Dolina Schlauby (Naturpark Schlaubetal)
jest jedną z najpiękniejszych dolin Brandenburgii. Powstała w epoce lodowcowej, która zaczęła się około 90 tys. lat temu. W wyniku rozpadu lodowca powstały elementy obecnego krajobrazu, takie jak system wody Schlauby. Utworzony w 1995 r. jako trzeci park na terenie Brandenburgii obejmuje rezerwat przyrody o powierzchni około 227 km2. Rzeka Szlauba, od której wziął nazwę park, ma 20 km długości. Wypływa ze źródeł na południu od jeziora Wirchen i wpływa do kanału Odra-Sprewa w miejscowości Müllrose, zasilając po drodze wiele jeziorek nadających się do kąpieli. Około 2/3 powierzchni parku, w górnym biegu Szlauby pokrywają w dużej przewadze lasy liściaste. Rosną tu olchy i buki. Tu także spotkać można wąwozy, których wysokość dochodzi do koło 30 m. W niektórych miejscach parku, a szczególnie w rezerwacie Teufelssee przy Schernsdorf (wioska) można podziwiać pierwotne lasy sosnowo-bukowe. W parku Schlauby na wschód od biegu rzeki nad jeziorem Belenzsee rozpościera się jedna z ostatnich w Niemczech morena pokryta brązowym mchem.
Młyny i droga z malowanych kamieni
to jedne z największych atrakcji w parku Schlauby. Przy wsi Henzendorf znajduje się park głazów narzutowych, w którym utworzono drogę z kamieni pokrytych malowidłami.
Trafimy tam, kierując się z Neuzelle drogą numer 112 w kierunku Eisenüttenstadt w lewo za marketem Plus na Ossendorf przez Bahro. Napisy pokrywające głazy są
wyrzeźbione według starych azjatyckich wzorów. Możemy tam znaleźć m.in. starogermańskie runy, celtyckie obrazy, mityczne figury czy postacie z baśni. Idea tej drogi powstała w 1999 r.,
w czasie polsko-niemieckiego pleneru rzeźby. Ma ona upamiętniać dwa tysiące lat historii człowieka od narodzin Chrystusa.
Młyny w rezerwacie Schlauby to nie rzadkość. Właściwie przy każdym spiętrzeniu rzeki przepływającej przez park stoi młyn. Dziś już nie są wykorzystywane, jednak jeszcze jakiś czas temu
wpisane były na stałe w codzienność mieszkańców tych okolic. Stare młyńskie koła, poruszane przez wodę, odnowione budynki młynarskie zatopione w przyrodę rezerwatu stanowią miłe
miejsca wypoczynku i są często odwiedzane przez niemieckich turystów. Z 17 stojących niegdyś w parku młynów zachowało się w całości jedynie pięć. Pozostałe
wabią jedynie zmurszałymi fundamentami i pozostałościami drewnianych kół. Młyny na tym terenie powstawały od XV w. i wykorzystywane były początkowo do mielenia zboża, później do
wyciskania oleju, a także jako napęd do pił i młotów. W młynie Müllenrose jeszcze dziś mielona jest mąka. Młyny Schwerzko (Schwerzoermühle) i Ragow (Ragowermühle)
zostały w ostatnim czasie pięknie odrestaurowane.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Na fenomeny przyrody
w parku Schlaubetal na pewno nie możemy narzekać. Między Reicherskreuz a jeziorem Schwansee rozpościera się teren byłego poligonu wojskowego, który obecnie jest rezerwatem ścisłym o powierzchni
30 km2. Wejście do niego jest zabronione z powodu licznych niewypałów, które nie zostały jeszcze z tego terenu usunięte. Cały ten obszar porośnięty jest wrzosowiskami. Zwiedzający
mogą jednak przeżyć ogrom i ciszę przepięknego krajobrazu wrzosowisk korzystając ze ścieżki dydaktycznej i wieży obserwacyjnej. Spacerując po tym terenie, nie da się nie
słyszeć zawołania pasterzy, którzy wypasają owce. W sierpniu w czasie kwitnięcia wrzosu odbywa się tutaj wrzosowy festyn (Heidefest). Wtedy oko cieszy liliowy krajobraz kwitnących
krzewów.
W parku Schlaubetal występuje 13 gatunków zwierząt i roślin, które spotkać można tylko tutaj. Do nich należą np. dwa rodzaje orchidei, które spotkać można nad brzegami Schlauby. W lasach
rezerwatu żyje około 200 gatunków ptaków, m.in. orły, zimorodki, sowy, czarne bociany, czaple siwe. W pobliżu rzeki żyją wydry i żółwie błotne. W parku żyje prawie 700
gatunków motyli, co stanowi prawie 3/4 gatunków znalezionych w Brandenburgii. Tutaj także swoje schronienie mają nietoperze.
Reklama
* * *
Rzeka Schlauba wypływa z łąki Wirschenwiese niedaleko jeziora Wirschensee. Legenda mówi o królowej węży, której królestwo miało zaczynać się właśnie na tej łące. Według legendy młody chłop z Treppeln ujrzał tam pewnego dnia wspaniały i błyszczący pałac. Kiedy spoglądał na wspaniałe sklepienia lśniące złotem i chciał uchwycić coś z tego, pałac zniknął na zawsze. W futrze chłopaka został tylko mały kawałek złota, na którym widniała królowa węży. Ta pełna tajemnicy opowieść dobrze oddaje baśniowy klimat parku Schlaubetal. Tym, którzy lubią piesze wędrówki wśród bujnej przyrody, niecodzienne gatunki roślin i zwierząt, uroki starych młynów i czar małych zagubionych w lesie jeziorek, na pewno się tu spodoba.
* * * * * * *
Słowniczek:
Naturlehrpfart - ścieżka dydaktyczna
Beobachtungstur - wieża obserwacyjna
Dorf - wioska
