Kapłaństwo to ciągła tęsknota za tym, co wielkie i piękne. Kapłan nie tylko buduje wśród innych i dla innych, ale nade wszystko przyjmuje to nieogarnione dziedzictwo Kościoła do swojego życia. Pragnie miłości swojej Matki, jaką jest Kościół Chrystusowy i Najświętsza Maryja. Dlatego razem z Nią i w Niej widzi sens Chrystusowego kapłaństwa, które nosi w sobie. To wielki dar i zobowiązanie wobec Boga i Kościoła. Słowa Papieża i Jego wezwanie jest dla nas, kapłanów, rozkazem: "Zwracam się szczególnie do Was, drodzy Bracia w biskupstwie, kapłani i diakoni, oraz do Was, pełniących rozmaite posługi na polu duszpasterstwa, abyście, poznając z osobistego doświadczenia piękno Różańca, stawali się jego gorliwymi promotorami" (Rosarium Virginis Mariae 43).
W poniedziałek 5 maja o godz. 19.00 w kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Wielączy zgromadziliśmy się jako kapłani przed Najświętszym Sakramentem, aby wspólnie powiedzieć Jezusowi Chrystusowi o naszej miłości. I jako wspólnota kapłańska zainaugurować Różę różańcową kapłanów. Chcemy wołać do Boga: "Panie, który jesteś naszym pragnieniem na drodze naszego powołania, niesienia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu, prosimy Cię, jako Twoi niegodni słudzy w roku dwudziestopięciolecia pontyfikatu Jana Pawła II, o łaskę wylania Ducha i Jego mocy na cały Kościół Święty i Ojca Świętego jako Twojego Namiestnika".
Kapłani zebrani z różnych miejsc diecezji po adoracji Jezusa Eucharystycznego zebrali się na zapleczu kościoła na wspólnej agapie. Tam zostały omówione sprawy dotyczące funkcjonowania Róży. Wspaniałym ubogaceniem naszej wspólnoty było świadectwo gospodarza tego miejsca ks. kan. Stefana Wójtowicza, który sięgając do korzeni swojego kapłaństwa, ukazał ścisły związek swego powołania z Różą różańcową, do której wprowadził go w dzieciństwie jego ojciec. Jako kapłani prezbiterium diecezji zamojsko-lubaczowskiej dziękujemy Bogu za dar modlitwy różańcowej, w którą wpisujemy swoje kapłaństwo, a jednocześnie chcemy ją uczynić darem dla Papieża w 25. roku jego pontyfikatu.