Przez długi okres PRL-owski karmiono opinię publiczną tezą, że "po zbudowaniu socjalizmu nastąpi dobrobyt". W miarę tej "budowy socjalizmu" okazywało się wszakże, że z roku na rok dzieje się coraz gorzej, aż wreszcie, u schyłku lat 70., zaczął w Polsce powszechnie krążyć dowcip: "Kiedy będzie lepiej? Lepiej już było...".

Nadzieje, że poprzez "socjalizm" da się zbudować choćby namiastkę dobrobytu rozwiały się bezpowrotnie... Czy jednak naprawdę - bezpowrotnie?

Z ust entuzjastów Unii Europejskiej słyszymy ostatnio, że los polskich rolników poprawi się, "gdy przystąpimy do Unii Europejskiej" . Warto więc zauważyć, że rolnictwo Unii Europejskiej jest niemal w całości dotowane przez podatnika, więc jest rolnictwem eursocjalistycznym, w nowej wersji (łagodnej) ale ciągle - socjalizmu. Kraje UE są jeszcze wystarczająco zamożne, by z podatków dotować rolnictwo, ale już 5 silnych krajów UE zapowiedziało, że " podejmie działania by do 2002 r. zlikwidować dopłaty bezpośrednie do rolnictwa". A przecież na te opłaty liczyły i liczą kolejne rządy w Polsce obiecując rolnikom, że "po przystąpieniu do UE polskiemu rolnictwu polepszy się".

Jak na razie - to właśnie spełnianie przez Polskę kolejnych " warunków dostosowawczych" do UE jest powodem złej kondycji polskiego rolnictwa: te warunki bowiem sprowadzaja się w konsekwencji do wzrostu kosztów pracy i produkcji w Polsce, tak, aby te koszty wyrównały się do poziomu kosztów w krajach UE. Tylko pod tym zasadniczym i głównym warunkiem UE rozszerzy się o Polskę i inne kraje, gdyż wówczas - gdy te koszty już wyrównają się - nasza produkcja (także rolnicza) przestanie być konkurencyjna (bo tańsza) od produkcji krajów UE.

Niedawno 15 dyplomatów krajów UE oswiadczyło zgodnie, że przyjęcie Polski do UE będzie możliwe nie wcześniej, niż w 2005 r., więc za 4 lata. No cóż - przez cztery lata wiele może się zdarzyć. Już szczyt w Nicei pokazał, że w UE nie ma zgody co do jej rozszerzenia...

Jest bardzo prowdopodobne, że w 2005 roku UE nie tylko nie będzie dysponowała tak dużymi jak obecnie kwotami na dotowanie własnego rolnictwa, ale i samo rozszerzenie jej będzie jeszcze bardziej problematyczne, niż obecnie. W tej sytuacji dobrze byłoby posiadać jakiś wariant alternatywny wobec nadziei i związanych z unijnymi pieniędzmi i unijną przychylnością, która wyraźnie wyziębia się. Takim wariantem alternatywnym, wprost narzucającym się, jest postulowana coraz częściej i głośniej obniżka podatków w Polsce - jako kolejny ( po prywatyzacji) bodziec dla gospodarki. Jednak podatki w kraju rosną... - co sprawia, że stary dowcip "kiedy będzie lepiej..." zwolna nabiera aktualności. Przynajmniej na wsi.