18 czerwca 2000 r., roku Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa, wierni parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, "na Krakówce" w Piotrkowie przeżywali uroczystość poświęcenia swojej nowej świątyni. Ks. kan. Roman Czermański, proboszcz parafii, w serdecznych słowach powitał abp. Władysława Ziółka, licznie zgromadzonych księży, piotrkowskich parlamentarzystów, przedstawicieli władz miasta z Prezydentem i Starostą powiatu piotrkowskiego na czele, oraz rzesze wiernych: "Dom Boży, w którym się znajdujemy jest owocem ogromnego ludzkiego wysiłku, zarówno mojego poprzednika ks. kan. Czesława Białasa jak i innych kapłanów pracujących na Krakówce, a przede wszystkim jest to dzieło tutejszych parafian tak bardzo oddanych Kościołowi i jednocześnie ofiarnych - mówił Ksiądz Proboszcz. - To dzięki ich ofiarom, pracy, zapobiegliwości, wyrzeczeniom mogła ta świątynia powstać i być przygotowana do aktu poświęcenia. Dziękuję Bogu i wszystkim ludziom, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do tego, że udało się nam (choć jeszcze wiele brakuje) ukończyć budowę na tyle, że może ona służyć parafianom, a także wszystkim przychodzącym szukać Boga, szukać nawrócenia, szukać nowych wartości, a czasem nawet sensu życia. Cieszymy się, że możemy dzisiaj gromadzić się w nowej (przyznajcie, że pięknej) świątyni i powitać w niej naszych miłych Gości". Zwracając się do Arcypasterza Ksiądz Proboszcz prosił o dokonanie poświęcenia kościoła oraz tego wszystkiego co stanowi dotychczasowy dorobek parafii: piękną kaplicę Matki Bożej Bolesnej, krzyży - na kościele, na głównej ścianie, przy ołtarzu, przy wejściu do kościoła, dwóch ołtarzy, dwóch tabernakuli, rzeźby na ścianie głównej przedstawiającej Pietę, Drogi Krzyżowej, chóru muzycznego, radiofonii, nowej posadzki. Prośba o udzielenie sakramentu bierzmowania bardzo licznej i wspaniale przygotowanej grupie młodzieży miała znaczenie symbolu: to przecież dla tych młodych ludzi został wybudowany ten kościół, to oni są nadzieją ojczyzny i Kościoła.

Prosząc o złożenie dziękczynnej Eucharystii Ksiądz Proboszcz podkreślił, że istnieją inne jeszcze powody dziękowania Panu Bogu: wraz ze swoimi kolegami kursowymi ks. Roman obchodzi 30. rocznicę świę ceń kapłańskich, natomiast Ksiądz Arcybiskup w najbliższych dniach obchodzi 20. rocznicę przyjęcia sakry biskupiej, 65. urodziny i imieniny. Następnie Księdza Arcybiskupa powitali młodzież, rodzice i przedstawiciele piotrkowskiego społeczeństwa.

W swoim słowie Ksiądz Arcybiskup przedstawił motywy i kontekst uroczystego spotkania. Oto niektóre myśli: "Sam Ojciec Święty nas przygotowuje do właściwego przeżycia Wielkiego Jubileuszu... Abyśmy w Kościele odkryli Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, Który jest naszym Jedynym Panem i Zbawicielem. Chodzi o to abyśmy otworzyli szeroko nasze serca, abyśmy w naszej przestrzeni wewnętrznej dali miejsce samemu Bogu. Byśmy spotęgowali naszą wolę i przyjęli Boże prawo jako zasadę naszego życia i postępowania. Aby umocniła się nasza wiara, miłość i nadzieja w ostateczne zwycięstwo dobra nad złem. Śpiewamy - Ciebie Boga wysławiamy, Ciebie w Trójcy św. Jedyny uwielbiamy i w Twoje Imię poświęcamy ten oto dom, który nazywamy Domem Bożym, Domem Pańskim. Dom wznoszony z ogromnym trudem. Ze strony duszpasterzy padały apele, prośby, uzasadnienia, dla których trzeba było postawić nową świątynię, w murach których mogliby się spotykać wszyscy, którzy tę wspólnotę stanowią. Dotychczasowa świątynia była za mała. A więc serca ludu Bożego, wierzącego, rozmiłowanego w Bogu sprawiły, że jesteśmy w murach nowej świątyni, wzniesionej na Jubileusz jako dzieło jubileuszowe, podjęte i wypełnione przez wszystkich, którzy tę parafię stanowią".

