodzice znali smak wojny, biedy i cierpienia, byli ludźmi szlachetnymi i religijnymi i te wartości przekazali swoim trzem synom. Wszyscy trzej zostali kapłanami.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bodziu urodzony 10 lat po starszych braciach bliźniakach w 1964 r., zamieszkał wśród kochających się ludzi w 36-metrowej kawalerce. Choć mieszkanie było małe, w domu Buryłów nigdy ciasno nie było, miłość pokonywała mały metraż i rozwiązywała wszelkie inne problemy.

Buryłowie przekazali też synom głęboką wiarę w Boga, dla którego zawsze mieli czas mimo ciężkiej pracy. „Bóg nie był tylko świąteczną dekoracją, był naszym domownikiem” – napisał ks. Wacław.

Bogdan do pewnego czasu żył własnym życiem. Grał w karty, miał dziewczynę, chodził na randki. Był spontaniczny i otwarty na świat. Ale po maturze dostał światło, że trzeba iść w kierunku kapłaństwa.

Dobry pasterz

Niedługo po święceniach otrzymał od bp. Stefana Regmunta intratną propozycję podjęcia specjalistycznych studiów w Rzymie. Biskup docenił jego możliwości intelektualne, talent i wiedzę. Ksiądz Bogdan jednak odmówił, wolał zostać z ludźmi na parafii. I było to miejsce, w którym spędził swoje kapłańskie życie, choć, jak mówił Niedzieli: – Pan Bóg stawiał mnie w różnych rolach, poczynając od kapelana więziennego, przez katechizację, kapelana szpitala, kapelana Straży Pożarnej. Przechodziłem przez wszystkie płaszczyzny pracy kapłańskiej i cieszę się, że mogłem na nich pomagać ludziom.

Reklama

To pomaganie miał wpisane w naturę. Jego maksymą było: „Mamy być dobrzy jak chleb. Jak chleb na stole”. I każdy, kto go spotkał, doświadczał tego – jednym załatwił pracę, innym wizytę u lekarza lub miejsce w szpitalu, rozmawiał ze skłóconymi małżonkami, modlił się nieustannie za kogoś. Mimo że sam był cierpiący z powodu wielu dolegliwości, spieszył innym z pomocą. Przed ostatnim Bożym Narodzeniem rozwoził paczki dla potrzebujących, choć wtedy walczył już o każdy oddech – był po kolejnej chemii a rak zaatakował oba płuca.

Ludzie czuli, że miał wielkie serce, choć niektórzy na swój sposób to wykorzystywali. Bardzo to przeżywał, ale stwierdzał: – Zostawmy to Panu Bogu.

Potrafił słuchać. Jego plebania na polanie otwarta była dla wszystkich a wielkie kapłańskie serce rodziło dobro w tych, z którymi się spotykał.

Kochał dzieci a one wyczuwały jego miłość i lgnęły do niego. Wyglądało to dość niecodziennie – on z niedźwiedzią posturą i małe dziecięce ręce obłapujące go dookoła.

Był dobrym pasterzem, znającym swoje owce.

Miłość stuprocentowa

Zapytany, czym dla niego jest kapłaństwo, powiedział kiedyś Niedzieli: – Jestem dla ludzi kimś, kim nie mógłbym być, mając rodzinę. Dlatego kapłaństwo jest czymś pięknym. Bo kapłaństwo to z jednej strony taka posługa duchowa, a z drugiej taka posługa, gdzie jest się przyjacielem, ojcem i bratem drugiego człowieka. W kapłaństwie człowiek wybiera Jezusa, który nigdy nie zdradzi (…) Miłość z Nim jest stuprocentowa.

I sam był stuprocentowym kapłanem. Świadczą o tym świadectwa ludzi, którzy go znali. Zebrał je ks. Wacław w książce Nasz Bodziu. Anna Smok tak mówi o zaangażowaniu ks. Bogdana, w czasie gdy zmarł jej mąż. Był to czas pandemii i kwarantanny księży, którzy go zastępowali a on sam wtedy był już ciężko chory po chemii. „Zadzwoniłam a ks. Boguś odpowiedział: Pani Aniu, niech się Pani o nic nie martwi, ja wszystko załatwię. Zeniu będzie miał królewski pogrzeb”. Mateusz Kurczakowski wspomina: „Pamiętam Twój uśmiech, cieszyłeś się, że w miarę układa się wszystko. Twoje niezapomniane żarty. Pamiętam również Twoje łzy i zmartwienie, kiedy potrzebowałem pomocy. Bo taki byłeś… martwiłeś się o mnie, o moją rodzinę i innych, zapominając o sobie.” Każde wspomnienie w książce to wspomnienie o człowieku wielkiej wrażliwości, przyjacielu wszystkich, dyspozycyjności 24 godziny na dobę, wielkim poczuciu humoru i wielkim sercu. To wspomnienie o dobrym pasterzu, rozkochanym w Eucharystii i Różańcu, o naszym Bodziu.

