"Ryt przymierza, jaki Bóg zawarł z ludem wybranym, jest dokładnie opisany. Mówi się w nim o krwi ofiarnej wylanej na ołtarzu, którą następnie został pokropiony lud izraelski. Krwią, bo była w tych czasach symbolem życia - wyjaśniał bp Śmigielski. - Dlatego też Chrystus w Wieczerniku wziął chleb i wino i błogosławił, mówiąc: to jest Ciało moje, to jest Krew moja" - tłumaczył wiernym znaczenie starego i nowego przymierza Pasterz Kościoła sosnowieckiego. "Te dwa momenty sprzęgają się w jedną klamrę. Przymierze z Góry Synaj, niedoskonałe, wielokrotnie zrywane i zapominane uzupełnił swoją ofiarą Jezus Chrystus i uczynił przymierze z Bogiem pełnym, niegasnącym, wiecznym. Dziś świętujemy pamiątkę tego wydarzenia. Chrystus jest bowiem rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina. Ta wielka tajemnica wiary stała się naszym udziałem" - przekonywał Kaznodzieja. Wielokrotnie próbowano poddać w wątpliwość tę prawdę, poprzez różnego rodzaju zakazy, propagandę, a nawet prześladowania. "Niemniej jednak Bogu nie można zamknąć ust. Systemy polityczne minęły, ideologie wygasły lub okazały się fałszywe, a Kościół i ustanowiona przez Chrystusa Eucharystia dalej istnieje i przynosi zbawienie"- mówił bp Śmigielski. Ordynariusz przypomniał również, że Bóg przychodzi do nas nie tylko w Eucharystii, ale także w chwale swoich świętych. "Tak jest m.in. w przypadku patrona naszej diecezji św. Brata Alberta, który będąc zdolnym i znanym malarzem, porzucił splendor tego świata, by naśladować Chrystusa i pomagać biednym i bezrobotnym".
Uroczystość Bożego Ciała obchodzona jest od wieków w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej. Jest owocem pobożności eucharystycznej, będącej spontaniczną reakcją wiernego ludu na spory teologiczne dotyczące obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. A ponieważ Wielki Czwartek, dzień ustanowienia Najświętszego Sakramentu, ze względu na Wielki Tydzień nie mógł mieć uroczystych obchodów zewnętrznych, dlatego przeniesiono je poza czas wielkanocny. Autorem formularza mszalnego oraz brewiarzowego o Tajemnicy Eucharystii - według tradycji - jest św. Tomasz z Akwinu. Specjalnością obrzędów liturgicznych w Boże Ciało jest potrójne błogosławienie Najświętszym Sakramentem podczas Sumy i wielokrotnie w czasie procesji. Jedną z pierwszych diecezji w Kościele polskim, która po oficjalnym zatwierdzeniu święta Bożego Ciała przez Stolicę Apostolską zaprowadziła je u siebie, była diecezja krakowska. Pierwszy opis procesji Bożego Ciała w Polsce podaje Ordinale Płockie z XV w., w którym mowa jest o czterech ołtarzach, przy których czytano początki czterech Ewangelii. Tradycja czterech ołtarzy jest zachowana do dziś i przy każdym z nich śpiewa się wyjątek dotyczący Eucharystii z czterech kolejnych Ewangelii.