Wspominając poprzedniego proboszcza Ksiądz Arcybiskup powiedział: "Chylę czoło przed ks. kan. Czesławem Białasem, to on po wybudowaniu świątyni we Wrzeszczewicach stanął tutaj ze swym bogatym doświadczeniem i ten kościół jest jego ogromnym dziełem. Cieszę się, że znalazł godnego następcę, że nowy proboszcz prowadzi to dzieło wnosząc swoje spojrzenie i sprawiając, że ta świątynia z miesiąca na miesiąc staje się coraz piękniejsza". Zwracając się do kandydatów do sakramentu bierzmowania Arcypasterz nawiązując do słów Ojca Świętego wspomniał, że Wielki Jubileusz polega na wielkiej wewnętrznej przemianie, że te wszystkie wielkie dzieła mają sens o ile dotykają ludzkiego serca: "Chcę zwrócić się do Was - Młodych, abyście ten dar zechcieli przyjąć w skupieniu, z powagą i poczuciem odpowiedzialności. Od chrztu jesteście zobowiązani, żeby ten dar wypełniać i realizować. W tym tak ważnym okresie życia Kościół udziela Wam tego sakramentu, który z natury dąży do umocnienia naszej wiary, abyście mogli według jej zasad postępować na co dzień". Tak jak stało się to z apostołami, którzy poszli na cały świat wypełniać polecenie misyjne Jezusa, tak i dzisiaj: "Duch Święty przychodzi z tą samą myślą - aby wprowadzić Chrystusa do Waszego życia, aby Was posyłać jako ludzi nowych, odrodzonych, rozgrzanych miłością do Chrystusa i jego Kościoła". Nawiązując do 30-lecia święceń kapłańskich Księdza Proboszcza i jego kolegów, Ksiądz Arcybiskup stwierdził, że jest to piękny moment ubogacający liturgię i przeżycia uczestników. Arcypasterz wezwał kapłanów do stałej refleksji i troski, czy w ich życiu odbija się żywa obecność Tego, w którego kapłaństwie mają swój udział. Składając im okolicznościowe życzenia wezwał też do ustawicznej modlitwy o powołania kapłańskie".

Podniosła uroczystość była wielkim wydarzeniem w życiu miasta. Dowodzi tego masowy udział wiernych piotrkowian, oraz szeroki przekrój delegacji reprezentujących różne środowiska. Uczestniczyli licznie kapłani: ks. prał. Andrzej Świątczak, ks. prał. Bartłomiej Rurarz i ks. kan. Władysław Łojan z Łodzi; o. Włodzimierz Szklarski OFM z klasztoru Ojców Bernardynów w Piotrkowie, ks. Edmund Lenz TJ z klasztoru Księży Jezuitów w Piotrkowie; dziekan ks. prał. Stanisław Socha, prob. parafii św. Jakuba w Piotrkowie; ks. kan. Władysław Kmieciak, prob. parafii św. Jacka w Piotrkowie; ks. kan. Henryk Eliasz, prob. parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Piotrkowie, ks. kan. Tadeusz Jędrzejak, prob. parafii w Witowie, ks. Henryk Leśniewski, prob. parafii w Milejowie. Wspólna wieczerza w gronie kapłanów i zaproszonych gości sprzyjała refleksji nad chwilą obecną i dalszymi zamierzeniami.