Koronacja Cudownego Wizerunku

Król Jan III Sobieski darzył szczególnymi względami sanktuarium sokalskie. Po słynnej odsieczy wiedeńskiej w 1683 r. przekazał klasztorowi zdobyczną chorągiew turecką, która jako cenny zabytek historyczny, noszona była w czasie znamienitszych uroczystości. Chociaż ojczyzna przeżywała czas zniszczeń i niepokojów, to konwent w Sokalu cieszył się spokojem i dobrobytem. Mieściło się w nim nawet zakonne studium filozofii.
W czasie wojny północnej w 1702 r. klasztory litewskie, możnowładcy i szlachta okoliczna zdeponowali tutaj wiele cennych przedmiotów (ok. 700 skrzyń). Generał szwedzki Magnus Stenbock, dowiedziawszy się o tym, zajął klasztor i miasto. Podobno jednak ostatecznie gen. Stenbock pod karą śmierci zabronił rabowania klasztoru sokalskiego.
W 1704 r. klasztor odwiedził król August II. Pomimo znacznych zniszczeń w kraju, sanktuarium sokalskie cieszyło się nadal względnym dobrobytem i coraz większą popularnością.
Po koronacji obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w 1717 r., pojawił się pomysł przyozdobienia złotymi koronami papieskimi łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Sokalskiej. Zwolennikami tego pomysłu byli przede wszystkim ojcowie bernardyni, z o. Ignacym Orłowskim na czele, i rodzina Potockich. Prośba o zgodę na koronację i potrzebne dokumenty wysłane do Rzymu, zostały podpisane przez króla Augusta II, większość biskupów i wielu panów polskich. Komisja teologiczna, wyznaczona przez miejscowego bp. Aleksandra Fredrę, przeprowadziła badanie łask i cudów, przypisywanych wstawiennictwu Matki Bożej Sokalskiej. Datę uroczystości koronacyjnych wyznaczono na dzień 8 września 1724 r. Aktu koronacji dokonał abp lwowski Jan Skarbek, któremu asystowali bp nominat koadiutor chełmski Jan Szaniawski i bp chełmski obrządku grecko-katolickiego Józef Lewicki.
Na uroczystość przybyły olbrzymie tłumy wiernych obu obrządków i setki duchownych. Koronację uświetniła obecność kilku tysięcy żołnierzy wojsk różnych formacji, bramy triumfalne, światła, ognie sztuczne, salwy armatnie i wiele innych atrakcji. Uroczystości trwały przez całą oktawę, czyli przez osiem dni. W sanktuarium sokalskim odprawiono w tym czasie 2689 Mszy św. W kronice klasztornej umieszczono szczegółowy opis starań o koronację i sam przebieg koronacji, oraz wydano drukiem opis uroczystości z tekstami wygłoszonych kazań. Wydrukowano wtedy również spis cudów i łask, otrzymanych za przyczyną Matki Bożej Sokalskiej. Uroczystości koronacyjne rozsławiły jeszcze bardziej sanktuarium i spotęgowały kult Matki Bożej Sokalskiej.