W dniach od 23 do 27 lutego w Poznaniu gościło blisko tysiąc młodych śpiewaków z Polski i dwudziestu innych krajów świata. Przybyli do Polski na zaproszenie znanego poznańskiego dyrygenta, Wojciecha A. Kroloppa, by wziąć udział w VII Światowym Festiwalu Chórów Chłopięcych.

W ciągu tych kilku dni odbyło się około pięćdziesięciu koncertów - nie tylko w samym Poznaniu, ale w całej Wielkopolsce. Uczestnicy festiwalu często gościli w różnych kościołach, gdzie nie tylko koncertowali, ale także uczestniczyli w nabożeństwach. Nie powinno to nikogo dziwić. Wszak na repertuar chórów składają się w większości utwory o charakterze sakralnym. Również i na terenie naszej archidiecezji odbyło się kilka interesujących koncertów. W poniedziałek 26 lutego, w auli gnieźnieńskiej szkoły-pomnika zaśpiewał chór chłopięcy działający przy holenderskim Radiu Hilversum pod dyrekcją Marka Petersona. Wśród wykonanych przez nich pieśni można było usłyszeć wiele bardzo znanych utworów, jak np. Panis angelicus CeMsara Francka ( solo - Bogusław Fiksiński, wychowanek poznańskiego chóru "Polskie Słowiki") czy Pie Iesu z Requiem A. L. Webbera. Chłopcy zaśpiewali też starą niderlandzką pieśń religijną Wees welkom, eed´le gast zo groot (Witajmy dostojnego Gościa) Michaela Praetoriusa. Tego samego dnia wieczorem w pałacu w Czerniejewie wystąpił chór "Gloria" z Korei Południowej, z prowincji Chuncheongnam-do, pod dyrekcją Sun-Haeng Jo. Na pianinie akompaniowała chłopcom utalentowana pianistka, Yoon Mi Lee. Pomimo, że Korea jest państwem, gdzie chrześcijan jest mniej niż 1%, również i w ich repertuarze dominowały kompozycje sakralne. Już na początku koncertu usłyszeć można było piękne kompozycje stworzone dla Kościoła katolickiego przez Jerry´ego Estesa: Kyrie eleison, Adoramus te i Gloria in excelsis Deo. Również i w pięknych pałacowych wnętrzach rozbrzmiały słowa pieśni Panis angelicus, przepięknie wyśpiewane przez młodziutkiego Jin Won Jeong´a. Koreańczycy zaskoczyli słuchaczy, śpiewając dość poprawnie po polsku: Góralu, czy ci nie żal, Szła dzieweczka do laseczka i Płonie ognisko i szumią knieje. Zaprezentowali też rodzimą twórczość koreańską.

Następnego dnia w kościele farnym pw. św. Jakuba w Wągrowcu wystąpił Chór Chłopięcy Miasta Madison (stan Wisconsin, USA) pod dyrekcją Dana Krunnfusza. Zespół ma bogate tradycje, gdyż istnieje od 1971 r. W ciągu tych trzydziestu lat koncertował w najdalszych nawet zakątkach świata. W 1997 r., podczas jednego ze swoich europejskich tourneMe, odwiedził po raz pierwszy Polskę. Młodzi Amerykanie rozpoczęli swój koncert dla mieszkańców Wągrowca pięknym śpiewem Resonet in Laudibus Randalla Stroope´a, który wykonali stojąc u drzwi świątyni. Następnie przeszli przed ołtarz główny ze słowami tradycyjnej amerykańskiej pieśni Bound for the Promised Land (Zdążając ku Ziemi Obiecanej) na ustach. Wśród wielu utworów, jakie wykonali tego wieczoru, znalazły się także dwie wspaniałe, pełne ducha modlitwy kompozycje Dana Krunnfusza: Gloria oraz Out of the Depths (Z głębokości). Trudno wyobrazić sobie koncert chóru z USA bez tak bardzo rozpowszechnionych wśród tamtejszych chrześcijan utworów z nurtu negro spirituals. Można więc było usłyszeć m.in. I´m going home on a cloud (solo - Brandon Brieske), Eljah rock i There is a balm in Gilead (solo - Aman Alem). Duże uznanie licznie zgromadzonej publiczności młodzi Amerykanie zyskali sobie śpiewając nie tylko utwory artystów z "Nowego Świata". Pomimo że to już był koniec lutego, zaprezentowali jedną z najpopularniejszych kolęd szwedzkich - Nu aar det Jul igen, żydowską pieśń S´Vivon, w której najlepiej chyba uwidoczniło się dobre wyszkolenie i perfekcyjne zgranie chórzystów, oraz wspaniałą pieśń wolności rodem z RPA - Singabahambayo, którą wykonali w języku zuluskim. Pod sklepienie świątyni popłynęły radosne słowa: "Alleluja! Alleluja!", które chórzyści wyśpiewywali przytupując i klaszcząc w dłonie. Te gesty, służące wyrażeniu uwielbienia dla Boga, miały tego dnia dodatkowy walar - pomagały śpiewającym rozgrzać się nieco po kilkudziesięciu minutach śpiewania w nie ogrzewanym kościele. Chyba jednak nie tylko ich praktyczne zastosowanie sprawiło, że przyłączyli się do nich także słuchacze. O tym, jak bardzo występ młodych śpiewaków z Madison spodobał się w Wągrowcu, mogły zaświadczyć gorące oklaski, jakimi zgromadzeni nagradzali ich po każdym utworze oraz odśpiewane na koniec Sto lat. Koncert zakończyła piękna pieśń pt. Blessing (Błogosławieństwo) autorstwa Kate Moran Bart.