Maria Fortuna-Sudor: Jaką rolę w życiu wspólnoty parafialnej odgrywa patron?

Ks. Krzysztof Mirek: Jest pośrednikiem między człowiekiem i Panem Bogiem. W naszej wspólnocie pierwszą patronką jest Matka Boża Częstochowska, a patronem kościoła – ks. Popiełuszko.

Co sprawiło, że właśnie bł. ks. Jerzy został patronem budowanego kościoła?

Parafii w Chojniku od 40 lat patronuje Maryja Królowa Polski z Częstochowy. Zrodziło się również głębokie pragnienie, aby nowy kościół nosił imię męczennika, kapłana, czciciela Maryi. Każdy proboszcz przed objęciem funkcji na parafii otrzymuje dekret, w którym biskup pisze, że czyni kapłana odpowiedzialnym za zbawienie nieśmiertelnych dusz w parafii. To oczywiste, że człowiek jest za słaby na to, żeby wziąć na siebie taką odpowiedzialność. Dlatego tak ważni są nasi patronowie; tak istotna jest ich pomoc w realizacji tego zobowiązania. Myślę, że z Matką Bożą Częstochowską i wielkim męczennikiem za wiarę ks. Jerzym Popiełuszką jest łatwiej.

Odnoszę wrażenie, że we współczesnej Polsce bł. ks. Jerzy bardzo często jest zapominany, podobnie jak św. Jan Paweł II. Kolejne pokolenia wiedzą o nim coraz mniej. Osobiście pamiętam tragiczne chwile związane z porwaniem ks. Popiełuszki. Nie rozumiałem wtedy wszystkiego, ale informacja, że uprowadzono księdza, a potem kolejne wiadomości o tym, co się z nim stało, utkwiły w mojej pamięci. Z czasem coraz bardziej uświadamiałem sobie, jak ważnym świadectwem dla nas była postawa kapłana męczennika. Trzeba o nim mówić, przypominać jego nauczanie, jego nawoływanie do solidarności międzyludzkiej i przesłanie, aby zło dobrem zwyciężać. Ważne jest to szczególnie dzisiaj, gdy tak bardzo jesteśmy podzieleni jako naród.

Patron pomaga zbudować dom Boży?

W naszej parafii, liczącej nieco ponad tysiąc osób, kościół miał być budowany w latach 90. XX wieku. Nadal modlimy się jednak w kaplicy, którą wierni urządzili w dawnym domu ludowym. Ona jest piękna, zadbana, ale tymczasowa. Przed moim przyjściem do Chojnika parafię wizytował bp Stanisław Salaterski, który w powizytacyjnym dekrecie napisał, że należy rozważyć budowę kościoła. Rozmawiałem na ten temat z radą parafialną i okazało się, że ta idea jest aktualna. Informację przekazałem ks. bp. Andrzejowi Jeżowi Myślałem, że odpowie, bym dał sobie spokój, że inne czasy, że to za trudne. Tymczasem usłyszałem, że w Chojniku już dawno kościół powinien być. Pragnę zaznaczyć, że i bp Andrzej Jeż, i bp Stanisław Salaterski wspierają parafię w tej budowie, za co jesteśmy im wdzięczni.

Nasi patronowie czuwają nad tym dziełem. Jeszcze niedawno z niedowierzaniem słuchałem opowiadań księży budujących kościoły o nadzwyczajnych rzeczach, które się dzieją. Teraz sam tego doświadczam. Przy budowie jest dużo różnych trudności. Dawniej pewnie nie byłbym w stanie ich pokonać; obecnie w jakiś nadzwyczajny sposób same się rozwiązują. Oczywiście, budowa kościoła nie ma sponsora. Decyduje ewangeliczny wdowi grosz. Dużo robimy we własnym zakresie. Parafianie swoimi ofiarami wspierają dzieło budowy, za co im serdecznie dziękuję. Powtarzam parafianom, że budowa kościoła to dla nas wielka łaska, że Pan wybrał nas jako szczególnie wyróżnione pokolenie. To jest nasz przywilej, okazja, aby zrobić coś na chwałę Bożą.