Ignacy Krasicki, najwybitniejszy z pisarzy polskiego Oświecenia, urodził się w 1735 r. w Dubiecku. Jego rodziną była średnio zamożna szlachta, skoligacona z rodami magnackimi. W latach 1743-50 pobierał nauki w jezuickim kolegium lwowskim. Być może właśnie tam zrodziła się w nim myśl o powołaniu kapłańskim. Następnie przeniósł sie do Seminarium Misjonarzy przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie. W 1759 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Kolejne dwa lata spędził w Collegium Romanum w Rzymie. Po powrocie do kraju został sekretarzem ówczesnego Prymasa - Władysława Aleksandra Łubieńskiego. Bliski był także królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. W tym czasie redagował także znane pismo o charakterze polityczno-moralnym Monitor.

W 1765 r. ks. Ignacy Krasicki został prezydentem Trybunału Koronnego w Lublinie. Jego zasługi zostały docenione przez Króla, który przedstawił go Ojcu Świętemu jako kandydata na biskupstwo warmińskie. W 1767 r. został biskupem warmińskim, a swój ingres do katedry we Fromborku odbył w Wigilię Bożego Narodzenia tegoż roku. Swój urząd biskupa traktował bardzo poważnie. Wiedział, że przede wszystkim jest biskupem. Bardzo trudną sytuacją był dla bp. Ignacego Krasickiego I rozbiór Polski w 1772 r. Warmia straciła samodzielność polityczną i została zajęta przez Prusy. W tym okresie powstało wiele znakomitych prac poety. To dzięki niemu, w czasach niewoli, Warmia promieniowała polskością. Posiadał bowiem bp Krasicki znakomicie wyposażoną w polskie dzieła bibliotekę. W 1795 r. Ojciec Święty przeniósł bp. Ignacego Krasickiego z Warmii do Gniezna. Był on jednak już człowiekiem starym i zmęczonym. Zmarł 14 marca 1801 r. w Berlinie. Pochowano go w katedrze św. Jadwigi, którą przed laty konsekrował. Po 28 latach jego szczątki sprowadzono do Gniezna, gdzie spoczywają w Bazylice Prymasowskiej.

Tak więc minęło już 200 lat od śmierci tego wspaniałego biskupa, poety i człowieka. Rocznicę jego śmierci uroczyście obchodzono 13 marca br. w katedrze gnieźnieńskiej. O godz. 12.00 na uroczystej Mszy św. zebrało się wielu znakomitych gości. Przybyli: abp Edmund Piszcz - metropolita warmiński, bp Edward Samsel z Ełku, biskupi gnieźnieńscy - Bogdan Wojtuś i Stanisław Gądecki, przedstawiciele władz państwowych, samorządowych, przedstawiciele życia publicznego i ludzie nauki, m.in. z Olsztyna i Poznania. Wszystkich na początku Eucharystii serdecznie powitał abp Henryk Muszyński. Homilię wygłosił abp Edward Piszcz. Przybliżył w niej postać bp. Ignacego Krasickiego oraz zaznaczył trzy cechy charakteru, które doskonale obrazują postać tego wybitnego twórcy doby Oświecenia. Po pierwsze - Ignacy Krasicki był wiernym świadkiem Jezusowej Ewangelii. Po drugie - cechowała go otwartość na świat i na drugiego człowieka. "Nie zamykał się na świat, ponieważ świat jest tworem Boga" - powiedział abp Edmund Piszcz. Wreszcie, po trzecie, był człowiekiem, który umiłował prawdę. To, co pisał, nie było krytyką dla krytyki, lecz poszukiwaniem prawdy, ukazywaniem, że nie warto żyć w sposób zakłamany. Na koniec Arcypasterz wspomniał słowa Ojca Świętego: "Wiara staje się dojrzała, gdy przeradza się w kulturę". Można je odnieść do bp. Ignacego Krasickiego, którego wiara dojrzewała poprzez jego spuściznę literacką, poprzez kulturę, którą żyjemy do dnia dzisiejszego.

Po Mszy św. złożono kwiaty w kaplicy bp. Ignacego Krasickiego.

Tego samego dnia o godz. 14.00 w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie odbyła się sesja naukowa. Rozpoczął ją "Kwartet Pomorski" z Bydgoszczy. Następnie zaprezentowano wykłady. Pierwszy z nich, na temat: Ignacy Krasicki jako poeta, wygłosił prof. dr hab. Józef Tomasz Pokrzywniak z UAM w Poznaniu. Drugi z wykładów - Ignacy Krasicki - pierwszy Prymas Polski zniewolonej, czyli co czynić należy wygłosił prof. dr hab. Lech Trzeciakowski, także z UAM w Poznaniu.