Reklama

Przyjaciel, ojciec i brat

Księdza Bogdana poznałam w pierwszym roku swojej pracy dziennikarskiej we Wrocławiu.

Przedziwna to znajomość, bo telefoniczna. Przedziwna, bo od pierwszego telefonu wyczułam człowieka otwartego, życzliwego i skromnego. Przygotowywałam materiał o jednej z rodzin w parafii księdza. I tak zaczęła się nasza przyjaźń…. Ksiądz był naszym przyjacielem, ojcem i bratem. Nie potrafię zliczyć długich wieczornych rozmów telefonicznych, przeciągających się do późnej nocy, gdy tego wraz z mężem potrzebowaliśmy. Każdą z nich kończył słowami: – Pani Marzenko, proszę dzwonić o każdej porze dnia i nocy, jak tylko potrzebujecie.

Następnego dnia słyszałam w słuchawce zatroskany kapłański głos, który opowiadał o modlitwie całej parafii przed Najświętszym Sakramentem w powierzonych mu intencjach. – Pan Bóg jest dobry – powtarzał.

Umówił spotkania z kilkoma rodzinami z parafii, które chciał pokazać światu. Martwił się, czy zdążymy, bo to starsi ludzie, mogą odejść. Zdążyliśmy telefonicznie! Gdy ukazał się pierwszy materiał, cieszył się jak dziecko: – Trzeba pokazywać dobre rzeczy, bo świat potrzebuje takich świadectw – mówił. Zdążyliśmy z wieloma sprawami, nie zdążyliśmy się zobaczyć…

Reklama

Odjeżdżające pociągi...

Podczas jednej z ostatnich rozmów ks. Bogdan wspominał z rozrzewnieniem wydarzenia z dzieciństwa, gdy z rodzicami co roku odbywali długą podróż koleją na wieś. – Pamiętam każdą jazdę pociągiem, lubiłem je też oglądać na stacji. To była moja mega pasja. Mieliśmy bardzo prostych rodziców, ale wspaniałych. Tato, który czasami przychodził z pracy po dwóch etatach, brał mnie na ręce i zasuwał 2 km na kolej. Uwielbiałem i nadal uwielbiam patrzeć na odjeżdżające pociągi… – powiedział.

Dziś wspominam odjeżdżający pociąg jego życia i słowa, które padały w każdej rozmowie: – Trzeba pokazywać dobro i pięknych ludzi, bo świat tego potrzebuje. Był dobrym człowiekiem i pięknym kapłanem. Wspomnienia tych, którzy go znali i kochali potwierdzają to, a jest ich wiele w książce ks. Wacława Buryły Nasz Bodziu. Książka dostępna jest pod telefonem 693 104 588 lub adresem: wacburyla@wp.pl.

Podziel się:

Oceń:

+1 0
2021-10-26 12:19

Wybrane dla Ciebie

Widowisko „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” w Kalwarii Zebrzydowskiej

2024-03-28 21:51

Artur Brocki/Mat.prasowy/Pasja

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Więcej ...

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Więcej ...

Kościoły z całej Polski biorą udział w tegorocznej edycji Nocy Konfesjonałów

2024-03-29 11:56

Karol Porwich/Niedziela

W Wielkim Tygodniu w 100 kościołach księża będą spowiadać do północy lub przez całą noc w ramach 14. edycji nocy konfesjonałów. Akcja ma umożliwić spowiedź wiernym, którzy z różnych powodów nie mogą w dzień przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.

Więcej ...
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najpopularniejsze

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

Wiara

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Wiadomości

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

Kościół

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie...

Wiara

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie...

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Wiara

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Komisja Liturgiczna: apel do kapłanów o wygłaszanie...

Kościół

Komisja Liturgiczna: apel do kapłanów o wygłaszanie...