Rzeszów był miejscem spotkania Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy w Polsce, które trwało od 1 do 3 września. Polscy lazaryci podczas Kapituły Krajowej Wielkiego Przeoratu Polski rozmawiali o przyszłości zakonu, kierunkach działania, a także podsumowali ostatnie miesiące, zwłaszcza wydarzenia w zakonie od Kapituły Generalnej w październiku 2022 r. w Orleanie. W Rzeszowie towarzyszyły im relikwie patrona św. Łazarza.

Czas podsumowań

Kapituła rozpoczęła się wigilią inwestytury 1 września w kościele Krzyża Świętego w Rzeszowie. Natomiast w sobotę w gościnnym Bernardyńskim Centrum Religijno-Kulturowym obradowała kapituła, która jest płaszczyzną wymiany doświadczeń i podsumowań. – Kapituła jest miejscem, gdzie podsumowujemy, co wydarzyło się u polskich lazarytów w ciągu ostatniego roku, dyskutujemy nad kierunkami działań, rozmawiamy także o tym, jakie mamy problemy w codziennej działalności – podkreśliła dr Izabela Fac – sekretarz WPP oraz Komandor Komandorii Podkarpackiej, która była organizatorem kapituły.

Rycerski etos

Natomiast 2 września w bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rzeszowie u Ojców Bernardynów miała miejsce uroczysta Msza św. pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Włodarczyka, ordynariusza diecezji bydgoskiej – Przeora Duchowego WPP, bp. Jana Wątroby, ordynariusza diecezji rzeszowskiej oraz bp. Stanisława Jamrozka, biskupa pomocniczego archidiecezji przemyskiej. Homilię wygłosił ks. prał. Wojciech Przybyła – Wikariusz Generalny Wielkiego Przeoratu Polski. – Zechciejmy na etos rycerski, na nasz zakon spojrzeć przez pryzmat małej wioski Betanii – powiedział, przypominając postacie Łazarza i jego sióstr – Marii i Marty. – Był to zwyczajny dom, gościnny, wypełniony miłością, otwarty na innych, w którym zatrzymywał się Chrystus – dodał. – Potrzeba, byśmy funkcjonowali w zakonie, mówiąc nie tylko ustami, ale sercem i czynem. Tym, w czym sprawdziliśmy się w tych latach funkcjonowania Wielkiego Przeoratu Polski – podkreślił.

Podczas uroczystości trzech członków zakonu zostało pasowanych na kawalerów, a zastępca Wielkiego Przeora Jan Szmyd otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu św. Sylwestra, odznaczenie Stolicy Apostolskiej przyznawane przez Ojca Świętego.

Sercem i czynem

Działalność zakonu skupia się na wymiarze charytatywnym. W Komandorii Kujawsko-Pomorskiej prowadzone jest Centrum Opieki Perinatalnej św. Łazarza w Bydgoszczy, mieszkańcom Ukrainy świadczona jest pomoc w ośrodku w Oćwiece k. Biskupina, który należy do Piotra Sobolewskiego – Komandora Kujawsko-Pomorskiego, przy wsparciu Caritas bydgoskiej. Komandoria Podkarpacka skupia się na płaszczyźnie kulturalnej, realizując m. in. projekt literacko-fotograficzny związany z rodziną Ulmów. Komandoria Mazowiecka zajmuje się przede wszystkim pozyskiwaniem pomocy z zagranicy, głównie ze Szwajcarii i USA, która trafia na Ukrainę. Zakon w Polsce liczy ponad czterdzieści osób jako członków zakonu, mających prawo nosić płaszcze i insygnia zakonne oraz postulantów, wolontariuszy i sympatyków, w sumie ok. 200 osób bezpośrednio zaangażowanych w jego działalność.